در گرمای تابستان و در حالی که سیستم های خنک کننده سالن 12 هزار نفری هم جوابگوی این جمعیت نیست او در جلدی فرو می رود که شاید هر کسی حاضر به انجام دادن آن کار نباشد.
فارغ از مسئله مادی،چیزی که باعث می شود او لباس شیر را بپوشد و برای تیم ملی کشورش سنگ تمام بگذارد فقط و فقط عشق است.عشق به تیم ملی،عشق به والیبال و عشق به ایران.
دمش گرم عشق به تیم ملی،عشق به والیبال و عشق به ایران مرسی آقا شیره ، ای ول ممنون ولی درود به شرف این جوووون عزیز.از همین جا بهترین هارو براش ارزو میکنم و امیدوارم همیشه و همه جا موفق و پیروز و سربلند باشه. همیشه برای آرمانهای بزرگ ایران شیر باشید. واقعا خسته نباشی. همه شاهد زحمت هات بودن البته طبق فرمایش خودتون استادیوم نصف دوازده هزار نفره دمش گرم خسته نباشی مرد... سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.
