شدت و حدت بروز آسیب های اجتماعی مختلف از اعتیاد سنتی تا اعتیاد صنعتی، از طلاق ثبتی تا طلاق عاطفی ، از کارتن خوابی تا کودکان کار و خیابان، از ازدواج سفید تا جشن طلاق، از بی اعتمادی نهادی تا کاهش سرمایه اجتماعی، از حاشیه نشینی تا زایش سکونتگاه های بی کیفیت در حاشیه شهرها، از لاک های جیغ تا سبک پوشش به قول برخی شیک و ..... چنان افزون گشته اند که خود را بر خیابان ها و فضاهای عمومی شهر تحمیل و از چشمان شهروندان نیز دور نمانده اند.
اما آنچه بیش از توصیف انواع و اقسام آسیب های اجتماعی باید مورد توجه قرار گیرد، ارائه راه حلی پایدار برای کاهش پیامدهای ناگوار آسیب های اجتماعی برای جامعه و بخصوص خانواده می باشد .
برخی برای حل آسیب ها معتقدند که اقدامات اجرایی دولت های برای کاهش آسیب های اجتماعی چندان مثمر ثمر نیست و دولت باید کار را به انجمن ها و نهادهای مدنی و محلی واگذار کند ، برخی دیگر معتقدند که ما نیاز یه افزایش همکاری بین بخشی در درون مجموعه دولت و شهرداری ها برای مقابله با آسیب های اجتماعی داریم ، برخی با دیدی شبه اقتصادی بیان می دارند که جامعه در گذار به نوسازی یکسری قربانی می گیرد و آسیب دیدگان اجتماعی و حاشیه نشینان قربانیانی هستند که در نسل ها و مراحل بعد توسعه، وضعیت آنان بهبود خواهد یافت.
اما نگارنده معتقد است که راه حل های عنوان شده همگی از این مسئله در رنج اند که بطور سیستماتیک سطح خرد و کلان مقابله با آسیب ها را در نظر نگرفته و هر کدام به سوی در غلتیده اند. بهترین سیاست گذاری عمومی برای کاهش آسیب های اجتماعی این است که ما بتوانیم همراه با مردم و شهروندان عادی و محلی(سطح خرد) بطور توامان در پرتو اتخاذ سیاست اقتصاد اجتماعی دولت(سطح کلان)، همکاری های بین بخشی و درون بخشی بین نهادهای مختلفی از قبیل بهزیستی، کمیته امداد، شهرداری ها، استانداری ها (سطح میانه)و .... را ارتقاء دهیم .
اما براستی اقتصاد اجتماعی چیست؟که ما آنرا در کنار و حتی فراتر از همکاری بین بخشی از الزامات یک سیاست گذاری عمومی برای کاهش آسیب های اجتماعی قلمداد کرده ایم.
اقتصاد اجتماعی نوعی از سیاست گذاری اقتصادی است که با توجه ویژه به منابع تولیدی و سرمایه های انسانی و زیست محیطی،هدفش ارتقاء رشد و توسعه اقتصادی و افزایش درآمد سرانه همراه با افزایش کیفیت زندگی شهروندان می باشد. اقتصاد اجتماعی به پیامدهای اجتماعی هر گونه سیاست اقتصادی توجه ویژه دارد و سعی می کند که سیاست های اقتصادی را به گونه ای تعریف نماید که نه تنها منجر به افزایش آسیب ها بلکه منجر به کاهش آسیب ها اجتماعی گردد. به تعبیری دیگر اقتصاد اجتماعی آن نوع از سیاست های اقتصادی است که موفقیت و شکست افراد در زندگی را منوط به تلاش های فردی و بهبود نهادها و سازمان های یک جامعه می داند .
همکاری صرف بین بخشی بدون توجه به اقتصاد اجتماعی راهی به آبادی ندارد و اقتصاد اجتماعی بدون همکاری بین بخشی به هدر دادن منابع و ظرفیت ها است.
خیللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللی عالللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللی بود بااینکه بلند بود امابدردمن خورد خیلی خیلی ممنونم