در شرایطی که هنوز متولدین دهه پنجاه و شصت در کشورمان با مشکلاتی مواجه هستند و بسیاری شان نتوانستهاند به زندگی خود سر و سامانی دهند، متولدین دهه های بعد در حال تجربه کردن اتفاقات متفاوتی هستند؛ آنقدر که ظاهرا هیچ شناختی از ایشان وجود ندارد.
به گزارش «تابناک»، اگر قرار باشد یکی از شاخصه های بارز دوران انقلاب و پس از آن، دوران دفاع مقدس را مشخص کنیم، میتوان به چرخش نسل ها اشاره کرد؛ چرخشی که با بر سر کار آمدن جوانان و تصدی ایشان در پست های مهم و حساس همراه بود؛ چه در دوران انقلاب و چه در دوران جنگ تحمیلی.
این اتفاق بعدها به نوعی متوقف شد، به گونه ای که متولدین سالهای ابتدایی انقلاب، کمتر مجالی برای خودنمایی یافتند و به ایشان میدان داده شد؛ اتفاقی که با توجه به جمعیت بزرگ متولدین این سالها، بسیار عجیب به نظر میرسد، ولی متأسفانه واقعی است. موضوعی که موجب شده برخی از ایشان خود را متعلق به نسلی سوخته بخوانند که دستش از همه جا کوتاه شده است.
اما هرچه این جمعیت در رسیدن به مناصب مختلف و تکیه زدن بر کرسی های مدیریتی کشور محروم ماندهاند که حکایت از شناخته نشدن توانایی هایشان دارد، شناخت نیازها و توقعات ایشان ساده به نظر میرسد؛ آنقدر که میدانیم نسلی پر از خاطرات نوستالژیک مشترک هستند که تجربیات مشابه فراوانی دارند و فهرست کردن مشکلات و خواسته هایشان نیز با رجوع به آرای برخی از ایشان ممکن به نظر میرسد.
این در حالی است که وضعیت در نسل های بعد از ایشان متفاوت به نظر میرسد؛ متولدینی که نسل های دوم و سوم انقلاب لقب گرفته اند و حالا اسم جدیدی برای خود دست و پا کردهاند؛ «دهه هفتادی ها» و «دهه هشتادی ها»؛ شیوه ای که ظاهرا از نام گذاری متولدین سال های 56 تا 65 با عنوان «دهه شصتی» الهام گرفته شده و اشاره به نسلی دارد که خلق و خوی متفاوتی دارند.
تفاوتی که اگر در دهه هفتادی ها ممکن بود چندان محسوس نباشد، ظاهرا در دهه هشتادی ها قرار است بسیار محسوس باشد. این را امثال میتینگ چند هزار نفری ایشان در تهران نشان میدهد که از شبکه های اجتماعی و دنیای مجازی آغاز شد و آنچنان سر و صدایی به پا کرد که به نظر به زودی از حواشی آن رها نخواهیم شد!
میتینگی که شاید نخستین آشنایی ما با نشانه های بروز این نسل جدید نباشد، ولی یکی از شاخص ترین نشانه های آشنایی مان با این نسل خواهد بود؛ نسلی که هنوز نمیدانیم چه ویژگی ها، عیب ها و برتری هایی دارند؛ اما به خوبی میدانیم که با خیلی هایمان متفاوتند؛ اینقدر که میتوانند بی هیچ دستمایه میتینگی را با بهره مندی از دنیای مجازی ساماندهی و برگزار کنند که حتی پلیس را هم شوکه کرده و به واکنش وادارد.
اتفاقی که پیش از هر چیز نشان از ناآگاهی ما از این نسل جدید دارد؛ از نسلی که با دهه شصتی ها و امثالشان خیلی توفیر دارند و باید کم کم آماده حضورشان در سطوح مختلف جامعه باشیم، ولی تا همین جای کار، فرسنگ ها از درک ایشان عقب تریم!