چهارمین غروب رمضان 1437 هجری قمری فرارسید تا پس از
یک روز تلاش در این روزهای پرحرارت، بار دیگر میهمان ضیافت الهی باشیم؛
ضیافتی که همچنان فرصت پیوستن به آن فراهم است و سفره لطف پروردگار همچنان
برای مومنین گشوده است تا در ماهی که بیش از هزار ماه فضائل دارد، همه از
خان او بهره‌ای ابدی ببرند.
حضرت علی (ع) از پیامبر خاتم (ص) نقل
می‌فرماید: «هیچ مؤمنی نیست که ماه رمضان را به حساب خدا، روزه بگیرد، مگر
آنکه خدای تبارک و تعالی، هفت خصلت را برای او لازم گرداند، هر چه حرام در
پیکرش باشد، محو و ذوب گرداند. به رحمت خدای عزوجل نزدیک می‌شود. (با روزه
خویش) خطای پدرش حضرت آدم را می‌پوشاند. خداوند لحظات جان دادن را برای او
آسان کند. از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان است. خدای عزوجل از
خوراکی‌های لذیذ بهشتی او را نصیب دهد و بالاخره خدای عزوجل، برائت و
بیزاری از آتش دوزخ را به او عطا فرمای».
در چهارمین افطار ماه
مبارک رمضان همچون شب‌های پیشین اسماءالله‌الحسنی را می‌شنوید، در ادامه
این بار نوای ربنا را با صدای سیدعلیرضا موسوی خواهید شنید. سپس نوبت به
اشاره‌ای هرچند کوتاه به یکی از مشاغل سخت و غیررسمی می‌رسد که در آینده در
قالبی مستندی به آن‌ها خواهیم پرداخت و آن هم کودکان و نوجوانان دستفروشی
است که در رمضان نیز از این شغل سخت برای امرار معاش خود و خانواده‌شان کسب
روزی می‌کنند و به سختی روزگار می‌گذرانند.
پس از این تصاویر، نوای روح‌بخش اذان را با صدای استاد پورزگری خواهید شنید. سپس دعای روزهای ماه مبارک رمضان و
دعای روز چهارم ماه مبارک تقدیمتان می‌شود.
در ادامه نوبت به شنیدن «نوای دل» با صدای امیر اکبری می‌رسد. در پایان اینکه، بسیاری از
بزرگان علاوه بر آدابی ویژه برای روزه‌داری در این ماه، آدابی ویژه برای
افطار
داشتند و از آن جمله، زنده یاد علامه طباطبایی است.
روایت
شده، علامه طباطبایی در ماه رمضان، روزه خود را با بوسه بر ضریح مقدس حضرت
فاطمه معصومه افطار می‌کرد؛ یعنی هنگام غروب، پیاده به حرم مطهر مشرف می‌شد
و
پس از بوسیدن ضریح، به خانه می‌رفت و افطار می‌کرد.
