بیست
و پنجمین
غروب رمضان ۱۴۳۷ هجری قمری فرارسید تا در لحظات عرفانی واپسین روزهای ماه خدا با قلب‌هایی
که پس از روزهای طولانی روزه‌داری زیر آفتاب مردافکن گذشته و جهاد اکبری
با نفس برای ماندن بر سر پیمان صورت پذیرفته، در کنار سفره الهی لبخند بر
لب داشته باشیم.
حضرت محمد (ص) فرمود: «
كسى كه روزه او را از غذاهاى مورد علاقهاش باز دارد برخداست كه به او از غذاهاى بهشتى بخورانند و از شرابهاى بهشتى به او بنوشاند.» و امام صادق فرمود: «
هركس
كه در روز بسيار گرم براى خدا روزه بگيرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته را
مىگمارد تا دستبه چهره او بكشند و او را بشارت دهند تا هنگامى كه افطار
كند.»
همچون مغرب‌های پیشین، نخست
اسماءالله‌الحسنی را خواهید شنید و در ادامه، نوای ربنا را با صدای
سیدطاها حسینی می‌شنوید. سپس به
روال هر غروب، به یکی از مشاغلی اشاره داریم که در این
روزهای گرم نیز همچون دیگر استمرار دارد.
نگهداری بچه‌‌ها شاید
شیرین باشد اما وقتی به شغل روزانه مبدل شود و بحث نگهداری ده‌ها بچه پیش
آید، به شغلی سخت بدل می‌شود که به اعصابی پولادین نیازمند است. پرستاران و
معلمان مهدهای کودک در این ایام نیز همچون دیگر ایام سال به شغل نه چندان
ساده شان مشغول بودند و باید از کودکانی نگهداری می کردند که وقتی شیطنت
هایشان تجمیع می‌شود، نگهداری شان به سادگی آنچه در این تصاویر مشاهده
می‌کنید، نخواهد بود! به همه ایشان خسته نباشید می گوییم.
پس
از این تصاویر، نوای روح‌بخش اذان را با صدای محمدرضا پورزرگری
خواهید شنید. سپس دعای روزهای ماه مبارک رمضان و به ویژه دعای روز بیست و پنجم
مبارک تقدیمتان می‌شود.
در
ادامه در بخش نوای دل، نوای زیبا دنگ‌شو را می‌شنویم و
در پایان نیز با نوای دشتی استاد حسین صبحدل با هم دعا خواهیم کرد. در این
لحظات ما را از دعایتان از یاد مبرید.
