لیست امید، فراکسیون امید و این گونه واژهها در میانه انتخابات مجلس دهم و خبرگان رهبری به کلیدواژه اصلی اصلاح طلبان برای انتخابات تبدیل شده بود. اصلاح طلبان به دنبال این بودند که تجربه انتخابات ۹۲ ریاست جمهوری را در مجلس دهم و خبرگان رهبری تکمیل کنند و بتوانند از طریق اجماع اکثریت این دو مجلس را به دست آورند.
به گزارش «تابناک»، اصلاح طلبان برای رسیدن به این هدف از چند ماه پیش از انتخابات، تصمیم گرفتند از طریق اجماع، شیرینی پیروزی در انتخابات را دوباره تکرار کنند. در همین راستا پس از جلسات متعدد، اعلام کردند که در انتخابات با لیست واحد حضور خواهند یافت و اعلام اسامی لیست را به بعد از اعلام نظر شورای نگهبان موکول کردند.
بعد از اعلام نظر شورای نگهبان درباره تأیید صلاحیتها دعوای بزرگی بر سر ردصلاحیتها رخ داد و حتی برخی اصلاح طلبان اعلام کردند، ۱۰ درصد کاندیداهای آنها برای انتخابات تأیید شده است. در ادامه نیز دولت و سایر نهادهای نظارتی، لابیهای گستردهای برای تجدید نظر در نظر شورای نگهبان آغاز کردند که در نهایت با تغییرات کمی، نظر نهایی شورای نگهبان اعلام و رقابتهای انتخاباتی آغاز شد.
اصلاح طلبان در ادامه روند انتخاباتی در همه کشور، ستادهای خود را فعال و نامزدهای مورد حمایت خود را با عنوان لیست امید معرفی کردند که البته در این نامزدها از طرفداران دولت، برخی اصولگرایان و همچنین اعتدالگرایان دیده میشد که نمونه بارز آن، لیست امید در تهران بود که مجموعهای از طیفهای سیاسی و یا چهرههای کمتر شناخته شده در آن حضور داشتند.
به هر حال، انتخابات برگزار و در تهران لیست امید کامل در این انتخابات پیروز و از فردای این انتخابات، جنجال اصلی مبنی بر پیروز اصلی انتخابات آغاز شد. لیست امید بر این باور بود که اکثریت کرسیهای مجلس را در اختیار گرفتهو از سوی دیگر، اصولگرایان نیز معتقد بودند که آنها پیروز نهایی انتخابات خواهند بود.
این جنجالها ادامه داشت تا اینکه روز موعود فرا رسید و قرار شد هیأت رئیسه مجلس دهم انتخاب شود؛ هرچند در این دوران زمزمههایی مبنی بر تعامل و همکاری میان آقای عارف و لاریجانی به گوش میرسید؛ موضوعی که هرگز اتفاق نیفتاد.
بعد از رأی گیری در صحن علنی مجلس مشخص شد که وزن لیست امید در مجلس فقط ۱۰۳ کرسی است و از این به بعد بود که چالش جدید آغاز گشت.
موضوع عملکرد فراکسیون امید و آینده عارف در مجلس آینده مجلس، چالش جدید بود. این روند ادامه داشت تا اینکه آقای عارف، نه به مرکز پژوهشهای مجلس رفت و نه توانست رئیس کمیسیون آموزش را بر عهده بگیرد.
ادامه این روند نشان از آن داشت که فراکسیون امید هر روز بیش از دیروز کارایی خود را از دست داده و نتوانسته بود به اهداف خود دست پیدا کند. برخی از اعضای لیست امید، علت ناکامی خودشان را خلف وعده برخی از اعضا و همچنین عدم همراهی دولت میپنداشتند و حتی شایعاتی نیز مبنی بر دلخوری آقای عارف از رئیس جمهور و دولت به گوش میرسد که شاید با عدم شرکت آقای عارف در مراسم ضیافت افطار آقای روحانی بیش از پیش جدی شد.
به هر حال بعد از استقرار کامل مجلس دهم، به تدریج اخبار از فراکسیون امید کمتر به گوش رسید تا اینکه حتی زمزمههایی از استیضاح برخی وزرای دولت از سوی اعضای این فراکسیون شنیده شد که با کشمکش میان اعضا روبه رو گشت. این موضوعات نشان میدهد که هیچ هماهنگی سازمانی و تشکیلاتی وجود در میان اعضای این فراکسیون وجود ندارد و حتی هر روز اختلافات بیشتر میشود.
البته این نارضایتی و ناامیدی بدون دلیل هم نبود. دلایلی همچون اینکه اعضای لیست امید نتوانستند هیچ پست مهمی را در پارلمان به دست بگیرند و حتی رؤسای فراکسیونهای اصلی نیز به اصولگرایان رسید از جمله عوامل ناامیدی از فراکسیون امید بود. مضافآً اینکه فراکسیون امید در این مدت کوتاه، نتوانست از طریق انسجام داخلی حتی به عنوان یک فراکسیون اقلیت در مجلس به ایفای نقش بپردازد. این عوامل در حالی است که یکی از شعارهای لیست امید، همراهی با دولت یازدهم بود که در این روزها میبینیم برخی اعضای این لیست، نه تنها شعار حمایت از دولت را کنار گذاشتهاند، بلکه خود رهبری استیضاح برخی وزاری دولت را به عهده گرفتهاند!
این ناامیدی از فراکسیون به تدریج بیشتر شد تا اینکه امروز محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر رئیس جمهور در دولت اصلاحات، عملکرد فراکسیون امید به ریاست محمدرضا عارف را «نگران کننده» خواند. ابطحی در کنایهای به آقای عارف در صفحه اینستاگرام خودش نوشت: «آقای دکتر عارف عزیز! انتظار فعالیت بیشتری از شما و فراکسیون امید هست. رای دهندگان با امید به شما و این لیست رأی دادهاند. کلی «تکرار میکنم» پشت این لیست هست... آقای عارف عزیز! حتی با ریاست آقای لاریجانی هم میشود امید را در جامعهای که به شما رأی داد زنده نگه داشت. تکرار میکنم اگر نشاطی داخل فراکسیون وجود نداشته باشد، انسجامش از بین میرود».
این اظهارات
آقای ابطحی، نشان از اوج نگرانی اصلاح طلبان از وضعیت لیست امید است، زیرا اصلاح
طلبان معتقدند، در صورتی که فراکسیون امید متشکل از اعضای لیست امید نتوانند
انتظارات رأی دهندگان به لیست امید را برآورده کند، چگونه می توانند در آینده
دوباره به مردم وعده امید دهند. چرا که لیست امید در دوره گذشته حتی در میان خود
امیدی ها نیز طرفدار چندانی پیدا نکرد!