روزنامه های امروز سخنان دیروز رهبر انقلاب در جمع مدیران وزارت اطلاعات و همچنین نگرانی امریکایی ها از حضور ترامپ در کاخ سفید را در کانون توجه قرار داده اند. این در حالی است که به تدریج فضای انتخابات ریاست جمهوری و کشمکش ها نیز آغاز شده است.
به گزارش«تابناک»، روزنامه ها از جناح های مختلف سخنان دیروز رهبر انقلاب در جمع مدیران وزارت اطلاعات را در کانون توجه قرار داده اند.
در همین رابطه روزنامه جوان در گزارشی با عنوان« باز شدن گره مفاسد اقتصادی به شرط ورود جدی وزارت اطلاعات» نوشت:« در اين ميان سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامي است كه در جمع مديران و معاونان وزارت اطلاعات در خصوص برخي وظايف ذاتي اين مجموعه مطرح شده است كه بايد مورد توجه ساير مقامات دولتي در عرصه مبارزه با فساد اقتصادي قرار بگيرد. ايشان در بخشي از سخنان خود با اشاره به نقش اين وزارتخانه در اجراي اقتصاد مقاومتي تصريح كردند: علاج برونرفت از مشکلات کشور، اقتصاد مقاومتي است که کارهايي نيز در اين زمينه آغاز شده اما بايد نتيجه کارها در عمل ديده شود. بخش ديگري از سخنان ايشان كه در اين حوزه بايد مورد توجه بيشتري قرار بگيرد، ضرورت حضور وزارت اطلاعات در جبهه مبارزه با مفاسد اقتصادي است كه بيش از گذشته بايد مورد توجه دولت قرار بگيرد. »
روزنامه ایران در گزارشی با عنوان«هشدار 50 چهره امنیتی جمهوریخواه درباره <کابوس ترامپ>» نوشت:« گروهی 50 نفره از مقامات برجسته سابق امنیت ملی امریکا که همگی برای رؤسای جمهوری جمهوریخواه از ریچارد نیکسون گرفته تا جورج دبلیو بوش خدمت کردهاند، با امضای طوماری بر بیکفایتی دونالد ترامپ برای تکیه زدن بر کرسی ریاست جمهوری امریکا تأکید کرده و هشدار دادهاند که اگر ترامپ پیروز انتخابات 8 نوامبر شود، کاخ سفید میزبان «بیمسئولیتترین و بیملاحظه ترین» رئیس جمهوری تاریخ امریکا خواهد شد.
رونمایی ترامپ از دکترین اقتصادی
این در حالی است که ترامپ اهم برنامههای اقتصادی خود را در باشگاه اقتصادی دیترویت در برابر صدها نفر از حضار اعلام کرد و از اصلاحات اقتصادی خود در چهار حوزه مالیات، تجارت، مقررات و انرژی در صورت پیروزی در انتخابات خبر داد.
وی در تشریح اصلاحات مالیاتی مورد نظر خود اعلام کرد، این اصلاحات هم به سود طبقه کارگر و هم به سود ثروتمندان خواهد بود ومالیاتها را آنچنان کاهش خواهد داد که از زمان ریگان تاکنون سابقه نداشته است. ترامپ همچنین قول داد، در آینده پیرامون جزئیات برخی از برنامههای اقتصادی خود از جمله نظام جدید خدمات درمانی که جایگزین «اوباماکر» خواهد شد، سخنرانی کند. به نوشته روزنامه نیویورک تایمز طرحهای ترامپ به اقتصاد امریکا لطمه خواهد زد، منجر به کسریهای جدی بودجه خواهد شد، تغییرات آب و هوایی را شدت خواهد بخشید و امریکا را به انزوا خواهد کشاند.»
انتخابات سال 96
درباره انتخابات 96 روزنامه اعتماد در گفت و گو با كرباسچي درباره عملكرد دولت اصلاحطلبان و انتخابات ٩٤ با عنوان«روحانی هم ناراضی است» به نقل از وی نوشت:« من اطلاع دارم شخص آقاي رييسجمهور از بخشي از دستگاههاي اجرايي ناراضي هستند. اما نگراني كه رييسجمهور دارند اين است كه اگر بخواهد تغييري در اين مجموعهها انجام شود آيا توانمندي اين را دارند كه جايگزين بهتر و تبديل به احسني را انجام بدهند يا خير. من ميخواهم بگويم كه به هر حال رفع يك نقص در سيستم اجرايي دو بخش دارد. يكي اينكه آن نقص برطرف شود و ديگر اينكه جايگزين بهتري بيايد. اگر مردم احساس كنند آقاي رييسجمهور خواسته آن نقص را برطرف كند اين خودش اقدام مثبتي است. البته من فكر ميكنم با شرايط فعلي مجلس امكان جايگزيني احسن و بهتر هم تا حد زيادي وجود دارد. اما اگر به هر دليلي هم اين اتفاق نيفتد به اعتقاد من ذهنيت مردم نسبت به اينكه رييسجمهور اين اراده را داشته و خواسته تا مشكل را برطرف كند مثبت خواهد بود و نتيجه كار هم به لحاظ عملي و هم به لحاظ تبليغاتي منفي نيست.
من نديدم كسي از ميان اصلاحطلبان ائتلاف سال ٩٢ و يا ٩٤ را اشتباه تلقي كند و بگويد در هدفي كه دنبال ميكرديم شكست خورديم و به آن نرسيديم. به هر حال سال ٩٢ با همه مشكلاتي كه بود ائتلاف اصلاحطلبان و نيروهاي معتدل دولت آقاي روحاني را روي كار آورد.
در سال ٩٤ هم ائتلافي كه بين نيروهاي اصلاحطلب و معتدل اتفاق افتاد با اين هدف بود كه مجلس را از اكثريت نيروهاي افراطي و نيروهايي كه روشهاي اصلاحطلبانه و اعتدالي را براي اداره كشور نميپسنديدند يا مانع اجراي آنها بودند نجات دهد. اين هدف هم به انجام رسيد. الان گذشته از تغيير بيش از ٧٠ درصد تركيب مجلس؛ مجلس الان بسيار معتدلتر شده و نيروهاي مخالف مشي اعتدالي دولت به حاشيه رانده شدند و بسيار تعدادشان در اين مجلس كم شده و مجلس به يك مجموعه اصلاحطلب و معتدلي متكي شده كه ميتوان به آينده تصميمگيريهاي آن اميدوار بود.»
همچنین روزنامه وقایع التفاقیه در گزارشی با عنوان«معمای روحانی» به این سئوال پاسخ داده است که چرا رئیس دولت یازدهم، گزینه اصلاحطلبان برای ریاست برکابینه دوازدهم است؟ در بخشی از این گزارش می خوانیم:« انتخابات دور دوازدهم ریاستجمهوری بیآنکه هنوز کسی برای رقابت اعلام حضور کند، عرصه سیاستورزی کشور را به خود مشغول کرده است؛ مشغولیتی که مستقیم و غیرمستقیم پاستور را هدف قرار میدهد. چه مسائلی از جنس فیشهای حقوقی و موجسواریهای برخی جریانها برای تخریب دولت حسن روحانی و چه تردیدهای برخی چهرهها برای حضور در رقابت انتخاباتی، همگی معطوف به کرسی شخص اول اجرائی کشور است؛ با این تفاوت که دسته اول رنگ انتخاباتی خود را در جنجالهای رسانهای و سیاسی مانند فیشهای حقوقی، استتار میکنند. این گروه البته تاکتیکهای دیگری را هم مانند سفرهای استانی و نامهنگاری به سران کشورهای دیگر دنبال میکنند. در میان گروه دوم هنوز کسی به طور رسمی اعلام حضور نکرده است و چهرهها و جریانهای سیاسی ترجیح میدهند، روزهای سیاسی کشور را دستکم تا چند ماه دیگر محک بزنند و از دل آن تصمیم خود را بگیرند. خرداد سال92، تدبیر خاتمی و هاشمی در ائتلاف روحانی و عارف و درنهایت کنارهگیری محمدرضا عارف به نفع حسن روحانی، نتیجهای را رقم زد که به هشت سال پاستورنشینی کامل جریان اصولگرا پایان دهد. در تمام روزهای پس از 24 خرداد هم اصلاحطلبان به جای سهمخواهی از کرسیهای کابینه، ساز حمایت از دولت برای جبران خسارتهای بهجایمانده از دولت سابق را کوک کردند. اگرچه خاستگاه جناحی حسن روحانی، اردوگاه راست سنتی بود اما رنگ برنامهها، وعدهها و رویکردهای دولت یازدهم همسو با طیف اصلاحطلبی، توانست بدنه اجتماعی نیروهای تحولخواه را در حمایت از خود داشته باشد. با این حال آخرین سال دولت یازدهم، فرصت مناسبی است که نیروهای اصلاحطلب ارزیابی واقعبینانهای از عملکرد حسن روحانی و یارانش در این سه سال داشته باشند تا راهبرد انتخاباتی خود در سال 96 را بر پایههای عقلانی و همسو با منافع ملی بنا کنند؛ راهبردی که از سال 92 به این سو، در محور تحرکات انتخاباتی این جریان قرار گرفته بود و توانست نتایجی همچون 24 خرداد سال 92 و هفتم اسفند سال 94 را در پی داشته باشد.
اصلاحطلبان تا اینجای کار، بر حمایت از حسن روحانی در انتخابات 96 تأکید داشتهاند؛ هر چند این حمایت در بازههای مختلف، چاشنی انتقادی هم در خود میبیند و هر جا احساس شده دولت گامهای مؤثرتری میتوانست بردارد، به او گوشزد کردهاند، اما یک سؤال همچنان مطرح میشود که چرا اصلاحطلبان همچنان باید از حسن روحانی در انتخابات 96 حمایت کنند؟ »
هدف نامه نگاری احمدی نژاد
روزنامه آرمان دز گزارشی به نامه احمدی نژاد به اوباما پرداخته است.در این گزارش با عنوان« كليد نامه اوباما در جيب مشايي! » می خوانیم:« نامه به اوباما، آن هم براي سومين بار موضوعي نيست كه بتوان آن را در زمره افتخارات كشور در عرصه بينالمللي قلمداد كرد، بلكه از جهاتي هم بايد دلايل اين حركت را مورد تحليل قرار داد كه چه اهدافي در نظر نگارنده براي نگارش نامه بوده است. هرحركتي درعرصه ديپلماتيك تعريفي دارد و برداشتهايي از آن صورت ميگيرد. بنابراين پيش از هر اقدام دراين عرصه بايد به تبعات و دستاوردهاي آن انديشيد. نگارش نامه به اوباما براي برگرداندن ۲ ميليارد دلار از پولهاي مصادرهشده ايران در سربرگ رئيس دولتهاي نهم و دهم كه ديگر در قدرت و تصميمگيريهاي كلان حضور ندارد، چه دستاوردي خواهد داشت؟
عبدالرضا داوري مشاور رسانهاي احمدينژاد ساعاتي پس از انتشار نامه به اوباما، دركانال تلگرامي خود متني را منتشر كرد كه قابل تامل بود. متن منتشره با اين جمله آغاز شد كه «آمريكاستيزي» هرگز در دستور كار انقلاب اسلامي نبوده است! اگر سومين نامه احمدينژاد در كنار اين جمله داوري مورد بررسي قرار گيرد، اين گمانه تقويت خواهد شد كه طيف احمدينژاد هدفي بالاتر از برگرداندن ۲ ميليارد دلار را دنبال ميكند. جالب است اگر اين گمانه در بررسي نگارش نامه به اوباما به عنوان يك شاخص تاييد شده در نظر گرفته شود، آن گاه با رفتارهاي ديگر اين طيف همخواني نخواهد داشت.
نشانه ديگري از اين رويكرد را ميتوان بر پايه اظهارات دبير كميته سياست خارجي شوراي عالي امنيت ملي در دولت اصلاحات مطرح كرد كه با اشاره به دور زدن سعيدجليلي در مذاكرات هستهاي توسط احمدينژاد مينويسد:«در سال ۱۳۹۱ يك آمريكايي عضو گروه تماس سطح دو درباره مذاكرات هستهاي به من گفت كه اسفنديار رحيم مشايي دستيار ارشد و دوست نزديك احمدينژاد با مقامات عاليرتبه سابق ايالات متحده درباره احتمال گشودن باب مذاكرات مستقيم صحبت كرده است. يكي از سفراي ايران در اروپا به يك عضو گروه تماس سطح دو كه عضو دولت ايالات متحده بوده گفته است:«همهچيز از سوي ايران آماده است و مشايي و ثمره هاشمي براي شركت در اين ملاقات كه در برلين برگزار خواهد شد، ميآيند.» اين عضو سابق دولت آمريكا به سفير ايران چنين پاسخ داده است: «كاخ سفيد گفت نه. آنها گفتهاند نميخواهند در روابطي خارج از چهارچوب ۱+۵ با ايرانيها وارد بحث شود. » اكنون اين سوال مطرح است كه آيا مشايي در اين پروژه جديد نقش اصلي را بر عهده دارد؟ آيا پروژه نامه و فصل جديدي كه از سوي داوري گشوده شده، برنامهاي براي انتخابات رياستجمهوري ۹۶ است تا بهواسطه آن القا كنند اگر روحاني در روابط بينالملل نمره خوبي گرفت احمدينژاد تواناتر از اوست و در دوراني كه مسئوليتي نداشته هم به اوباما نامه نوشته است! در نهايت حركت جديد احمدينژاديها در تلاش براي فراموش كردن فصلهاي گذشته رفتارهاي آمريكا با ايران محل سوال جدي است و افكار عمومي انتظار دارد دليل اين ذوقزدگي را بداند.»