«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان که یکشنبه هفته گذشته (سی ویکم
مرداد) گام در سفری یک هفته ای به مقصد آمریکای لاتین نهاد، ماموریت
دیپلماتیک خود را با موفقیت به انجام رساند. او به همراه هیات بلندپایه
سیاسی و اقتصادی، به کوبا، نیکاراگوئه، اکوادور، شیلی، بولیوی و ونزوئلا
رفت و با سران این کشورها دیدار و گفت وگو کرد.
به گزارش «تابناک»؛ پس از سفر ظریف به آمریکایی لاتین و گفتگو با سران 6 کشور این منطقه، رسانه ها و کارشناسان آمریکایی نسبت به آن واکنش نشان دادند.
در همین زمینه، «فاکس نیوز» نوشته است: سفر ظریف به ونزوئلا در شبکه ملی این کشور پخش شد و وزیر خارجه ایران با استقبال گرم رئیس جمهور ونزوئلا مواجه شد.
کارشناسان مدعی شدند رابطه ایران و ونزوئلا قطعا
برای خشمگین کردن آمریکاست چون این رابطه نشان می‌دهد تاثیر ایران در
آمریکای لاتین که در همسایگی آمریکاست، رو به افزایش گذاشته است.
فاکس نیوز در ادامه گفت افزایش همکاری‌ها و اتحاد میان ونزوئلا و ایران را باید به منزله یک مشکل در نظر گرفت.
«الینا روزلتینن» نماینده میامی در کنگره آمریکا هم
مدعی شد «زمان سفر ظریف اهمیت دارد چون ایران می‌تواند بسیاری از این
رژیم‌های سرکش را برای دور زدن تحریم‌های باقی‌مانده مورد استفاده قرار
داده و منافع آمریکا را تضعیف کند.»
برخی کارشناسان هم مدعی شدند دولت ونزوئلا که دولتی سوسیالیستی و رو به زوال است به دنبال کمک ایران برای حل مشکلات اجتماعی‌ست.
«گوستاوو سالسدو» کارشناس روابط آمریکا و ونزوئلا
گفت واشنگتن با دید مثبت به رابطه ایران ونزوئلا نگاه نمی‌کند چرا که در
حال حاضر تمرکز اصلی آمریکا بر شرایط سیاسی درون ونزوئلا است.
فاکس نیوز در ادامه نوشت، در واقع سفر ظریف به منطقه
و رفتن به کشورهای کوبا، نیکاراگوئه، اکوادور، شیلی و بولیوی این نکته را
یادآور می‌شود که منافع ایران در آمریکای لاتین بار دیگر شکوفا خواهد شد.
در این میان، اعراب نیز
نسبت به نفوذ ایران در امریکای لاتین نگرانی هایی را دارند. در این باره،
روزنامه «الشرق الاوسط» با انتشار گزارشی این موضوع را مورد ارزیابی قرار
داده است که آیا کشورهای امریکای لاتین ایران را برای تجارت ترجیح می دهند
یا کشورهای عربی عضو شورای همکاری خلیج فارس را.
«دانیل
ملحم»کارشناس اقتصادی و موسس شرکت «نایتس بریج»به امریکای لاتین و گزینه
های پیش روی آن برای تجارت اشاره می کند. ملحم معتقد است که سرمایه گذاری
ایران در امریکای لاتین بزرگ نیست.
او می گوید:«آن کشور بیش تر در کشورهای
چپگرای امریکای لاتین از جمله ونزوئلا سرمایه گذاری کرده است. 3 درصد از
آرژانتینی ها عرب تبار هستند و به طور عمده در کسب و کار و تجارت هستند.
ایران برای نزدیکی به دولت ارژانتین تلاش های زیادی را انجام داده است اما
دولت کنونی آن کشور علاقه زیادی به گسترش همکاری با ایران ندارد. از سوی
دیگر حزب الله لبنان نیز سابقه حضور در آن کشور را داشته است».
ملحم
در ادامه می افزاید:«هر چند تهران به کشورهای عربی از نظر جغرافیایی نزدیک
است اما آرژانتین از نظر فعالیت های سرمایه گذاری در حوزه انرژی ترجیح می
دهد با اعراب کار کند. کشورهای حوزه خلیج فارس پروازهای مستقیمی را به
بوینوس ایرس و برزیل دارند. علاقه زیادی به سرمایه گذاری کشورهای عربی
حاشیه خلیج فارس در امریکای لاتین وجود دارد چرا که می توانند از نفت با
قیمت ارزان تر کشورهای عربی نیز بهره مند شوند».
این
کارشناس اقتصادی در ادامه می افزاید:«عربستان سعودی و قطر بزرگترین
کشورهای شورای همکاری خلیج فارس هستند که در ارژانتین سرمایه گذاری کرده
اند. شرکت های بزرگ قطری در حوزه تجارت و شرکت های سعودی در حوزه کشاورزی
فعال بوده اند. بنابراین کشاورزی و مواد غذایی مهم ترین فرصت های سرمایه
گذاری علاوه بر گردشگری در کشورهایی مانند برزیل هستند».
این
نشریه در ادامه می افزاید:«ارژانتین ماه آینده میزبان کنوانسیون بزرگ
اقتصادی در همکاری با فوروم اقتصاد جهانی خواهد بود و شورای همکاری خلیج
فارس و نمایندگان آن نیز برای حضور در آن دعوت شده اند».
این
نشریه اشاره می کند که ملحم معتقد است عدم وجود جنگ و مشکلات عمده در
امریکای لاتین دلیل اصلی ای است که کشورهای آن منطقه را به محلی مناسب برای
سرمایه گذاری تبدیل کرده است. او هم چنین اشاره می کند که دسترسی به آب و
غذا و تجارت مشوق های خوبی برای سرمایه گذاری بیش تر هستند.
ملحم
در ادامه با اشاره به انگیزه ظریف از سفر اخیر به امریکای لاتین می
گوید:«انگیزه اصلی ظریف انتقال گاز و نفت ایران به شیلی است. با این حال،
شیلی به دنبال بازارهای اسیایی برای اهداف اقتصادی است و ایران نمی تواند
هدف آن باشد». او معتقد است که ارژانتین نیز از سفر ظریف به شیلی احتمالا
خوشحال نیست.
او
در پایان پیش بینی می کند که در سال های اینده وضعیت اقتصادی در کشورهای
امریکای لاتین در مقایسه با کشورهای اروپایی به نفع امریکای لاتین خواهد
بود به خصوص پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا.
