اصغر فرهادی که با فیلم سینمایی «فروشنده» در میان پنج نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان است، پس از اقدام ترامپ مبنی بر ممنوعیت ورود ایرانی ها به آمریکا، با انتشار یادداشتی در نیویورک تایمز تأکید کرد که در مراسم اسکار شرکت نمی کند و بدین شکل، اعتراض خود را به این حرکت رئیس جمهور آمریکا نشان داد.
به گزارش «تابناک»؛ پس از آنکه دونالد ترامپ با صدور دستور اجرایی، ورود شهروندان هفت کشور از جمله ایران را به آمریکا حتی با گرین کارت ممنوع کرد، جنجال های بسیاری به راه افتاد و بسیاری از نخبگان آمریکا و کمپانی های بزرگ آمریکا به این تصمیم رئیس جمهور آمریکا اعتراض کردند و حتی برخی از آنها، اقدامات عملی برای دفاع از حقوق اشخاصی که این قانون مانع ورودشان به خاک آمریکا می شود، انجام دادند.
در ایران ترانه علیدوستی، بازیگر توانمند سینمای ایران که در فیلم «فروشنده» نقشی محوری دارد، اعلام کرد حتی اگر زمینه حضورش در مراسم اسکار فراهم باشد، در این مراسم حضور نمی یابد و تأکید کرد، نمی تواند به دولتی احترام بگذارد که به مردم ایران احترام نمی گذارد. این اقدام ترانه علیدوستی بازتاب بسیار وسیعی داشت. سپس بحث حضور اصغر فرهادی مطرح شد که برخی منابع از در نظر گرفتن شرایط ویژه برای حضور فرهادی در مراسم اسکار سخن به میان آوردند.
حال اصغر فرهادی با انتشار یادداشتی در نیویورک تایمز تأکید کرد، در مراسم اسکار شرکت نمی کند و بدین ترتیب عوامل اصلی فیلم «فروشنده» در مراسم آکادمی حضور نخواهد داشت؛ واکنشی ارزشمند که عمق وطن پرستی این چهره ها را نشان می دهد و به نظر می رسد، پیامی روشن برای دولتمردان کنونی آمریکا خواهد بود.
در متن یادداشت فرهادی آمده است: «متأسفم که از طریق این نوشته اعلام میکنم در مراسم اسکار امسال در کنار دیگر اهالی سینما شرکت نخواهم کرد. در روزهای گذشته علیرغم شرایط غیرمنصفانهای که برای ورود مهاجران و مسافران چند کشور به ایالات متحده پیش آمد،
همچنان تصمیمم بر حضور در این مراسم بود و ابراز نظراتم به رسانهها درباره این شرایط و به هیچ عنوان قصد عدم حضور و یا تحریم مراسم را به نشانه اعتراض نداشتم چون آگاهم که بسیاری از اهالی سینمای آمریکا و اعضای آکادمی مخالف افراطیگری و تندرویهایی هستند که این روزها بیش از گذشته در حال اعمال است و همانگونه که روز اعلام نتایج آکادمی به پخشکنندهام در آمریکا اعلام کردم به همراه مدیرفیلمبرداریام در این مراسم حضور خواهیم داشت، همچنان تصورم همراه بودن در این اتفاق بزرگ فرهنگی بود.
اما امروز به نظر میآید که این امکان حضور با اما و اگرهایی همراه است که برایم به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست حتی اگر برای سفر من به آمریکا استثنایی قایل شوند. پس مایلم آنچه را که قرار بود در فرصت سفرم بیان کنم در اینجا ابراز نمایم.
تندروها علیرغم جنگها و دعواهای سیاسیشان در همه جای دنیا، بسیار شبیه به هم به جهان مینگرند. آنها برای درک جهان چارهای ندارند جز تقسیم آن به دو بخش ما و دیگران تا همواره با ساختن تصویری هولناک از دیگران، مردم کشورشان را دچار ترس از آنها بکنند. این فقط محدود به آمریکا نیست. در کشور من نیز تندروها اینگونهاند.
سالهاست در دو سوی اقیانوس عدهای تندرو تلاششان بر آن است تا از مردم کشور مقابل تصویری غیرواقعی و هولناک بسازند و از تفاوتهای بین ملتها و فرهنگها اختلافات، و از اختلافات دشمنیها، و از دشمنیها ترس ایجاد کنند. ترس مردم ابزار مهمیست برای توجیه افراطیگری و تندروی صاحبان ذهنهای بسته.
حال آنکه من باور دارم شباهتهای بین انسانها در روی این کرهی خاکی در سرزمینها، فرهنگها و ادیان مختلف بسیار گستردهتر از تفاوتهاست. من باور دارم ریشه بسیاری از خشونتهای امروز جهان در میان ملتها را باید در تحقیرهای دو سویه دیروزشان جستجو کرد و تحقیرهای امروز ملتهای دیگر به یقین بذریست برای خشونتهای فردا.
تحقیر ملتهای دیگر به بهانه حفظ امنیت مردم یک کشور پدیده تازهای در جهان نیست و همواره خود زمینهای برای ایجاد شکاف و دشمنی در آینده بوده است. من از این طریق انزجار خود را از شرایط تحمیل شده ناعادلانهای که برای ورود قانونی بعضی از هموطنانم و همچنین مردم شش کشور دیگر به ایالات متحده در حال اعمال است ابراز میکنم و امیدوارم این شرایط منجر به شکاف بیشتر بین ملتها نشود.