انتشار تصویری از صحن علنی مجلس شورای اسلامی که در آن یکی از نمایندگان ارومیه با لباس محلی حاضر شده، سر و صدای زیادی در فضای مجازی ایجاد کرد.
به گزارش قانون یکی از اتهامات مطرح شده به سید هادی بهادری، نماینده مردم ارومیه این بود که او با لباس رسمی جمهوری آذربایجان در صحن علنی حاضر شده و بسیاری در فضای مجازی او را به رفتاری نزدیک به جدایی طلبان متهم کردند و گروهی هم از رفتار وی برای پاسداشت فرهنگ و ارزش های مردم آذربایجان که نشان از هویت جامعه چند میلیونی آذری است، تقدیر کردند.
لباس ستارخان را پوشیدم
برای اطلاع از چرایی این نوع رفتار و پوشش به سراغ این نماینده رفتیم. سید هادی بهادری، نماینده مردم ارومیه نیز در همین راستا با انتقاد از حاشیه‌سازی صورت گرفته در خصوص نحوه پوشش او در صحن علنی مجلس و بازتاب آن در فضای مجازی و رسانه‌ها گفت: لباسی که بنده در صحن مجلس پوشیدم، لباس ستارخان بود و لباسی به حساب می‌آید که در 90 یا 95 سال گذشته، عرف خطه آذربایجان بوده است.
احیای یک نوستالوژی
این نماینده آذری زبان در پاسخ به این سوال که هدف شما از پوشیدن لباس محلی در مجلس شورای اسلامی چیست، اظهار داشت: نیت بنده ازاین اقدام، یادآوری یک نوستالژی بود و به نوعی قصد داشتم از زحمات چهره‌های ملی و مجاهدان آذربایجان همچون ستارخان، تقدیر به عمل آورم. بهادری با بیان اینکه این پوشش را برای زنده‌نگهداشتن قیام خونین مردم تبریز 29 بهمن سال 1356 انتخاب کرده است، افزود: دیدار مردم خطه آذربایجان با رهبر انقلاب نیز جهت بزرگداشت و زنده نگهداشتن همین حماسه برگزار شد.
هیچ قومی برتری ندارد
این نماینده مردم ارومیه در ادامه با اشاره به فعالیت فراکسیون‌های قومیتی در مجلس شورای اسلامی، اظهار داشت: ایران در واقع محل زندگی اقوام مختلف است و همه اقوام به برکت نظام جمهوری اسلامی و قانونی اساسی، در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند و هیچ قومی نسبت به دیگری برتری ندارد. هزاران سال است که اقوام مختلف در این پهنه جغرافیایی در کنار هم زندگی می کنند و همین قرار گرفتن اقوام مختلف در کنارهم موجب شده است تا رنگین کمان زیبایی به نام ایران به وجود بیاید.
مردم بیدارند
شاید این نماینده مجلس همان‌گونه که مطرح کرد و با همان اهداف، این اقدام را انجام داده است ولی برخی رفتارهای صورت گرفته در سال‌های گذشته از جانب عده‌ای، سبب شده است تا افکار عمومی جامعه نسبت به این نوع حرکات، حساس باشند و این حساسیت نیز به نوعی نعمت است که بیانگر زنده بودن اذهان عمومی در برابر هرگونه اقدام ضد ملی است.
