تارنمای خبری آمریکایی «د هیل» عنوان کرد؛

برنامه های جدید بلندپروازانه هسته ای کشورهای عربی برای مقابله با برنامه هسته ای ایران

بسیاری گمان می کردند، پس از امضا و اجرای توافق هسته ای میان ایران و قدرت های بزرگ کشورهای عربی، بهانه ای برای تهدید قلمداد کردن ایران از جانب برنامه هسته ایش ندارند؛ اما به نظر می رسد، آن ها تحرکات جدیدی برای هسته ای کردن خود در رقابت با برنامه هسته ای ایران در پیش گرفته اند.
کد خبر: ۶۷۹۶۸۹
|
۰۶ فروردين ۱۳۹۶ - ۰۹:۰۰ 26 March 2017
|
12977 بازدید
بسیاری گمان می کردند، پس از امضا و اجرای توافق هسته ای میان ایران و قدرت های بزرگ کشورهای عربی، بهانه ای برای تهدید قلمداد کردن ایران از جانب برنامه هسته ایش ندارند؛ اما به نظر می رسد، آن ها تحرکات جدیدی برای هسته ای کردن خود در رقابت با برنامه هسته ای ایران در پیش گرفته اند.
 
به گزارش «تابناک»، در همین ارتباط، تارنمای خبری آمریکایی «د هیل» (The Hill) به این مسأله و مشخصا گفته های سفیر امارات در ایالات متحده پرداخته و نوشته است: آنچه سفیر امارات در اوایل این هفته در حاشیه جلسه ای در مورد توافق هسته ای ایران گفت، تواجهات زیادی را به خود جلب نمود.
 
«یوسف العتیبی»، سفیر امارات در آمریکا در کنفرانس بنیاد کارنگی در واشنگتن گفت: امارات متحده عربی از پیمان هسته ای خود راضی نیست. او گفت: «ایران یک توافق هسته ای بهتری نسبت به ما به دست آورده است. ایرانی ها برنامه غنی سازی خود را ادامه می دهند، در حالی که ما ملزم به چشم پوشی از غنی سازی اورانیوم هستیم».

او تأکید کرد: شاید دیگران همان توانایی غنی سازی را بخواهند که ایران دارد.
 
امارات متحده عربی به زودی به نخستین کشور عربی تبدیل خواهد شد که برنامه هسته ای خواهد داشت. این کشور نخستین بار چند ماه پیش چهار راکتور هسته ای را راه اندازی کرد؛ علاوه بر ایران و امارات، چهار کشور خاورمیانه ای دیگر شامل ترکیه، عربستان، اردن و مصر در مراحل مختلف برنامه هسته ای مستقل خود هستند.
 
آنچه مشخص است، اینکه این اشتیاق هسته ای شدن بیشتر به دلیل نیاز به آن یا نگرانی نسبت به برنامه هسته ای ایران است.
 
از آنجایی که توافق هسته ای (برجام) در آینده اجازه غنی سازی اورانیوم بدون محدودیت را به ایران می دهد، دیگر کشورهای خاورمیانه از آن به عنوان توجیهی برای برنامه های غنی سازی خودشان استفاده خواهند کرد. عربستان سعودی و اردن اصرار دارند، برنامه هسته ای خود را پیش ببرند و در مقابل فشارها مقاومت می کنند.
 
در این میان، یک رقابت درون عربی نیز به نوبه خود شکل خواهد گرفت. سعودی ها نمی خواهند در این زمینه امارات متحده عربی دست بالا را داشته باشد؛ بنابراین، آنها در مورد یک برنامه هسته ای بسیار بلندپروازانه شامل حدود 16 راکتور هسته ای برنامه ریزی و آغاز به کار کرده اند.
 
مقامات سعودی اعلام نموده اند، به زودی یک سایت و نیروگاه هسته ای را راه اندازی خواهند کرد و کارشناسانی را برای آموزش به کشورهای دیگر اعزام خواهند کرد.
 
پادشاهی سعودی همچنین توافقات همکاری هسته ای را با کره جنوبی، روسیه و توافق سومی را در هفته گذشته با چین امضا کرد.
 
سفیر امارات در گفت وگوی تلفنی خود با «اد رویس» رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: «بدترین دشمن شما حق غنی سازی را به دست آورده و این حقی است که دوستان شما نیز خواهان آن هستند و ما نمی خواهیم صرفا این حق متعلق به یکی باشد».
 
حال پرسش مهم این است که در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، با توجه به وعده هایش برای از بین بردن توافق هسته ای، آیا این توافق دست نخوره خواهند ماند یا حداقل اینکه اعمال تحریم های جدید ممکن است ایران را به خارج شدن از این توافق وادارد؟
 
تصمیم کشورهای عربی برای دستیابی به سلاح هسته ای در درجه نخست بستگی به انطباق واشنگتن و تهران با برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و درجه ای که ایالات متحده به نگرانی های امنیتی متحدانش توجه دارد وابسته است.
 
در هر صورت، همسایگان عرب ایران که خواستار هم ردیف شدن با ایران در قابلیت های هسته ای هستند احتمالا برنامه هسته ای خود را توسعه خواهند داد که این خود باعث افزایش رقابت تسلیحاتی هسته ای در خاورمیانه خواهد شد.
 
در واقع کشورهای عرب خاورمیانه و به ویژه خلیج فارس به رغم امضا و اجرای توافق هسته ای میان ایران و قدرت های بزرگ همچنان برنامه هسته ای ایران را تهدیدی علیه خود قلمداد می کنند و با تبلیغات علیه این توافق و تهدید جلوه دادن ایران در دوران پسا برجام و پسا توافق برنامه های هسته ای خود را پیش ببرند.




اشتراک گذاری
تور پاییز ۱۴۰۳ صفحه خبر
بلیط هواپیما تبلیغ پایین متن خبر
مطالب مرتبط
برچسب منتخب
# قیمت طلا # مهاجران افغان # حمله اسرائیل به ایران # ترامپ # حمله ایران به اسرائیل # قیمت دلار # سردار سلامی
الی گشت
قیمت امروز آهن آلات
نظرسنجی
عملکرد صد روز نخست دولت مسعود پزشکیان را چگونه ارزیابی می کنید؟