کشتار بی‌رحمانه، شقاوتمندانه و وحشیانه مسلمانان میانمار توسط دولت و ارتش میانمار و خشونت علیه آنها به حدی فاجعه بار و دردآور است که سکوت در برابر آن مصداق خیانت به قرآن مجید و تعلل در اقدام مصداق کافری است.
«قلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ(مائده/۵۹)
بگو: اى اهل كتاب! آيا جز اين بر ما خورده و عيب مى‌گيريد كه به خداوند و به آنچه بر ما نازل شده و به‌آنچه از پيش (بر پيامبران گذشته) نازل گرديده، ايمان آورده‌ايم؟ همانا بيشتر شما از مرز حقّ بيرون رفته و فاسقيد».
صرف نظر از دلایل ظاهری دولت و ارتش میانمار در سرکوب مسلمانان روهینگیا در منطقه راخین (آراکان) واقعیت ژئوپلیتیکی منطقه آراکان حکایت از ذخایر عظیم گازی و نفتی در دربای آندمان دارد. لذا قدرتهای بزرگ و در راس آن امریکا و اسرائیل به هیچ وجه نمی خواهند آن مناطق مثل خلیج فارس در حوزه ژئوپلیتیک مسلمانان تعریف شود.
لذا این دلیل ژئوپلیتیکی باعث شده تا از سال ۲۰۱۲ تا امروز جمعیت مسلمان و مظلوم روهینگیایی در آسیای جنوب شرقی صرفا بخاطر داشتن دین اسلام در زیر چکمه‌های بوداییان افراطی و ارتش و دولت میانمار لگد مال شوند .لذا ابعاد جنایات بی شرمانه آن چنان دردناک است که وجدان هر آدم بیدار را به درد می‌آورد و بدتر از آن اینکه این رفتارها با معیار انسانیت سازگار ندارد و خویی از وحشی‌گری را به تصویر می‌کشاند.
دردناک‌تر از آن سکوت مجامع بین‌الملل است و فجیع‌تر از آن سکوت رهبران و رسانه‌های دولت‌های اسلامی است مگر نه اینست که آیه ۴۶ انفال به صراحت دستور می‌دهد اگر یک طایفه از مسلمین بر طایفه دیگر بغی و تعدی کردند بر همه مسلمین واجب است که بر ضد او قیام کنند فضلا از اینکه غیر مسلم بر مسلم بغی کند.
قدر مسلم این فجایع مرگبار وسکوت قدرتهای مدعی نشان از رقابتی پنهانی در ابعادی ژئوپلیتیکی دارد که پرده از ماهیت پلید آنان در آینده نزدیک دارد زیرا پنج سال سکوت مرگبار دلیلی غیر از این نمی تواند داشته باشد.
حال چه شده است که هر روز تصویری دردناک‌تر از گذشته در جلوی دیدگان جهانیان نقش می‌‌بندد اما توجهی به آن نمی شود و تا چه زمانی بخاطر منافع تجاری کشورهای غربی می‌بایست جان مسلمانان را بستانند و مسلمانان فراموش شده میانمار هر روز عزیزانشان جلوی چشمانشان به آتش کشیده می‌شوند و عصیانگری دیگری را به نظاره می‌نشینند.
کشتار وحشیانه مردم مسلمان میانمار این سوال را به ذهن متبادر می‌سازد که جدای از مدعیان حقوق بشر در کشورهای غربی، وظایف کشورهای اسلامی به خصوص سازمان همکاری های اسلامی به عنوان یک سازمان فراملی اسلامی در قبال این فاجعه چیست؟
لذا ضمن محکومیت شدید نسل کشی مسلمانان میانمار ، از دولت بویژه وزارت امور خارجه انتظار می رود که از طریق دیپلماسی فعال و راهبردی بین‌المللی و رایزنی با کشورهای مسلمان ، کشورهای غیر متعهد و سازمان‌های حقوق بشر، هر چه سریع‌تر به این جنایات پایان داده و جلوی این وحشی‌گری‌های غیرعادی گرفته و با تشکیل کمیته حقیقت یاب پیگیری فجایع دردناک مسلمانان میانمار گردند.
«و ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآياتِ رَبِّنا لَمَّا جاءَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ(اعراف /۱۲۶)
و (اى فرعون!) تو از ما عيب و ايرادى سراغ ندارى جز اين‌كه ما به آيات (و معجزات) پروردگارمان كه براى ما آمد ايمان آورده‌ايم».
در این زمینه و به منظور جلوگیری از کشتار وحشیانه مسلمانان و به رسمیت شناختن حقوق آنان سه پیشنهاد فوری و راهبردی ارائه می شود:
اول: قطع صادرات نفت به میانمار توسط ایران و دیگر کشورهای تولید کننده نفت در خلیج فارس.
دوم:قطع روابط تجاری بازرگانی و دیپلماتیک کشورهای اسلامی با میانمار
سوم : تحت فشار گذاشتن دولت چین برای اعمال فشار به دولت و ارتش میانمار.
دکتر کیومرث یزدان پناه عضو هیات علمی جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
