یک دور تسلسل: توسط نیروی انتظامی بازداشت میشوند. به کمپ ترک اعتیاد منتقل میشن. ظرف 2 یا 3 روز به دلیل نداشتن ظرفیت کافی در کمپ آزاد شده و به همون مکان اول بر میگرند. روز از نو روزی از نو
به این پیشنهاد مسئولین فکر کنند.
همه معتادین و موادفروشان را بعد از دستگیری به بیابانهای دور از شهرها ببرید و از انها در جاده سازی-شن پاشی و درختکاری برای از بین بردن بیابانها و مناطق تولید گردوخاک استفاده کنید.همانجا هم چادر بزنند زندگی کنند اگر نمیتوانند ترک کنند هم همانجا مصرف کنند.اینطوری هم هزینه جمع اوری و اسکان خودشان را در می اورند و هزینه ای برای دولت و کشور نخواهند داشت هم شهرها از وجود انها پاک میشود و هم مشکل گردوخاک کشور براحتی حل میشود.
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۳:۱۴ - ۱۳۹۶/۰۸/۰۸
با توجه به اینکه دولت همیشه کمبود بودجه داره این پیشنهاد میتونه تنها راه حل مشکل باشه..
ما قادریم داعش را زمین گیر کنیم ، رهبر تروریست ها را در آسمان دستگیر کنیم ، تیم های خیلی کوچک تروریستی را در دور تا دور مرزهایمان رصد کنیم و قبل از هر گونه عملیاتی زمینگیرشان کنیم . ولی قادر نیستیم کاروان های حامل مواد مخدر را جمع کنیم ، قاچاقچیان را ریشه کن کنیم . در عجبم .
مثلا چی شد الان ؟
خانه از پای بست ویران است ، یکی از آشناهایمان که معلم دبیرستانی در نردیکی منیریه است میگفت که مطمئن هستیم بیش از 40% دانش آموزان مدرسه گل مصرف میکنند و حتی در مدرسه معامله میکنند و یا حتی در خانه خود این گیاه را پرورش میدهند
اعتیاد یک بیماری مزمن پیش رونده مغزی است. سال ها پیش همین برخوردها یعنی جمع کردن و طرد از اجتماع را با افراد مبتلا به جذام و بیماری های صعب العلاج دیگر می کردند. آیا اقتدار پلیس این است که معتادانی که از خانواده و اجتماع رانده شده اند با این شکل دلخراش جمع کند؟؟ اگر توانایی پیشگیری و درمان بیماری اعتیاد را نداریم، چاره اش این است که بیماران معتاد را به این شکل نفرت انگیز جمع و در کمپ های اجباری با روش های غیرعلمی نگهداری و دوباره رها کنیم؟؟!!!