برای اولین بار در تاریخ، نمایندگان مجلس ایران پایتخت یک کشور دیگر را تعیین کردند!

187 نماینده مجلس شورای اسلامی در یک کپی‌کاری ناشیانه از قوانین مصوب کنگره آمریکا، دو فوریت طرحی را تصویب کرده‌اند که در آن آمده است: «بیت‌المقدس پایتخت همیشگی کشور فلسطین خواهد بود».

مجلس شورای اسلامی، با تصویب دو فوریت طرح الحاق یک تبصره به ماده یک قانون حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین با 187رأی موافق، 15 رأی مخالف و 9 رأی ممتنع از مجموع 235 نماینده حاضر در نشست روز یکشنبه مجلس موافقت کردند. در این تبصره الحاقی آمده است: بیت المقدس پایتخت همیشگی کشور فلسطین خواهد بود.

به گزارش «تابناک»؛ این مصوبه مجلس شورای اسلامی که حجت‌الاسلام احمد سالک کاشانی نماینده اصفهان در مجلس شورای اسلامی طراح آن معرفی شده است و ظاهرا پاسخی به اقدام اخیر رئیس‌جمهور آمریکا در خصوص به رسمیت شناختن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل و شروع فرایند انتقال سفارت آمریکا در سرزمین‌های اشغالی از تل‌آویو به بیت‌المقدس است، نشان می‌دهد که اکثریت نمایندگان مجلس تا چه حد از ابتدایی‌ترین مسائل بین‌المللی ناآگاه و به مسائل مهم کشور و مشکلات واقعی مردم بی‌توجه هستند.

خلاصه ماجرا این است که هر کشوری حق دارد، پایتخت خودش را انتخاب کند و سایر کشورها در صورتی که تعلق پایتخت اعلام شده به آن کشور را پذیرفته باشند، شهر اعلام شده را به عنوان پایتخت دولت مدعی به رسمیت شناخته و روابط دیپلماتیک خود را بر همین اساس تنظیم می‌کنند.

برای مثال، این دولت برزیل است که تصمیم می‌گیرد پایتخت این کشور ریو دو ژانیرو باشد یا برازیلیا. این دولت قزاقستان است که تصمیم می‌گیرد، پایتخت این کشور را از آلماتی به آستانه منتقل کند و این دولت نیجریه است که به علت جمعیت غیرقابل تحمل لاگوس، تصمیم می‌گیرد ابوجا را پایتخت جدید این کشور انتخاب کند. هیچ مجلسی هم در هیچ کجای دنیا، این فکر بکر به ذهنش راه نیافته که پایتخت کشور دیگری را تعیین کند. تنها حقی که یک کشور می‌تواند درباره پایتخت یک کشور دیگر برای خودش قائل باشد این است که ادعای آن کشور درباره مالکیت پایتخت ادعایی را به رسمیت بشناسد یا خیر.

بنابراین، این کار مجلس و یا دولت ایران نیست که تعیین کنند پایتخت فلسطین قدس است یا شهری دیگر. کاری که ایران باید انجام دهد این است که اگر فلسطینی‌ها شهری را به عنوان پایتخت خود اعلام کردند، ایران اعلام کند آن شهر را متعلق به فلسطینی‌ها می‌داند یا خیر. واقعیت این است که دولت ایران در سال 1391 در مجمع عمومی سازمان ملل همراه با دیگر کشورهای مسلمان به قطعنامه‌ای رأی مثبت داده که در آن به قدس به عنوان پایتخت دو دولت اشاره شده است!

پایتخت فلسطین کجاست؟

در پایان جنگ 1948 میان اعراب و اسرائیل، سرزمین فلسطین، کامل تقسیم و رژیم اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی مستقر شد. در جنگ شش روزه 1967 و با تصرف بخش‌هایی از سرزمین های فلسطینی بود که پیش از آن به دست اردن و مصر اداره می‌شد. کرانه رود اردن، شرق قدس و نوار غزه نیز به تصرف اسرائیل درآمد.

در سال 1980، کنست اسرائیل قانونی به نام «قانون اورشلیم (قدس) تصویب کرد که بیت‌المقدس را «کامل و یکپارچه» پایتخت اسرائیل معرفی می‌کرد و به الحاق قدس شرقی، صورتی رسمی می‌داد. در واکنش، شورای امنیت سازمان ملل در سال 1980 با تصویب قطعنامه 478، قانون مصوب اسرائیلی‌ها را «بی‌اعتبار و باطل» دانست؛ بنابراین، جامعه بین المللی رسماً قدس شرقی را سرزمین‌های اشغال‌شده می‌داند.

در اواخر سال 1995 کنگره آمریکا با این توجیه که رژیم اسرائیل حق دارد در خصوص محل پایتخت خود تصمیم بگیرد، قانونی را مصوب کرد که بر اساس آن دولت آمریکا موظف شد سفارت این کشور در سرزمین‌های اشغالی را تا پایان ماه می 1999 به بیت‌المقدس منتقل کند. در غیر این صورت نیمی از بودجه سالانه تملک و نگهداری اماکن دیپلماتیک آمریکا معلق شده و به وزارت خارجه تحویل نخواهد شد.

سه رئیس‌جمهور آمریکا یعنی بیل کلینتون، جورج بوش و باراک اوباما به ‌رغم وعده‌های انتخاباتی خود در خصوص اجرایی کردن این مصوبه، با توجه به تأثیری منفی این اقدام بر فرایند سازش اسرائیلی – فلسطینی از اجرایی کردن این قانون خودداری کرده و با استفاده از اختیارات ریاست جمهوری، اجرای آن را هر شش ماه یک بار معلق کردند. دونالد ترامپ ولی پس از یک بار استفاده از اختیارات ریاست جمهوری برای اجرا نکردن قانون مصوب کنگره آمریکا، سرانجام در هفته‌های گذشته با نادیده گرفتن اعتراضات کشورهای عربی و اسلامی، بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل به رسمیت شناخت و دستور داد مقدمات انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به بیت‌المقدس فراهم شود.

در سوی مقابل، فلسطینی‌ها در حال پیمودن فرایندی هستند تا به عنوان یک کشور به عضویت سازمان ملل در آیند. در واقع سازمان آزادي‌بخش فلسطين از سال 1974 به عنوان عضو ناظر غير دولتي در سازمان ملل شناسايي شده بود و اين عضويت در سال 1988 ارتقا يافته و اين ‌بار نمايندگي فلسطين (بدون اشاره به دولت) به عنوان كيان ناظر مورد توافق قرار گرفته بود و با قطعنامه سال 2012، وضعیت فلسطین به دولت ناظر غیرعضو ارتقا یافت.

در رأی‌گیری مجمع عمومی سازمان ملل در آذرماه 1391، ارتقای وضعیت فلسطین با ۱۳۸ رأی موافق در برابر تنها ۹ رأی مخالف و همچنین ۴۱ رأی ممتنع به تصویب رسید. ایران به همراه دیگر کشورهای مسلمان به این قطعنامه رأی مثبت داد.

محمد خزائی نماینده وقت ایران در سازمان ملل در حالی هم به نمایندگی از جنبش عدم تعهد (ایران رئیس وقت جنبش بود) و هم به عنوان نماینده ایران از این قطعنامه استقبال کرده، آن را دستاوردی بزرگ برای مردم فلسطین دانست و آن را به فلسطینی‌ها تبریک گفت، که در این قطعنامه به بیت‌المقدس به عنوان پایتخت دو دولت اسرائیل و فلسطین اشاره شده است.