مردی که با اسیدپاشی منجر به مرگ همسر و سوزانده شدن صورت دو دختر کوچک خود شده بود، پس از 6 سال به قصاص محکوم شد.
به گزارش مردم سالاری، اسیدپاشی یکی از حوادثی است که ادامه زندگی را برای قربانیان این حادثه، بسیار سخت و تلخ میکند و هزینه بسیاری را برای درمان قربانیان این حوادث در بر دارد.
فکرش را بکنید چهرهای را که هر صبح و شام، روبروی آینه به تماشای آن میایستادید، طی یک حادثه با رنگ و بوی انتقام و در نهایت جهل و بی فکری از دست میدهید و حتی خودتان هم از دیدن چهره خود وحشت دارید؛ حتی تصورش هم تلخ و جانکاه است.
رعنا و نازنین، ۲ خواهری هستند که به همراه مادر جوان خود، در اثر حادثه اسیدپاشی که اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۰، توسط پدرشان رقم خورده است، دچار سوختگی شدید به ویژه در ناحیه صورت شده و زیبایی چهره خود را از دست دادهاند.
سمیه مادر رعنا و نازنین در اثر شدت جراحات، زیر عملهایی که به گفته پزشکان باید روی پیکر این زن جوان انجام میشد طاقت نیاورد و در سال ۹۴ در جریان یکی از عملها درگذشت.
پس از آن که پدرم اسید را روی ما ریخت، موهایم را دسته دسته در میان دستانم میدیدم و گوشت تنم را تکه تکه لمس میکردم.
فاطمه دانشور عضو اسبق شورای اسلامیشهر تهران و مدیرعامل یکی از موسسات خیریه در پایتخت که از نخستین روزهای این حادثه در جریان وضعیت زندگی این دو خواهر قرار گرفته است در گفتگو با خبرنگار حوزه حوادث و انتظامیگروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، به تشریح وضعیت فعلی آنها و اتفاق تلخی که مسیر زندگی شان را تغییر داده است، میپردازد.
دانشور میگوید: «رعنا افغانی پور» و «سمیه مهری» مادر و دختری هستند که در روستای همت آباد شهرستان بم از سوی پدر مورد اسیدپاشی قرار گرفتند.
وی دلیل وقوع حادثه را اینگونه بیان میکند: سمیه به دلیل وجود مشکلاتی چون اعتیاد همسر، بیکاری و اذیت و آزارهای متعدد از سوی او در زندگی مشترک، بحث طلاق و جدایی را با وی در میان میگذارد و با مخالفت شدید او مواجه میشود.
همسر سمیه از خانه خارج شده و پس از گذشت ساعاتی، درست زمانی که سمیه به همراه 2 فرزند دختر خود در خانه خوابیده بودند، در اقدامیعجیب و غیرقابل باور، به همراه برادر خود یعنی عموی بچهها با یک گالون اسید به خانه باز میگردد.
عضو اسبق شورای اسلامیشهر تهران در ادامه از قول دختر بچههای بیگناه رعنا که خواب چشمان معصومشان با ریختن اسید توسط پدر، به کابوسی ابدی تبدیل شد، میگوید: دختر کوچک یعنی رعنا، شب وقوع حادثه فقط یک دختر بچه 3 ساله بوده و در آغوش امن مادر خوابیده بود و نازنین خواهر بزرگتر او نیز با فاصله کمتری از آنها به خواب رفته بود؛ همسر رعنا در حالی که زن و 2 دخترش در خواب بودند گالون اسید را به روی آنها سرازیر کرد و از خانه متواری شد.
دانشور میگوید: جیغ و سر و صدای رعنای 3 ساله و خواهر و مادر او همسایهها را به خانه آنها کشانده است. رعنا چندی پس از حادثه میگفت: «پس از آن که پدرم اسید را روی ما ریخت، احساس کردم تمام بدنم در آتش میسوزد و وقتی که به صورتم آب میزدم تا از شدت سوزش آن کم شود و دست به سر و صورتم میکشیدم، موهایم را دسته دسته در میان دستانم میدیدم و گوشت تنم را تکه تکه لمس میکردم. «
وقتی همسایهها به خانه سمیه آمدند با کمک یکدیگر مادر بیچاره و دختران او را به بیمارستان بردند. نیمیاز صورت رعنا که در آغوش مادر بود به دلیل آن که در پناه دستان مادر بود، از اسید در امان مانده و نیمه دیگر صورتش اما به شدت آسیبدیده و بینایی یکی از چشمان خود را از دست داده است.
به دلیل فاصله زیادی که بیمارستان شهر بم با محل زندگی این مادر و دخترها داشت، رسیدن آنها به بیمارستان زمان زیادی را تلف میکند و در نهایت پس از رسیدن به آنجا نیز پزشکان دستور انتقال هر 3 بیمار را به تهران صادر میکنند.
مدیر این موسسه خیریه از آمد و رفتنهای سخت و دشوار سمیه و دختران وی در مسیر طولانی بم به تهران برای طی کردن روند درمانی اینطور میگوید: مادر به همراه رعنا و نازنین، در حالی راهی تهران شده بود که به دلیل وضعیت نامناسب اقتصادی مجبور بودند تا این مسیر 20 ساعته را با اتوبوس طی کنند و در نهایت تا فاصله عمل بعدی به شهر بم باز گردند و پس از وقفهای مجددا به تهران سفر کنند. ب
ا همدلی و همکاری چند خبرنگار و مشارکت آنها در بحث تامین هزینه اجاره خانه، سرانجام برای آنها در شهر تهران منزلی اجاره شد که مجبور نباشند این مسیر طولانی را مدام در رفت و آمد باشند.
دانشور اظهار کرد: متاسفانه مادر بچهها، در یکی از عملها جان خود را از دست داد، اما تاکنون برای درمان دخترانش که بیگناه قربانی جهل پدر شدهاند، پزشکان توانمند و حاذقی را از کشور آلمان به ایران آورده ایم و مراحل درمانی آنها به قوت ادامه دارد و بخشی از عملها نیز برای وقتی است که دو کودک سن رشد طبیعی خود را پشت سر بگذارند.
عضو پیشین شورای اسلامیشهر تهران تصریح کرد: حکم دادگاه کیفری شعبه یک شهرستان بم، روز گذشته هفدهم دی ماه صادر شد که به موجب این حکم پدر رعنا بعد از 6 سال انتظار محکوم به قصاص شد و اجرای آن مستلزم پرداخت نصف دیه یعنی پرداخت 100 میلیون تومان، از سوی ولی دم است.
از آنجا که پدر رعنا علاوه بر قصاص محکوم به پرداخت 150 میلیون تومان نیز بابت دیه رعنا شده است، میتوان 100 میلیون تومان اول را تهاتر کرد و ولی دم نیاز نیست مبلغی پرداخت کند و احتمال دارد که پرونده به دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به فرجام خواهی متهم ارسال شود.