از آب تا ترافیک، هزینه ناکارآمدی مسئولان را فقط مردم می دهند!

هر مشکلی بروز کند یا سختی‌ در پیش باشد، مسئولان پای کار می‌آیند، اما نتیجه چیزی جز اعمال محدودیت‌های جدید برای مردم نیست؛ راهکاری به شدت تکراری که موجب شده سوءمدیریت‌ها دیده نشود.

به گزارش «تابناک»؛ از جمله باور‌هایی که در جامعه ایرانی وجود دارد، انتقال بار کوتاهی‌های مسئولان به دوش مردم است. باوری جا افتاده که هر کس برای اثبات آن مواردی را برمی‌شمارد و مسئولان نیز به مدد تصمیمات خود، بر آن‌ها صحه می‌گذارند. مثل آلودگی هوا که هر بار اوج می‌گیرد، محدودیت‌های ترافیکی تشدید می‌شود و رفت و آمد شهروندان را به مشکلات فراوانی دچار می‌کند. الزام به استفاده از مترو و ناوگان حمل و نقل شهری که در روز‌های عادی هم کفاف انبوه مسافران را نمی‌دهند، چه برسد به روز‌های آلوده که شمار مراجعان افزایش هم پیدا می‌کند.

تشدید طرح‌های ترافیکی در حالی رقم می‌خورد که مسئولان با خودرو‌های دولتی و ویژه تردد می‌کنند و کسی به یاد ندارد در روز‌های اوج گیری آلودگی هوا و به شماره افتادن نفس شهروندان، این تصمیم سازان را کنار خودشان در ازدحام وحشتناک مترو یا اتوبوس‌های شهری دیده باشند.

این در حالی است که برخی آمار و ارقام از سهم بسیار خودرو‌های حمل و نقل عمومی در آلودگی هوا در شهر‌هایی مانند تهران خبر می‌دهند و علاوه بر آن، گزارش‌های شرکت کنترل کیفیت هوای شهرداری تهران و سازمان محیط زیست، ثابت می‌کند تردد کامیون‌ها در ساعات پایانی روز و پس از اتمام زمان اجرای طرح ترافیک، سهمی بسیار بزرگ در آلودگی هوا دارند؛ سهمی که در روز‌های افزایش آلودگی هوا هم قطع نمی‌شود چراکه تنها تدبیر مسئولان برای مقابله با آلودگی هوا، تشدید محدودیت‌های ترافیکی در ساعات روز برای خودرو‌های شخصی (بخوانید مردم!) است.

درست مثل شیوه مقابله مسئولان با خشکسالی و کمبود آب که به جای کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی و دیگر بخش ها، بخش مصرف خانگی را نشانه می‌روند و چاره را در تأکید هزارباره صرفه جویی برای مردم، دریافت هزینه‌های صعودی از مشترکان و جریمه ایشان و تهدید عموم به جیره بندی می‌یابند. شیوه‌ای که در رفتار و کردار روز‌های اخیر مسئولان در خصوص کمبود آب در کشور هویداست.

اعمال فشاری تمام عیار بر مردم که جایگزین تلاش برای کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی شده است؛ کاهشی که مسئولان موظف به رقم زدن آن هستند، اما با بروز بحران می‌کوشند با اعمال فشار بر مردم آن را به نوعی لاپوشانی کنند. آن هم در شرایطی که آمار و ارقام حکایت از هدررفت میزان زیادی از آب شرب در شهر‌ها بر اثر فرسودگی خطوط توزیع دارد که می‌توان با جلوگیری از آن، نیاز به جیره بندی آب را از بین برد.

رفتاری که دیگر مشکلاتی که بروز می‌کند یا احتمال وقوعشان می‌رود نیز دیده می‌شد. گویی اعمال فشار بر مردم، دم‌دستی‌ترین راهکار مسئولان در تمامی حوزه هاست، آنقدر که وقتی آمار جان باختگان تصادفات بالا می‌رود، بی توجه به مشکلات خودروسازی و اشکالات راه ها، جریمه را افزایش می‌دهند، وقتی باران نمی‌بارد آب‌ها را افزایش می‌دهند و جیره بندی می‌کنند، هنگامی که سوخت نامناسب و فقدان حمل و نقل عمومی کافی و کارآمد، آلودگی هوا پدید می‌آورد، مردم را از استفاده از خودروهایشان محروم می‌کنند و... .