به فاصله چند روز از برگزاری مراسم چهلم شهدای سانچی، مدیرعامل شرکت نفتکش عزل شد؛ عزلی که به نظر می‌رسد فاجعه «سانچی» در رقم زدن آن تأثیر بسزایی داشته است.
به گزارش «تابناک»؛ «سیروس کیان‌ارثی» که پس از رقم خوردن فاجعه سانچی، انتقادات فراوانی متوجه عملکرد وی و همکارانش در شرکت ملی نفتکش شده بود، در نشست ویژه امروز هیأت مدیره این شرکت عزل شد تا یک کاپیتان سابق کشتی جانشینش شود؛ اتفاقی که معنای آن، گرفتن سکان بزرگترین نفتکش جهان از یک فرد غیر مرتبط و سپردن آن به دست یک فرد آشنا با امر دریانوردی است!
در حکمی که جمشید تقی‌زاده، مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری صادر کرد، کاپیتان «نصرالله سردشتی» به عنوان نماینده این صندوق جهت عضویت در هیأت مدیره شرکت ملی نفتکش ایران معرفی و منصوب و بعد از آن، نشست هیأت مدیره تشکیل شد که ماحصل آن عزل کیان‌ارثی و انتخاب سردشتی به جانشینی وی بود.
سردشتی که از دریانوردان پیشکسوت این شرکت است، پیش از این مدیریت بازرگانی این شرکت را عهده‌دار و پیشتر رئیس دفتر اجاره شرکت نفتکش بوده است. نکته جالب توجه در خصوص سردشتی این که وی از جمله منصوبان مدیرعامل اسبق شرکت نفتکش است که در دوران حضور کیان‌ارثی در سمت خود مانده بود.
اما نکته جالب توجه‌تر عزل و نصب امروز، سپردن ریاست این شرکت به دست فردی است که نه از شرکت نفت و نه از جای دیگری به این شرکت آمده، بلکه کاپیتان بوده و در سطوح پایین‌تر این شرکت کار کرده است. اتفاقی که پس از بروز حادثه سانچی و سخنان عجیب مدیرعامل این شرکت (از جمله اینکه احتمالا خدمه زنده هستند، یا یکی از قایق‌های نجات سانچی از آن جدا شده که احتمالا سرنشینان کشتی با آن از مهلکه گریخته‌اند)، قابل تأمل به نظر می‌رسد.
این موضوع زمانی جالب توجه‌تر می‌شود که بدانیم مدیرعامل معزول شده شرکت نفتکش تا پنج روز پس از حادثه به مانند انبوه ایرانیان، از گیرنده تلویزیون، صفحات رسانه‌ها و برخی تماس‌ها در جریان ماوقع قرار می‌گرفت و به رغم آنکه تأکید داشت احتمالا سرنشینان حادثه زنده مانده باشند، برای بسیج امکانات در محل حادثه برای نجات جان ایشان اقدامی صورت نداده بود؛ موضوعی که انتقادات زیادی متوجه وی کرد و بعید نیست در برکناری وی نقش ایفا کرده باشد.
این گمانه زمانی پررنگ‌تر می‌شود که بدانیم کیان ارثی در مهرماه سال ۹۵ و در نشستی که در روز تعطیل برگزار شده بود، به شیوه مشابه جایگزین مدیرعامل قبلی این شرکت شده بود و عزل او به فاصله چند روز مانده تا تعطیلات سال نو، تنها نشان دهنده نارضایتی از عملکرد وی است. نارضایتی بزرگی که موجب شده وی را در میانه راه مأموریتش عزل کنند. نارضایتی که اگر بپذیریم اوضاع تجاری و مالی شرکت نفتکش ـ همان گونه که کیان‌ارثی در مصاحبه هایش تأکید داشت ـ رو به راه بوده و حتی بهبود داشته، ناگزیر باید بپذیریم یا در فاجعه سانچی بروز کرده یا به مسائل کلان دیگر باز می‌گردد که ناگفتی است!
بعنوان یک کاپیتان و عضوی از خانواده دریایی کشور حضور یک کاپیتان باتحربه در راس امور شرکت نفتکش رو به فال نیک میگیرم. 
