الزام رانندگان به داشتن بیمههای شخص ثالث و نظارت ضعیف مسئولان، گاه برخی شهروندان را با مشکلاتی مواجه میکند که ظاهرا راه گریزی از آنها وجود ندارد؛ مشکلاتی از جنس سرپیچی بیمهها از صدور بیمه نامه برای برخی شهروندان!
به گزارش «تابناک»، به رغم آنکه همه شرکتهای بیمهای، در خصوص بیمهنامههای شخص ثالث و حوادث رانندگی تا چهار مرتبه پرداخت خسارت را -تا سقف مبالغ متفاوت، از ۶ تا ۳۰ میلیون تومان- تضمین میکنند، استفاده حداکثری از این مزایا موجب خواهد شد که فرد، مغضوب این شرکتها شده و به دردسرهایی دچار گردد که جبران آن به سادگی ممکن نیست.
صرف نظر از شرایط و قوانین سختگیرانهای که در فرایند استفاده از بیمه خودرو وجود دارد و به رغم درآمدهای میلیاردی بیمهها، پرداختی به بیمه شدگان به گونهای است که فرد با استفاده از بیمهنامه خود در بار اول، از تخفیف و امتیازهای بیمهگذار محروم خواهد شد و اگر دفعات استفاده از بیمهنامهاش بیشتر شود، با تنبیههایی مواجه خواهد شد که ممکن است وی را از دریافت بیمه نامه محروم نماید.
مورد عجیبی که از آن سخن رفت، اشاره به مشکلی دارد که برای برخی رانندگان پیش میآید و ایشان را به وضعی گرفتار میکند که هیچ اطلاعات و هشداری در خصوصش به آنها داده نشده است. مثل مالک خودرویی که سه بار تصادف کرده و برای جبران خسارات آن از سه کوپن بیمه نامهاش استفاده کرده و حالا با مراجعه به دفاتر بیمه دریافته که دیگر نمیتواند خودروی خود را نزد هیچ کدام از شرکتهای بیمهای با شرایط معمول بیمه کند.
وی که مالک خودروی پراید مدل سال ۹۶ است، در تشریح شرایطش به خبرنگار «تابناک» میگوید: در سه تصادفی که در سال جاری داشتم، به ترتیب مبلغ ۲.۵ میلیون تومان، ۳ میلیون تومان و ۷۰۰ هزار تومان از بیمه دریافت کردم و حالا که قصد دارم بیمه خودروام را تمدید کنم، بیمهگذار میگوید که دیگر بنا ندارد خودروام را بیمه کند چراکه میگویند من از جمله رانندگان ضررده برایشان هستم.
او میافزاید: اینکه بنده پیشتر هم مالک خودرو بودهام و از کوپنهای بیمهنامه هایم استفاده نکردهام و همواره مبالغی در هر سال به شرکتهای بیمهای پرداخت نمودهام، ظاهرا برای بیمه گذاران هیچ اهمیتی ندارد و تنها نکته مهم برای ایشان این است که در سال جاری چند بار از کوپنهای مجازم استفاده کردهام و چقدر بابت تصادف هایم خسارت پرداخت کردهاند؛ معاملهای یکسویه که تنها زمانی تمدید خواهد شد که بیمهها سود کنند!
این راننده در ادامه میگوید: وقتی با امتناع این نمایندگی برای بیمه کردن خودروام مواجه شدم، به نمایندگی دیگر بیمهها مراجعه کردم و از آنها خواستم تا خودروام را بیمه کنند که پی بردم اوضاع در همه این شرکتها بدین منوال است. همه شرکتهای بیمهای واکنش مشابهی نشان دادند و اظهار داشتند که حاضر نیستند خودروی من را با شرایط معمولی و مشخص بیمه کنند.
وی در پاسخ به این سئوال که آیا راه حلی از طرف بیمهها پیش روی وی قرار گرفته یا خیر؟، میگوید: بیمه کننده قبلی به من گفت: اگر خسارتهایی که در سال ۱۳۹۶ به شما پرداخت کردیم (یعنی ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان) را مسترد کنی، دوباره خودروی شما را بیمه خواهیم کرد و دیگر نمایندگیها نیز میگویند جدا از سقف حق پرداختی، میبایست ۷۰ درصد جریمه به آنها پرداخت کنم تا خودروام را بیمه کنند. وقتی با این درخواستها مواجه شدم، با بیمه مرکزی هم تماس گرفتم که آنها نیز با بررسی مدارکم گفتند که شما جز رانندگان زیانده هستید و باید شرایط مطرح شده توسط نمایندگیها را قبول کنید.
شرایطی که البته منحصر به این فرد نیست و افراد دیگری هم بدان مبتلا هستند، اما کمتر درباره اش اطلاع دارند چراکه بر اساس بیمهنامههای صادر شده، تصور میکنند شرکتهای بیمه متعهد هستند در هر سال به میزان ۴ مرتبه و تا سقف ۶ میلیون تا ۳۰ میلیون تومان خسارت پرداخت کنند و این پرداخت خسارت شامل هیچ گونه جریمه و تنبیهی نیست، نه اینکه تنبیهی از جنس پرداخت کلیه خسارتهای دریافتی یا افزایش چندین برابری نرخ بیمه نامه در انتظارشان باشد.
موضوعی که اگر قانونی هم باشد، میبایست مفاد و قوانین مربوط به آن به دقت به اطلاع عموم رانندگان برسد نه اینکه در هنگام تمدید بیمه نامه بیان شود و از چارچوب مشخص و معینی هم تبعیت نکند؛ موضوعی که البته در مورد یاد شده، عجیبتر هم جلوه میکند چراکه میبینیم وی در مجموع سه باز استفاده از بیمهنامه خود، تقریبا در محدوده سقف خسارت یک تصادف از خدمات استفاده کرده نه بیشتر.
از سوی دیگر، امتناع شرکتهای بیمه از تمدید بیمهنامه امثال این راننده -که تنها ۳ بار از حق بیمه خود استفاده کرده،- نشان میدهد آنچه برای متولیان صنعت بیمه اهمیت دارد، تنها منافع خود ایشان است. منافعی که برای نیل به آن میتوان بیمهنامههایی با چندین کوپن چاپ کرد و به مشتریان عرضه نمود، اما با اعمال تنبیههایی سنگین کاری کرد که ایشان از بیمه نامه خود استفاده نکنند! تنبیههایی که البته هرچقدر هم سنگین باشند، فرد مجبور به تن دادن به آنهاست چراکه داشتن بیمه نامه شخص ثالث اجباری است و شرکتهای بیمه به خوبی از این الزام آگاهند و از مزایایش بهره میبرند!
وضعیت عجیبی که دست کم در مورد یاد شده، مراجعه به بیمه مرکزی هم برای رفع و رجوع آن راه به جایی نبرده تا مشکلی بزرگتر خودنمایی کند؛ اینکه در هر بحث و دعوایی میان رانندگان و شرکتهای بیمه، حق با بیمه است و اگر اعتراضی به این موضوع مطرح شود، حکم و قاضی نیز بیمه خواهد بود. دعوایی که اگر راننده به نتیجه آن تن در ندهد، سر و کارش با پلیس راهنمایی و رانندگی خواهد بود و زیانهایی به مراتب سختتر متحمل خواهد شد!