انتقاد مسئول اعمال سانسور سینمای ایران از اعمال محدودیت در ایران!

معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی که مسئول مستقیم اعمال ممیزی و سانسور در سینمای ایران است، با تکرار برخی قیاس‌های عده‌ای از اپوزیسیون درباره شرایط ایران و عربستان، از اعمال محدودیت در کشورمان انتقاد کرد؛ رویکردی که به نظر می‌رسد، نیاز به تأمل وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد، چون طبیعتاً نمی‌توان متولی اصلی سانسور در یکی از مهم‌ترین بخش‌های فرهنگی بود و در این رابطه از دولت حقوق دریافت کرد، ولی نسبت به این وضعیت معترض بود!

به گزارش «تابناک»؛ اپوزیسیون‌نمایی وضعیت تازه‌ای است که در سال‌های اخیر به رویکرد برخی مسئولان به ویژه در حین موضع گیری نسبت به شرایط کشور و حتی شرایط حوزه‌ای است که تحت مسئولیت آنهاست. گمان می‌رود، اگر مواضع گروهی از این مسئولان را تجمیع کرد و به یک مکزیکی که نه ایرانی‌ها را می‌شناسد و نه از فضای ایران آگاهی دارد، نشان داد و از او پرسید: «اینها چه گروهی هستند؟ 1- مدیران سیستم 2- حامیان سیستم 3- اپوزیسیون»، بی‌درنگ پاسخ خواهید شنید که این جماعت اپوزیسیون سرسخت سیستم هستند!

در ساختاری که هر کس تکلیفی دارد، طبیعتاً مسئولین باید دست کم پاسخگوی شرایطی باشند که آنها در رقم خوردنش نقش جدی داشته‌اند. با این حال، مسئولان ـ که مشخصاً از عنوان‌شان مشخص است ـ باید خود را در مقابل ساختار و آنچه رخ داده و تبعاتش مسئول بدانند؛ اما اپوزیسیون‌نمایی این امکان را فراهم می‌آورد که به جای قرار گرفتن در جایگاه پاسخگویی، خود را در جایگاه شاکی قرار داد. نمونه این رفتار را از اخیراً از سوی محمدعلی بهمنی رئیس شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شاهد بودیم که به جای پاسخگویی درباره نحوه تأیید شعرهای کپی حمید هیراد، خود زیر نامه اعتراض به کپی بودنِ این اشعار را امضا کرده بود!

با این حال تازه‌ترین و عجیب‌ترین نمونه به ابراهیم داروغه زاده، معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینماییِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بازمی‌گردد. معاونت نظارت و ارزشیابی، وظیفه صدور پروانه ساخت و نمایش را پیرو مصوبات شوراهای مرتبط را برعهده دارد و هرگونه ممیزی و سانسور بر فیلم‌های سینمایی نیز از طریق این معاونت ابلاغ و اعمال می‌شود و به همین دلیل می‌توان گفت، مسئولیت سانسور فیلم‌های سینمایی که طبیعتاً اعمال محدودیت است، در حدود وظایف داروغه زاده تعریف شده و بابت این وظایف حقوق دریافت می‌کند.

این معاون سازمان سینمایی در توییتی که این روزها مورد توجه قرار گرفته، نوشته است: «در حالي كه بن سلمان داره با دادن أزادي هاي مدني بيسابقه به مردم كشوش اونا رو براي جنگ احتمالي با ايران يكپارچه و همراه ميكنه مسئولين ما در حال ايجاد محدوديت هاي بيشتر و ناراضي تر كردن ملت هستن. #فيلترينگ_تلگرام» و بدین ترتیب نسبت به اعمال محدودیت رویکرد معترضانه‌ای در پیش گرفته و مشخصاً اصلاحات عربستان را مورد تاکید قرار داده است!

مقایسه شرایط ایران و عربستان، یکی از رویکردهایی است که طیفی از اپوزیسیون در ماه‌های اخیر در پیش گرفته‌اند و طبیعتاً موضع آنها با توجه به نگاه‌شان نسبت به حاکمیت و مردم ایران، طبیعی است. در مقابل اینکه مسئول اعمال سانسور بر فیلم‌های سینمایی از اعمال محدودیت در ایران انتقاد کند و به عربستان حواله دهد، اتفاقی غیرطبیعی است که انتظار می‌رود در قبال آن شاهد پاسخگویی باشیم.

اگر معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی اعتقادی به محدودیت ندارد، از اختیارات قانونی‌اش استفاده و دست کم دستور نمایش فیلم‌های غیرتوقیفی که با وجود برخورداری از پروانه نمایش، به شکل فراقانونی مانع از اکران آنها شده‌اند را صادر کند. جلوگیری از اکران «آشغال‌های دوست داشتنی»، «عصبانی نیستم»، «خانه پدری» و... بخشی از پروژه آزادی خواهی داروغه زاده و همکارانش هستند!

در عین حال با توجه به آنکه ذات معاونت نظارت و ارزشیابی حسب وظایف تعیین شده برای این معاونت اعمال ممیزی و محدودیت برای آثار سینمایی است، از این مسئولیت کناره گیری کند و آن را به شخصی بسپارد که پس از سانسور، دست کم از سانسور انتقاد نکند و در مقابل حاکمیتی که خود بخشی از آن است، موضع اپوزیسیون نگیرد.

درباره چنین رفتارهای دوگانه‌ای، تعابیر خاصی در ادبیات و فرهنگ ایران به کار می‌رود که شایسته نیست آنها را بیان کرد، ولی بدون تردید این یک خطر بزرگ برای کشور است که مسئولین به جای پاسخگویی اپوزیسیون‌نمایی کنند و فرار رو به جلو داشته باشند. در چنین شرایطی، لابد قرار است مردم از مسئولین بابت اعمال محدودیت یا هر شرایط سخت دیگری عذرخواهی کنند؟! سخنان چهره‌هایی چون داروغه زاده، مصداق دقیقی است که نشان می‌دهد، «لا تنظر إلى من قال و انظر إلى ما قال» برای کلام هر شخصی کارکرد ندارد.