جوابیه سازمان حفاظت محیط زیست به یک خبر و پاسخ «تابناک»

در شرایطی که صدور پروانه شکار نگرانی‌های بسیاری آفریده و انتقاداتی را متوجه سازمان حفاظت محیط زیست کشورمان ـ که حتی در نامش بر «حفاظت» تأکید شده ـ کرده، نیم نگاهی به جوابیه فوق کافی است تا دریابیم مسئولان این سازمان اصرار وافری به دایر کردن «شکار» دارند تا جایی که منتقدان را احساسی می‌خوانند و به صراحت تأکید دارند که تصمیم قاطعشان را در این زمینه گرفته و قصد شنیدن انتقادات را هم ندارند!

نکته‌ای که در خبر «تابناک» نیز بر آن تأکید شده بود و هم اکنون نیز در جوابیه سازمان به آن خبر پیدا و آشکار است؛ جایی که نوشته‌اند: «سازمان با اعتقاد راسخ به صحت تصمیمات فنی اتخاذ شده به هیچ عنوان تسلیم این فضاسازی‌ها نخواهد شد.»

اما کدام فضاسازی؟ آیا نقد سخنان معاون سازمان در خصوص صدور مجوز شکار، فضاسازی است؟ برشمردن برخی ابهامات مطرح در خصوص شکار چه؟ بیایید تا به چند نمونه از ابهاماتی که مطرح است و بعضا از سخنان مسئولان سازمان برآمده و البته جوابیه فوق اشاره‌ای به آن‌ها نداشته، نگاهی بیندازیم تا ماجرا بهتر روشن شود.

1- از جمله انتقاداتی که به صدور مجوز شکار در کشورمان وارد است، مشخص نبودن آمار گونه‌های مختلف حیات وحش در کشورمان است. موضوعی کلیدی و البته بدیهی که مسئولان ترجیح داده و می‌دهند هیچ توضیحی درباره آن ندهند، حتی در جوابیه‌ای که صادر می‌کنند! بهدراستی چه تعداد کل و قوچ در هر پناهگاه و منطقه حفاظت شده می‌زیند و این تعداد، چقدر باید باشد تا بشود مدعی شد که شکار برخی شان، بی اشکال است؟ تعداد دیگر گونه‌های این پناهگاه‌ها که به کل و قوچ مرتبطند (مثلا از شکار یا مردار آن‌ها تغذیه می‌کنند) چقدر است و سندیت آمار‌ها چیست؟

2- اگر از نامشخص بودن آمار گونه‌ها صرف نظر کنیم، باز هم صدور مجوز شکار محل اشکال است، به ویژه اگر بدانیم این مجوز‌ها چندماهی است، صادر می‌شوند و برخی شان استفاده هم شده اند. استفاده به معنای ورود شکارچیان به مناطق حفاظت شده و کشتارِ مجاز برخی حیوانات. شکار‌هایی که در فصل زاد و ولد گونه‌های حیات وحش رخ داده و مسئولان سازمان ترجیح می‌دهند به جای پذیرش اشتباه فاحش شان در این خصوص، آن را لاپوشانی کنند. بند دوم، سوم و چهارم جوابیه فوق را بخوانید و دقت کنید چه توضیحی در خصوص انجام شکار در ماه‌های گذشته در این بند‌ها آمده است.

3- از جمله دیگر انتقاداتی که به صدور مجوز شکار وارد است، آسیب‌های غیرمستقیم این اقدام برای حیات وحش است؛ استرس و فشاری که ورود شکارچیان و همراهانشان به مناطق حفاظت شده به گونه‌ها وارد می‌کند و با تیراندازی‌های متعدد به شمت حیوانات، به اوج می‌رسد. موضوعی که البته در جوابیه فوق نیز مورد تایید قرار گرفته، اما توضیحی در خصوص آن ارائه نشده تا مشخص شود آنچه در مقوله شکار برای سازمان حفاظت محیط زیست اهمیت دارد، نه حفاظت از گونه ها، که دایر شدن شکار است. رویکردی که در بند نخست جوابیه بر آن تاکید شده و صدور پروانه شکار را تکلیف سازمان خوانده اند، انگار نه انگار که تکلیف اصلی و اساسی این سازمان، حفاظت است نه شکار و اجابت خواسته‌های دست به نقد شکارچیان!

4- یکی دیگر از ابهاماتی که در خصوص صدور مجوز شکار مطرح است، تأکید مؤکد مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست بر منافع مادی این امر است تا جایی که به نظر می‌رسد بهتر است برای شکارچیان بین المللی دعوت نامه بفرستیم تا متقاضی شکار در کشورمان شوند! چرا؟ چون مجوز شکار برای ایشان به ده برابر قیمت داخلی فروخته می‌شود (بند ششم جوابیه را بخوانید) و از آنجایی که مسئولان تأکید دارند بخشی از این پول صرف حفاظت از حیات وحش و تجهیز محیط بانان و مصارفی از این دست می‌شود (؟!)، طبعا کشتار گونه‌های حیات وحش توسط شکارچیان خارجی منفعت بزرگتری دارد! موضوعی عجیب که مسئولان سازمان در خصوص آن هیچ توضیحی ندارند، همان گونه که توضیح نمی‌دهند، کدام منطق و عقل سلیمی می‌پذیرد که چوب حراج (ولو محدود) به حیات وحش بزنیم برای تأمین بودجه حفاظت از حیات وحش یا تجهیز محیط بانان؟

5- به انتقادات مطرح، می‌توان موارد دیگری را هم افزود، اما آنچه در سخنان مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست و جوابیه فوق به شکل ویژه خودنمایی می‌کند، تلاش برای کوبیدن منتقدان صدور مجوز شکار است؛ تلاشی که گاه به شکل «احساسی» خواندن منتقدان خودنمایی می‌کند تا القا شود که انتقادهایشان نه از سر عقل و منطق و حتی دانش، که برگرفته از احساسات و سطحی است و گاه به مانند جوابیه فوق، با جملات و عباراتی مانند «اصرار بر عادت‌های قدیمی و روش‌های منسوخ گذشته» و «جبهه گرفتن مقابل تغییر، ولو تغییرات مثبت» و البته «فضاسازی» بیان می‌شود. تعبیر‌هایی که در آخر به این نتیجه گیری ختم می‌شود که سازمان در خطی موازی منتقدان قرار دارد و لاجرم گوشی برای شنیدن هیچ انتقادی ندارد؛ همان نکته‌ای که در آغاز توضیحات هم یادآور شدیم که اصرار سازمان به صدور مجوز شکار عزم جزمشان برای پیمودن این مسیر، به رغم همه انتقاد‌ها و اشکالات است!