شاهين سپهري : همیشه با شکل گیری برخی نا بسامانی ها در جامعه، مشاغل کاذب که ناشی از بیکاری پنهان است به شدت رشد می کند و یکی از آنها شرخری است. شرخر کسی است که معمولاً اجیر می شود تا مطالبات مالی یا شخصی افراد را با روش های غیر قانونی پیگیری کند. این افراد ظاهر خود را خشن می کنند و معمولاً با هیکلی ورزیده و یک یا چند خط چاقو روی صورت و بدن تتو کرده سعی می کنند ظاهری ترسناک داشته باشند. بتازگی هم نمونه هایی از این افراد در اینستاگرام پیج می سازند و با دعواهای ساختگی برای شهرت خود تلاش می کنند. در متون قانونی شرخری مستقلا جرم‌انگاری نشده است و شرخر ها از این خلاء قانونی بخوبی استفاده می کنند. به قول آن ضرب المثل معروف " آب که سر بالا برود، قورباغه هم ابوعطا می‌خواند"
پدیده جدیدِ این حرفه، شرخری رسانه ای است. شرخرهای رسانه ای دیگر لازم نیست روی صورت خود خط داشته باشند و در اینجا یک دست کت و شلوار با ظاهری آراسته کفایت می کند. فقط کافی است یک سایت دست چندم با رنکینگ حد اقلی داشته باشید که بتوان به آن "سایت خبری" گفت. شرخرهای رسانه ای دقیقا مانند پیش کسوتان این حرفه عمل می کنند و معمولاً با دریافت سفارش با کسی عقد اخوت می بندد و مطالبی را علیه افراد یا سازمانها منتشر می کنند بطوری که از لحاظ قانونی قابلیت پیگیری نداشته ولی بتواند آبرو و اعتبار افراد را هدف قرار دهد.
این اتفاق، تقابل فرد با آبروی با یک فاسق است که در این حالت فرد فاسق ترسی از بی اعتباری و بد نامی خود ندارد و بخوبی از این توانایی خود بهره می گیرد.
