وعده رفع توقیف فیلم‌های سینمایی از کیسه اختیارات مدیران آینده!

معاون سازمان سینمایی از رفع توقیف شماری از فیلم‌های سینمایی تا پایان سال 1397 سخن به میان آورده و این در حالی است که با اجرای قانون منع به کارگیری بازنشستگان، آرایش مدیریتی سینمای ایران به کلی تغییر می‌کند و احتمالاً این تیم مدیریتی تا پایان سال در ساختمان سازمان سینمایی مستقر نیستند که درباره آینده سینمای ایران تصمیم بگیرند. با این اوصاف، وعده توقیف فیلم‌های سینمایی به جز میراثی برای مدیران بعدی سینمای ایران چه معنایی دارد و اگر قرار بر رفع توقیف است، چرا اکنون این اتفاق رخ نمی‌دهد و به ماه‌های پایانی سال حواله داده شده است؟

به گزارش «تابناک»؛ روند اصلاح قانون منع به کارگیری بازنشستگان در مجلس و در نهایت تصویب توسط شورای نگهبان در مراحل پایانی است و انتظار می‌رود در هفته‌های آینده، شاهد تصویب اصلاحیه در مجلس و تأیید در شورای نگهبان و سرانجام ارجاع به رئیس جمهور برای ابلاغ به دستگاه‌ها باشیم. سازمان سینمایی یکی از مجموعه‌هایی است که ترکیب مدیریتی‌اش به صورت عمده تغییر می‌کند و طبیعتاً با تغییر این ترکیب، جهت‌گیری‌های این مجموعه نیز دستخوش تغییر می‌شود.

صابر ابر در آشغال‌های دوست داشتنی

در این شرایط که ناظران در انتظار تغییر رئیس سازمان سینمایی هستند، ابراهیم داروغه زاده، معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی درباره رفع توقیف تعدادی از فیلم‌های سینمایی و امکان اکران آنها در سینما گفت: «...فیلم‌های «پارادایس» و «آشغال های دوست داشتنی» هم به احتمال زیاد تا پایان سال اکران خواهد شد، «خانه پدری» هم اکنون مجوز نمایش در سینماهای «هنرو تجربه» را دارد.» و بدین ترتیب وعده رفع توقیف این فیلم‌ها که در طول دولت‌ یازدهم  و دوازدهم توقیف بوده‌اند، تا یک زمان مشخص داده شد. مسأله اما اینجاست که با اجرای قانون منع به کارگیری بازنشستگان، تا اسفند ممکن است اساساً این گروه مدیریتی در رأس امور باشند!

به تعبیر دیگر، وقتی مدیران سازمان سینمایی ممکن است تا پایان سال صاحب اختیار نباشند، چرا باید وعده رفع توقیف فیلم‌هایی که بیش از پنج سال توقیف بوده‌اند را برای مقطعی مشخص کنند که دیگران صاحب اختیارند؟ آیا این رویکرد، وعده رفع توقیف فیلم‌های سینمایی از کیسه اختیارات مدیران آینده نیست؟ آیا ممکن است در این زمینه،شاهد اقدامات مشابهی باشیم و به عنوان نمونه دبیر جشنواره فیلم فجر منصوب و به رئیس و مجموعه مدیران آینده سازمان سینمایی تحمیل شوند؟

اگر قرار است فیلمی رفع توقیف شود، تفاوتی میان نخستین روزهای شهریور و واپسین روزهای اسفند وجود ندارد و مسئولان سازمان سینمایی می‌توانند همین امروز دستور رفع توقیف و اکران گسترده فیلم‌ها را صادر کنند و رفع توقیف فیلم‌ها را نیز به همین سه فیلم محدود نکنند؛ اما در صورتی که آنچه توسط مسئولان سینمایی مطرح می‌شود، صرفاً یک شعار و وعده است و پشتوانه عملی ندارد، می‌توان چنین وعده‌هایی را داد و پس از تحویل کرسی‌های مدیریتی سازمان سینمایی عنوان کرد: «متأسفانه فرصت نشد تا این فیلم‌ها را رفع توقیف کنیم.»

با توجه به آنکه هیچ نشانه‌ای از عدم اجرای قانونی منبع به کارگیری بازنشستگان وجود ندارد، مشخص نیست، چرا بسیاری از متولیان دستگاه‌ها از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به مرور تصفیه مدیران بازنشسته و جایگزینی مدیران جوان را آغاز نکرده‌اند؟ آیا باید انباشت تغییرات مدیریتی در ارگان‌ها از جمله این وزارتخانه در ابتدای ابلاغ این قانون چالش‌های اداری در پی داشته باشد و چرا نباید به استقبال قانون رفت و تغییرات لازم الاجرا را عملیاتی کرد؟

مجموعه سازمان سینمایی جزو نهادهایی است که مهم‌ترین برنامه آن یعنی جشنواره ملی فیلم فجر در هفته‌های پایانی هر سال برگزار می‌شود و تغییرات مدیریتی در روزهای منتهی به این جشنواره بر روند آن تأثیر مثبتی نمی‌گذارد؛ بنابراین، انتظار می‌رود تغییرات در این حوزه عملیاتی و مشخص شود چه اتفاقاتی قرار است در سینما رخ دهد و چه اتفاقاتی شبیه به رفع توقیف فیلم‌‌ها تا پایان سال جنبه عملیاتی مبهمی دارد.