پسر نوجوان محکوم به حبس و دیه، که به خاطر اذیت و آزار دوستش مرتکب قتل وی شده بود، در سومین جلسه محاکمه با ادعای مهدورالدم بودن مقتول از خودش دفاع کرد.
به گزارش جوان، دوم اردیبهشت سال۹۳، مأموران پلیس پایتخت از قتل پسر ۲۱ساله به نام سهیل در یکی از پارکهای خیابان پیروزی باخبر و راهی محل شدند. وقتی مأموران به محل رسیدند عامل قتل و همدستش در حال حمل جسد بودند که دستگیر شدند. با انتقال جسد به پزشکی قانونی دو متهم نیز به پلیس آگاهی منتقل شدند و تحت بازجویی قرار گرفتند.
مهرداد ۱۷ساله در بازجوییها با اقرار به قتل گفت: «۱۴ساله بودم که به جشن تولد یکی از دوستانم به نام پویا دعوت شدم. در آن جشن سهیل هم دعوت بود. به پیشنهاد دوستانم مشروب خوردم و مست شدم. خیلی عادت به خوردن مشروب نداشتم به همین دلیل از هوش رفتم که بعدها از زبان دوستانم فهمیدم در آن لحظه از سوی سهیل مورد آزار قرار گرفتهام. وقتی از این موضوع باخبر شدم افسردگی گرفتم و حاضر نبودم خانه را ترک کنم.»
متهم ادامه داد: «این فکر مرا آزار میداد تا اینکه به فکر انتقام افتادم. به همین خاطر با سهیل تماس گرفتم و همان شب در پارک قرار گذاشتیم. سر قرار با دیدن او با شالی که همراهم بود گردنش را فشار دادم تا اینکه سهیل از هوش رفت. از ترس اینکه به هوش نیاید و با هم درگیر نشویم تسمهای به گردنش بستم تا اینکه از نفس افتاد. بلافاصله جسد را به پشت شمشادها بردم و به خانه رفتم و موضوع را به پدرم گفتم، اما او اصرار داشت که ماجرا را به پلیس بگویم. مخالفت کردم و از ترس اینکه پدرم مرا لو ندهد سراغ دوستم –پوریا– رفتم و از او کمک خواستم.»
متهم در آخر گفت: «وقتی با پوریا به پارک رفتیم جسد را در کیسه خواب گذاشتم و قصد داشتم آنرا سوار ماشین کنم و از شهر خارج کنم که دستگیر شدم.»
با اقرارهای متهم، پوریا نیز شناسایی و بازداشت شد و مهرداد به اتهام قتل عمد و پوریا به اتهام کمک در حمل جسد روانه زندان شدند.
پرونده به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و در اولین جلسه رسیدگی به پرونده اولیایدم درخواست قصاص کرد. سپس مهرداد بعد از شرح ماجرا طبق ماده ۹۱قانون مجازات اسلامی به حبس و دیه محکوم شد.
این حکم به دیوان عالی کشور فرستاده شد، اما با اعتراض اولیایدم این رأی نقض و به شعبه همعرض فرستاده شد. متهم این بار در شعبه هفتم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه قرار گرفت و در آخرین دفاعش گفت: مقتول مهدورالدم بود. به این ترتیب هیئت قضایی با پذیرش ادعای متهم، وی را بار دیگر از قصاص تبرئه و به پنجسال حبس و پرداخت دیه محکوم کرد، اما این حکم بار دیگر در دیوان نقض و پرونده بار دیگر به شعبه همعرض فرستاده شد.
به این ترتیب صبح دیروز متهم برای سومین بار در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی بابایی محاکمه شد.
بعد از اعلام رسمیت جلسه، اولیایدم بار دیگر درخواست قصاص کردند و در ادامه متهم بار دیگر ماجرا را شرح داد و در آخرین دفاعش گفت: «قتل را قبول دارم و خودم را مستحق مرگ میدانم. در مدتی که کانون بودم توبه کردم و حالا که در زندانم نگاهم به زندگی عوض شده است. از اولیایدم تقاضای بخشش دارم و قول میدهم بعد از آزادی زندگی جدید و سالمی را آغاز کنم.»
بعد از آخرین دفاع متهم وکیل وی در جایگاه قرار گرفت و در دفاع از موکلش گفت: «زمانی که موکلم مرتکب قتل شد ۱۷ساله بود و به رشد عقلی نرسیده بود. زمانی که پزشکی قانونی رشد عقلی او را تأیید کرد دو سال از ماجرا گذشته بود و او ۱۹ساله بود. به همین خاطر تقاضا دارم موکلم طبق ماده ۹۱ از قصاص معاف شود.»