شاید برای خیلی‌ها این سؤال پیش آید که مقام معظم رهبری در اولین روز شروع جنگ کجا بودند؟
به گزارش روزنامه جوان، پاسخ این سؤال را خود ایشان ابتدای هفته دفاع مقدس سال ۹۱ در سخنان منحصر به فردی داده‌اند:
«جنگ در بعد از ظهر روز سی‌ویکم شهریور سال ۱۳۵۹ اتفاق افتاد. در آن روز من در کارخانه‌ای نزدیک فرودگاه مهرآباد سخنرانی داشتم و منتظر بودم وقت سخنرانی فرابرسد. ناگهان صدای عجیبی از پنجره‌ها و در‌ها شنیدیم که ناشی از موج انفجار بود. برادران پاسداری که با من بودند، بلافاصله بیرون رفتند و خبر آوردند چند هواپیمای شکاری را در آسمان دیده‌اند که روی فرودگاه مهرآباد و جا‌های دیگر بمب پرتاب کرده‌اند. طبعاً لازم بود سخنرانی‌ام را که موجب تقویت روحیه کارگران می‌شد، انجام دهم. پس از انجام سخنرانی به سرعت به محل ستاد مشترک رفتم و با بقیه مسئولان کشور به بحث و بررسی این رویداد غیرمنتظره پرداختیم. برای ما جنگ، غیرمنتظره بود و هر چیز غیرمنتظره‌ای در آغاز، کمی بهت انگیز است...»
دلم می‌جوشید برای رفتن
ایشان همچنین طی سخنانی احساسات درونی‌شان برای حضور در جبهه را هم اینطور بیان کرده‌اند: «دیدم که هر چه خبر می‌آید، یأس‌آور است. البته من نماینده امام در شورای عالی دفاع و سخنگوی آن شورا بودم. دیدم از من کاری برنمی‌آید، دلم هم می‌جوشد و اصلاً نمی‌توانم صبر کنم. با دغدغه کامل، خدمت امام رفتم. همیشه امام به ما می‌گفتند خودتان را حفظ کنید و از خودتان مراقبت نمایید. من به امام گفتم خواهش می‌کنم اجازه دهید من به اهواز یا دزفول بروم شاید کاری بتوانم کنم. بلافاصله گفتند که شما بروید. من به قدری خوشحال شدم که گویی بال درآوردم. مرحوم چمران هم که آنجا نشسته بود، گفت: پس به من هم اجازه دهید تا به جبهه بروم. ایشان گفتند، شما هم بروید...»
