آمریکا و سعودی‌ها در کمین ‌تعلیق و حذف‌ِ سیاسی فوتبال ‌ایران/ عواقب ‌استعفای ‌دسته‌جمعی‌ مدیران‌ بازنشسته ‌فدراسیون

نبرد وزارت ورزش و جوانان با فدراسیون های مشمول قانون منع به کارگیری بازنشستگان، به ایستگاه آخر رسیده و مدیران مهمترین و حساس ترین فدراسیون ورزشی ایران بر سر دوراهی تمکین از قانون مصوب مجلس یا مقاومت مقابل اجرای آن قرار گرفته اند.

به گزارش «تابناک ورزشی»؛ درست از روزی که قانون فراگیر منع به کارگیری بازنشستگان در مناصب و دستگاه های دولتی تصویب شد، پاب ه سن گذاشته های ورزش که صندلی های ریاست، دبیرکلی، هیأت رئیسه و سایر پست های اصلی فدراسیون های ورزشی را اشغال کرده بودند، پروسه تفسیر این قانون را در محافل ورزشی و راهروهای وزارت ورزش کلید زدند و هر یک سعی کردند، خود را با ذکر دلایل و ارایه مستندات نهادهای بین المللی، غیردولتی و مستثنا قلمداد کنند؛ اما موضع گیری صریح وزیر ورزش و معاونش باعث شد تا سرانجام یکی یکی پای برگه استعفا را امضا کرده و جای را به جوان ترها بسپارند اما شاه بیت این غزل فدراسیون فوتبال است که از همان ابتدا هم تصور می شد، به این آسانی زیر بار اجرای کامل این قانون نرود.

بدون تردید فدراسیون فوتبال پرمخاطب ترین فدراسیون ورزشی ایران در مواجهه با قانون تازه کشوری است که به غیر از شخص رئیس و دبیرکل، همه اعضای هیأت رئیسه فدراسیون به جز یک نفر در کنار نایب رؤسای بازنشسته دستگاه های مختلف دولتی هستند و هر یک سالها و حتی دهه ها پیش بازنشسته شده و حقوق بازنشستگی دریافت می کنند!

دعوای استقلال فدراسیون فوتبال از بخش دولتی

خیلی خلاصه می توان استدلال دو طرف را این گونه شرح داد که دولت، فدراسیون های ورزشی را نهادهای عمومی غیردولتی می داند که از محل بودجه عمومی ارتزاق می کنند و بنابراین، مشمول قانون منع حضور بازنشسته ها می شوند؛ اما اهالی فدراسیون فوتبال خود را مستقل از بخش دولتی دانسته و با تکیه بر اساسنامه ای که در تصویب و تأییدش توسط هیأت دولت تردید جدی وجود دارد و گفته می شود، هنوز به تصویب کابینه نرسیده، به عنوان یک مجموعه بخش خصوصی(!) معرفی شده اند. دولت با چنین رویکردی مخالف است، چون اگر زیر بار این نوع نگاه برود، باید بپذیرد این مجموعه می تواند خودمختار حتی درب فدراسیون را بسته و فوتبال ایران را تعطیل کند و به کسی هم پاسخگو نباشد! این در حالی است که تقریبا همه می دانند 90درصد بدنه فوتبال ایران شامل باشگاه ها و هیأت ها ـ مستقیم یا غیرمستقیم ـ به دولت وابسته است و امکان کشیدن چنین دیواری نیست.

با استعفای تاج هم مشکل حل نمی شود!

دیدار ظهر امروز مدیران ارشد فدراسیون فوتبال با علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی، حاوی آخرین و مهمترین اتمام حجت مقامات رسمی کشور با تصمیم گیران فوتبال ایران بود و نفر اول دستگاه قانونگذاری پس از شنیدن همه استدلال های قانونی و اساسنامه ای فوتبال ایران، تأکید کرد که همه باید نزد قانون مطیع باشند و این قانون شامل مدیران فوتبال هم می شود. به نظر می رسد، حداقل مهدی تاج که سالها پیش یکی از مسئولان ستاد انتخاباتی لاریجانی بود، به حرف او گوش کند اما آیا باقی مدیران کنونی فدراسیون هم چنین حرف شنوی از رئیس مجلس دارند یا مسیر دیگری انتخاب می کنند؟

نه تنها مهدی تاج و محمدرضا ساکت، بلکه علی کفاشیان، حیدر بهاروند، فریدون اصفهانیان، محمود شیعی، هدایت ممبینی، کاظم طالقانی و حتی محمود اسلامیان، همگی بازنشسته هستند و باید یکجا و یکباره فدراسیون را ترک کنند!

علی کفاشیان؛ مدیر دولتی که خطر بالقوه فوتبال ایران شد

اگر جمع ده مدیر بازنشسته فوتبال ایران، تصمیم به کناره گیری از پست فوتبالی شان بگیرند، یک نفر قطعا مخالف خواهد بود و او کسی نیست جز «علی کفاشیان»؛ نایب رئیس مرموز فدراسیون فوتبال ایران و کنفدراسیون فوتبال آسیا که منابع آگاه در فدراسیون می گویند محال است استعفا دهد. او که بیش از پانزده سال پیش در وزارت ورزش بازنشسته شده و در واقع بازنشسته بانک مرکزی محسوب می شود، بعد از دخالت دولت احمدی نژاد در فوتبال توسط علی آبادی وارد فوتبال شد و در فوتبال جا خوش کرده است و با اینکه بدون هیچ تخصصی وارد این رشته ورزشی شده، بیش از یک دهه است در حیاط خلوت فوتبال خوش می گذراند و نه تنها کسی نتوانسته پای او را از فوتبال قطع کند، بلکه با نفوذ در ساختار مدیریتی ای اف سی ، روابطی فراملی با رؤسای عرب این نهاد قاره ای برقرار کرده است و با اهرم قدرت کنفدراسیون فوتبال آسیا، قصد از دست دادن سفرهای خارجی متوالی و متعدد، حق مأموریت های دلاری، کرسی های پرزرق و برق و ارتباط های لاکچری با مدیران خارجی را ندارد.

او این امکان و توانایی را دارد که به تنهایی مقابل اجرای این قانون اداری و سراسری در ایران بایستد و حتی فوتبال کشورمان را به بهانه دخالت دولت، به تعلیق دوباره کشانده و در اولین گام، تیم ملی ایران، یکی از بخت های اصلی قهرمانی قاره را از حضور در جام ملت های آسیا 2019 در امارات محروم کند. اتفاقی که غیر از زیان مالی و اعتباری شدید در فضای بین المللی، شادی را به اردوی رقیبان و دشمنان قسم خورده تیم ملی می برد.

تعارض قانون جدید داخلی با دستورالعمل فیفا

با این حال حتی اگر کفاشیان هم راضی به استعفا و از دست دادن جایگاهش در ای اف سی شود، باز هم خطر رفع نشده است چرا که با لحن خطرناک نامه ای که فاطما سامبا سامورا دبیرکل فیفا به فدراسیون فوتبال ایران زده است، بعید به نظر می رسد استعفای یکجا و دسته جمعی همه مدیران ارشد فوتبال ایران، بخاطر تبعیت از یک قانون دولتی، از سوی نهاد تصمیم گیری فوتبال دنیا بدون واکنش و عواقب بماند. 

فیفا طبق ادعای اصفهانیان، عضو فعلی هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال، در آیین نامه های داخلی خود به تمامی اعضای فدراسیون جهانی ابلاغ کرده است تا از به کارگیری افراد بالای 65سال در پست های اجرایی فدراسیون های ملی خودداری کنند و به این ترتیب خود فیلتری برای به کارگیری پیرمردها در فوتبال گذاشته است اما حالا باید شاهد اجرای یک قانون دولتی دیگر در فوتبال ایران باشد که احتمال دارد خیلی ها را پیش از رسیدن به این سن و سال، از فعالیت در فوتبال محروم کند. همین تناقض، گویای دلیل حساسیت فیفا روی اجرای این قانون داخلی است. البته کارشناسان حقوقی فوتبال، از اساس وجود چنین قانونی در فیفا را تکذیب و کتمان می کنند.

فعالیت ویژه آمریکا و اف بی آی در فوتبال و خطر شیطنت سعودی ها

در سه، چهار سال اخیر خبرهای متعددی از ورود پلیس فدرال آمریکا به عرصه فوتبال دنیا و دستگیری هالیوودی دهها مدیر ارشد فیفا به اتهام سوء استفاده مالی سازمان یافته حتی بیرون از مرزهای ایالات متحده منتشر شده که نشان می دهد این ابرقدرت سیاسی، عزم خود را برای دخالت در مناسبات بزرگترین نهاد ورزشی جهان جزم کرده است و می خواهد با محاکمه مافیای قدیمی این نهاد، برای خود جایگاهی ویژه و ناظر تعریف کند.

حالا مدیران سطح اول فوتبال دنیا که اغلب اروپایی یا متعلق به آمریکای لاتین هستند، خوب دریافته اند که آمریکا از یک کشور درجه دوم در ابر ورزش فوتبال و عضوی عادی در کنفدراسیون فوتبال آمریکای شمالی، مرکزی و کارائیب، امروز می خواهد فیفا را هم تصرف کرده و از نهادی که بیش از سازمان ملل عضو دارد، به سود خود بهره ببرد؛ خطری که می تواند با ورود سیاست مسموم و فریبکارانه آمریکایی، معصومیت فوتبال را تهدید کند.

در همین حال، بهره گیری سیاسی عربستان از فوتبال پس از قدرت گرفتن بن سلمان در دربار آل سعود ـ که در ماجرای لغو میزبانی از تیم های ایرانی نمود پیدا کرد و با همراهی چند کشور عربی دیگر نظیر کویت و امارات و بحرین نیز اوج گرفت ـ نشان می دهد ایران به شدت با خطر دسیسه دشمنان قسم خورده سیاسی اش در فوتبال روبه روست و آنها که قبل از هر دو جام جهانی اخیر، تلاش کردند تیم ملی را به بهانه های عجیب و غریب از حضور در این تورنمنت بزرگ محروم کنند، حالا بهترین فرصت را خواهند یافت تا با فشار به مقامات ارشد فیفا، ضربه کاری خود را وارد کنند و سر بزنگاه، یک بازی رسانه ای تازه و البته جذاب برای افکارعمومی منطقه و جهان راه بیندازند؛ خوراکی که شبکه های ماهواره ای وابسته به سعودی ها و آمریکا منتظرش هستند تا با استفاده از آن، جنایت دربار عربستان در قتل منتقدانش بیرون از مرزها و تحریم های ظالمانه ترامپ علیه کشورمان را کمرنگ کنند.

سعودی ها که به تازگی در تشکیل کنفدراسیون محلی کشورهای غرب آسیا ناکام مانده اند و رقابت بر سر تصاحب صندلی ریاست ای اف سی را نیز پیشاپیش به شیخ بحرینی باخته اند، حالا با سودای فتح جام ملت ها در خاک کشور هم پیمان به امارات خواهند آمد و تمام تلاش و ظرفیت خود را به کار می گیرند تا پیش از آغاز مسابقات، ایران را بدون زحمت و پیروزی در زمین رقابت، کنار بزنند. بن سلمان که بعد از قتل فجیع جمال خاشقجی، از رئوس برنامه توسعه فیفا هم خارج شد، بدش نمی آید که برای تلطیف وجهه خود، از فوتبال سوءاستفاده کرده و ضربه ای هم به ایران بزند. حالا در آستانه میزبانی امارات از جام ملتهای 2019، کشورهای کوچک عربی حاشیه خلیج فارس هم بدشان نمی آید تا با حذف بی دردسر ایران، جشن بزرگی برپا کنند و کابوس قهرمانی ایران بعد از چهل سال در خاک امارات را هم فراموش کنند.

راه جلوگیری از سقوط و تعلیق در فوتبال چیست؟

مطمئنا باید به قانون رسمی کشور احترام گذاشت و مدیرانی که هر یک به دلیل داشتن عناوین و مناصب دولتی، توانستند در فوتبال به نان و نوایی برسند، حالا باید از همان سیستم و دولتی که بزرگشان کرده، تبعیت کنند و دست از منافع فردی و گروهی خود بکشند؛ اما یک سال و نیم تا پایان دوره مسئولیت مدیران کنونی فدراسیون مانده است و اگر قرار باشد همه این بازنشسته ها که ده ها تن از رؤسای هیأت های فوتبال سراسر کشور هم به آنها اضافه می شوند، دست از کار بکشند و استعفا دهند، علنا با انحلال مجمع فدراسیون فوتبال و تعطیلی رسمی فدراسیون مواجه خواهیم شد.

به نظر می رسد، راه حل عاقلانه، در نظر گرفتن یک فورجه زمانی محدود برای برگزاری انتخابات هیأت های استانی فوتبال و سپس تشکیل فوری مجمع عمومی فوق العاده فدراسیون فوتبال برای انتخاب ترکیب جدید هیأت رئیسه، رئیس و نواب وی باشد.