به فاصله چند روز از رویداد خون بار دبستانی در زاهدان، در دانشگاهی واقع در شمال تهران رویداد خون بار دیگری به وقوع پیوست. رویداد‌هایی که اگرچه بی ارتباط با هم به نظر می‌رسند، اما در برخی نکات با هم یکسانند!
به گزارش «تابناک»، یافتن ارتباط میان آتش سوزی کلاس درس در دبستان دخترانه «اسوه حسنه» در زاهدان که جان ۴ تن از دانش آموزان خردسال این مدرسه غیردولتی را گرفت با کشته شدن ۱۰ تن در واژگونی اتوبوس دانشگاه در واحد «علوم و تحقیقات» دانشگاه آزاد در تهران، زمانی ممکن است که کمی در نکات برآمده از گزارش‌های رسمی از این رویداد‌ها دقیق شویم.
آن گونه که در گزارش نماینده وزارت آموزش و پرورش درباره آتش سوزی دبستان در زاهدان آمده است، مکان این مدرسه بدون مجوز سازمان نوسازی مدارس جابجا شده بود. جابجایی‌ای که ظاهرا در دستور کار قرار داشته، اما مقدمه انجام آن، تاییدیه ساختمان جدید مدرسه بود که بی دریافت آن، مدرسه جابجا شده است.
جابجایی یک واحد آموزش بی اطلاع مسئولان و متولیان این حوزه که گاه برای تغییر کلاس یک دانش آموز در مدرسه هم لازم است از ایشان تاییدیه دریافت کرد! اتفاقی که اگرچه رقم خوردن آن عجیب به نظر می‌رسد، اما با تکیه به گزارش رسمی حادثه آتش سوزی مرگبار مدرسه در زاهدان، به وقوع پیوسته است.
اکنون بیایید به حادثه دوم بپردازیم؛ جایی که گزارش‌های رسیده پیرامون واژگونی اتوبوس واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی هم که به جان باختن ١٠ تن و مجروح شدن چند ده تن دیگر منجر شد –که حال شماری از ایشان وخیم گزارش می‌شود،- حکایت از این دارد که اتوبوس معاینه فنی نداشته است.
دو نکته برآمده از دو گزارش از دو رویدادِ به ظاهر بی ارتباط که نشان از یک رویه ثابتِ منتج به حادثه در کشورمان دارد. شروع با جدی نگرفتن اصول ایمنی و در ادامه، خلق فاجعه در نتیجه عدم نظارت نهاد‌های مسئول. اتفاقی که مو به مو در ماجرای آتش سوزی مدرسه و واژگونی اتوبوس دیده می‌شود و جان چندین تن بر اثر آن گرفته شده است.
روایت‌هایی مرگبار که به این دو حادثه محدود نمی‌شوند و اندکی کنکاش برای یافتن نمونه‌های مشابه‌شان کافی است. اتفاقاتی جانگداز و رنج آور که اگر اندکی پایبندی به اصول ایمنی از خودمان نشان دهیم، احتمال وقوعشان بسیار کاهش خواهد یافت، اما وقوعشان در اماکن عمومی، نشان از قصور‌های بزرگتری دارد.
قصوری از جنس فقدان نظارت که در این دو رویداد خون بار نیز دیده می‌شود و جا دارد پیرو آن بپرسیم چرا نظارت دستگاه‌های مربوطه آن قدر ضعیف بوده که مدرسه، قبل از دریافت مجوز تغییر مکان داده و اتوبوس، بی معاینه فنی به خدمت گرفته شده است؟ قصوری که مورد توجه دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام هم قرار گرفته و خسارات فراوانی که برای کشور به بار آورده، مورد نقد قرار گرفته است.
قصوری که دکتر رضایی به شدت نسبت به بی توجهی مسئولان به آن گلایه می‌کند و حتی بر این باور است که این بی‌تفاوتی‌ها نسبت به مال و جان مردم، از بقایای فرهنگ شاهنشاهی است که باید برچیده شود. بی تفاوتی‌هایی که موجب می‌شود بسیاری از ایرانیان آسمانی شوند و رنج و درد از کلاس‌های درس و اتوبوس‌های دانشجویان نشات بگیرد و همگان را عزادار کند.
نگویید مدرسه دولتی ، بگویید مدرسه خصوصی!
لطفاً از خودتان آمار در نوکنید!