حوزه هنری که از گذشته برخی فیلمهای سینمایی را در سالنهای پرتعداد سینمای خود اکران نمیکرد، اکنون در زمینه ممیزی دست به ابتکار تازهای زده و به جای عدم اکران فیلم یا درخواست حذف برخی سکانسها به عنوان شرط اکران، ممیزی را بر روی دیالوگها قرار داده و ظاهراً نسخه یکی از فیلمهای سینمایی در سالنهای سینمای حوزه هنری با استفاده از بوقهای مکرر برای سانسور برخی کلمات پوشش داده شده است.
به گزارش «تابناک»؛ صد و بیست سالن سینما مجموعه بزرگی را در اختیار حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی قرار داده که سینماگران را وامیدارد برای به دست آوردنِ بخشی از این سالنها به خصوص در شهرستانها، با حوزه هنری راه بیایند و پس از کسب پروانه نمایش از سازمان سینمایی، حاضر به اعمال ممیزیهایی و ارائه نسخهای خاص با اصلاحات مدنظر حوزه هنری برای اکران در سالنهای این مجموعه باشند. این رویه تازهای نیست و حوزه هنری از سالهای پیشین تاکنون چنین رویهای داشته و وقتی سینماگران دریافتند، اعتراضشان به جایی نمیرسد، اغلب آنها همراه شدند.
چهار سال پیش و زمانی که اعتراضات نسبت به این رویه هنوز با حرارت زیادی در جریان بود و حوزه هنری شمار بیشتری از فیلمها را اساساً اکران نمیکرد، محسن مؤمنی شریف رئیس حوزه هنری به وضوح گفت: «روال کار به این شکل است که فیلمها در ابتدا از وزارت ارشاد پروانه نمایش میگیرند و ما در مراحل بعدی تصمیم گیریهای لازم جهت اکران را در سینماهای حوزه هنری میگیریم» و پس از آن نیز حوزه هنری همین رویه را ادامه داد.
هر سال تعداد انگشتشماری از فیلمهای سینمایی نظیر «فروشنده» یا «آشغالهای دوست داشتنی» اساساً توسط حوزه هنری اکران نمیشوند و اعتراضات شدت میگیرد و شمار دیگری نیز با اعمال ممیزی و حذف سکانسها یا پلانهایی در سالنهای سینمای حوزه هنری اکران میشوند. اکنون شاهد ابتکار تازهای در ممیزی حوزه هنری هستیم و به جای حذف برخی سکانسهای فیلم «چهار انگشت» به کارگردانی حامد محمدی فرزند منوچهر محمدی، این سکانسها با قرار دادن بوق بر روی برخی سکانسها در سالنهای حوزه هنری اکران شد.
«چهار انگشت» که ترکیب بازیگران اصلی آن (جواد عزتی و امیر جعفری) و کارگردانیاش مشابه «اکسیدان» دارد، از داستان متفاوتی نسبت به «اکسیدان» برخوردار است. این فیلم کمدی که عنوان شده تماشای آن برای افکار کمتر از دوازده سال مناسب نیست، داستان دو دوست است که برای اتمام یک کار ناتمام به کامبوج سفر میکنند اما درگیر اتفاقاتی میشوند.
قاعدتاً اگر این فیلم را در سالنهایی به جز سالنهای حوزه هنری تماشا کنید، خبری از این بوقها نیست؛ کما اینکه اگر برخی فیلمها را در دیگر سالنها تماشا کنید احتمالاً با سکانسها یا پلانهایی مواجه میشوید که خبری از آنها در نسخه به نمایش درآمده در سینماهای حوزه هنری نیست.
اگرچه حوزه هنری اکنون سهم قابل توجهی از کل فروش سینمای ایران در طول هر سال را دارد و به همین دلیل سینمادار حاضر به اعمال ممیزی تازهای میشود، اما به نظر میرسد این رویکرد در بلندمدت باعث میشود دستکم مخاطبان و تماشاگران حرفهای سینما، سالنهای دیگر را ترجیح دهند؛ مگر آنکه گزینه دیگری نداشته باشند.