«محمود احمدی نژاد» که خیلیها او را شیفته دیده شدن می دانند، بار دیگر فعالیت های خود، حضور در محافل و مجامع و سفرهای خود را از سر گرفته است. او که هشت سال مسئولیت دولت مهرورزی را بر عهده داشت و در حوزه اشتغال، کاهش تورم، رشد اقتصادی، مسکن و ... علاوه بر حوزه سیاست خارجی و البته سیاست داخلی عملکرد خوبی از خود بر جای نگذاشت، امروز به یکی از منتقدان جدی دولت «حسن روحانی» که او هم به خصوص در چهارساله دوم خود عملکرد مطلوبی به واسطه بازگشت تحریم از خود برجای نگذاشته، تبدیل شده است.
به گزارش «تابناک»؛ احمدی نژاد با همراهی دو یار نزدیکش یعنی «اسفندیار رحیم مشایی» و «حمیدبقایی» که اکنون با حکم قضایی در زندان به سر می برند، بعد از پایان دوره ریاست جمهوری اش تلاش کرد تا یک نفر از درون دولت خود را برای تصدی عنوان ریاست جمهوری معرفی کند؛ اما در نهایت هیچ یک از یاران او با نظر شورای نگهبان صلاحیت حضور در انتخابات ریاست جمهوری 92 را پیدا نکردند.
با وجود این، رئیس دولت های نهم و دهم از پای ننشست و برای مجلس دهم کار خود را پیش برد؛ اما در این رقابت ها هم توفیقی پیدا نکردند تا اینکه تصمیم به حضور در انتخابات 96 گرفتند. او بر خلاف انتخابات 92 که رحیم مشایی را برای کاندیداتوری در انتخابات مطرح کرد، این بار تصمیم به معرفی بقایی به عنوان کاندیدا گرفت، ولی باز هم دلش نیامد خودش را از کاندیداتوری محروم کند و بر همین اساس برای حضور در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری بعد از یک دوره چهارساله دوری از پاستور، باز هم کاندیدا شد.
بر خلاف انتخابات سال 84 که احمدی نژاد با عنوان شهردار تهران کاندیدای ریاست جمهوری شد و مورد تأیید شورای نگهبان قرار گرفت و برخی در آن برهه به تأیید صلاحیت شدن او انتقاداتی را وارد کردند، اما او این بار نتوانست از فیلتر شورای نگهبان عبور کند و بر اساس تشخیص این شورا صلاحیت کاندیداتوری دوباره برای ریاست جمهوری را پیدا نکرد تا شدت انتقادات او و اطرافیانش به برخی ارکان نظام شدت بیشتری بگیرد.
با دستگیری و زندانی شدن دو یار نزدیک «محمود احمدی نژاد» که در دولت های نهم و دهم تحت عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس دفتر رئیس جمهور فعالیت می کردند، حضور احمدی نژاد و سخنرانی های او علیه برخی ارکان حاکمیت کمرنگ و کمرنگ تر شد. اما حالا که به انتخابات مجلس یازدهم نزدیک می شویم، باز شاهد حضور و سخنرانی های احمدی نژاد در جمع های مختلف هستیم که آخرین آن را در سفری به استان گیلان شاهد بودیم.
یکی از سخنان احمدینژاد که آن را می توان طنز روزگار و درد جامعه کم حافظه دانست، حرفی است که او درباره مسأله مسکن و فقرا گفته است. رئیس دولت های نهم و دهم گفته که «۲۴۹ هزار ملک دولتی به ارزش ۷هزار هزار میلیارد تومان در اختیار دولت است، اگر اینها را بفروشند و پولش را بین مردم تقسیم کنند، فقیری در کشور نمیماند.» سخنی که هزار نکته و حرف در آن است که باید خطاب به احمدی نژاد گفت و تأکید کرد، «آقا! دوره انجام کارهای پوپولیستی و بیان سخنان عوام فریبانه حداقل توسط شما گذشته است!»
آقای رئیس جمهور سابق، مردم ما به گواه آمار و ارقامی که این روزها در مراکز آماری مختلف می توان مشاهد کرد، بخش زیادی شان باسواد هستند و اتفاقا قریب به اتفاق جوانان ما حداقل تحصیلات آکادمیک را دارند؛ بنابراین، حرف هایی تا این اندازه ساده انگارانه را چطور انتظار دارید بپذیرند، باور کنند و قبول کنند؟ یعنی افرادی مثل شما جامعه را چه فرض می کنند که اجازه بیان چنین سخنانی به خود می دهند.
اگر این کار شدنی بود، مگر شما هشت سال عالیترین مقام اجرایی کشور نبودید و دولت در اختیار شما نبود؟ چطور در آن زمان حرفی از ۲۴۹ هزار ملک نبود؟ چرا شما این املاک را نفروختید تا به قول خودتان پولش را بین مردم تقسیم کنند و فقیری در کشور نماند؟ شما اگر در قبال اقدامات دولت خودتان که باعث فقیرتر شدن مردم شد از مردم عذرخواهی نمیکنید، حداقل با بیان این سخنان ساده لوحانه نمک بر زخم مردم نپاشید!
مثل اینکه آقای احمدی نژاد یا اعتقادی به تورم ندارد، یا اینکه در بیان سخنان خودشان مردم را بی اطلاع از مسائل اقتصادی فرض می کنند! فعلا باید بابت تورم 43 درصدی پایان دولت دهم پاسخ بدهید؛ واجب تر است. شما در زمان صدراتتان با چاپ پول برای تأمین وعده های پوپولیستی، کشور را دچار مشکلات اقتصادی فراوانی کردید؛ هرچند دولت بعد از شما هم به نوعی همین تجربه را تکرار کرد، این دلیل نمی شود، مشکلات مردم را بهانه ای برای ارائه دوباره شعارهای پوپولیستی بکنید، آن هم فقط به دلیل در پیش بودن انتخابات!