تحريم نابخردانه محمدجواد ظريف،حمله ناجوانمردانه نه تنها به ديپلماتي شناخته شده،خوشنام و معتبر در تراز جهاني است؛ بلكه شليكي است به قلب ديپلماسي، نشانه‌اي است از سردرگمي و استيصال سياست خارجي امريكا همچنين بيانگر تزلزل در اركان قدرت در كاخ سفيد است.
به مدعيان مذاكره و كساني كه از بام تا شام حتي در توييت‌هاي نيمه‌شب خود دم از مذاكره بدون قيد و شرط با جمهوري اسلامي ايران مي‌زنند بايد يادآور شد با نقض بديهي‌ترين و مهم‌ترين شرط مذاكره يعني احترام به طرف مقابل و حذف رقيب، شما صلاحيت و شايستگي لازم براي مذاكره را از دست داده‌ايد.
طنز تلخ و پارادوكس بزرگ ماجرا همين جاست كشوري كه داعيه‌دار رهبري تمدن نوين غربي است و خود را بزرگ‌ترين الهام‌بخش و صادر‌كننده ارزش‌هايي از قبيل دموكراسي، ليبراليسم و حقوق بشر مي‌داند به شيوه انسان‌هاي نخستين و بدوي جز ابزار زور، تهديد و جنگ به هيچ سازوكار و شيوه ديگري وقعي نمي‌گذارد.ايالات متحده امريكا بزرگ‌ترين تحريم‌كننده تاريخ است. در منظر امريكايي‌ها تحريم مكمل جنگ و زمينه‌ساز آن است.
اين كشور به خصوص از جنگ جهاني دوم به بعد، ابزار «تحريم» را به طور خاص مورد توجه قرار داده و ده‌ها كشور، صدها شركت و تشكيلات و هزاران انسان را به بهانه‌هاي مختلف مورد تحريم قرار داده است.لذا به تدريج تحريم تبديل به مهم‌ترين وسيله فشار و اعمال زور عليه كشورهاي مستقل يا مخالفان امريكا شد. امروز تحريم مهم‌ترين وسيله در جعبه ابزار سياست خارجي امريكاست، جعبه ابزاري كه در قرن بيست و يكم بيش از هر زمان ديگري از ابزارهاي اصلي سياست خارجي يعني ديپلماسي، مذاكره، تعامل و مفاهمه خالي است.
دولت كنوني ايالات متحده اما در توسل به ابزار تحريم، گوي سبقت را از اسلاف خويش ربوده و به تنهايي عنوان بزرگ‌ترين دولت تحريم‌كننده در جهان را يدك مي‌كشد. نگاهي به كارنامه سياه دولت كنوني امريكا مويد اين واقعيت است كه اساسا دولتمردان امريكايي با عقلانيت سياسي، ديپلماسي و مفاهمه بيگانه‌اند و سياست خارجي اين كشور خلاصه شده است در دو كلمه «تهديد و تحريم».
كافي است نگاهي بيندازيم به كليدواژه‌هاي اساسي در گفتمان مقامات امريكايي به خصوص مايك پمپئو، وزير خارجه و جان بولتون، مشاور امنيت ملي رييس‌جمهور اين كشور تا به ميزان و درجه بغض و كينه و خصومت اين افراد نسبت به ارزش‌هاي بشري مانند گفت‌وگو، مفاهمه، احترام متقابل، عدم مداخله و همزيستي مسالمت‌آميز پي ببریم.
*سید عباس موسوی دیپلمات ارشد و سخنگوی وزارت امور خارجه
این یادداشت نخستین بار در روزنامه اعتماد منتشر شده است.
تو خوبی