از میان همه تهدیدات لفظی و اتهام زنی‌های دو روز گذشته مقامات آمریکا علیه ایران در پی حملات پهپادی به سایت‌های نفتی عربستان سعودی، به نظر میرسد که ایالات متحده به تدریج در حال تدوین سناریویی است، که نتیجه نهایی آن میتواند حتی به فشار‌های بی سابقه سیاسی و یا نظامی به حشد الشعبی عراق ختم شود.
به گزارش
«آزادی» میتوان به سادگی سرنخ‌هایی از این سناریو را در اقدامات مقامات آمریکایی پیدا کرد. نه از چند روز گذشته، بلکه از چند ماه قبل. حملات پهپادی حوثی‌ها به سایت‌های نفتی غولپیکر عربستان سعودی با گستردگی ابعاد و اثرات خود، تنها منجر به آزاد شدن ذخایر نفتی استراتژیک آمریکا نشده است، بلکه در این سوی ماجرا و در خاورمیانه نیز تلنگر‌هایی را به تاکتیک‌های نظامی آمریکا برای مهار نفوذ منقطقه‌ای ایران زده است.
ماجرا از آنجایی آغاز شد که در نخستین ساعات بعد از حمله مقامات آمریکایی در بالاترین سطوح شروع به اتهام زنی به ایران به عنوان عامل پشت پرده این حملات کردند. بعد از آن برخی از رسانه‌های عراقی مدعی شدند که این حملات پهپادی از خاک کشور عراق صورت گرفته است که بلافاصله مقامات عراقی این ادعا را رد کردند.
گزارش‌های مشکوکی از دیده شدن یک پهپاد در آسمان کویت نیز به تدریج پازل مقامات آمریکایی را تکمیل کرد تا بعد از همه این‌ها یک مقام آگاه ناشناس امریکایی بیان کند: دو گزینه وجود دارد، و ما نظر خودمان را در مورد این که کدام یک از این دو نقطه آغاز حمله بوده است، داریم.
آمریکایی‌ها میگویند این حملات نه از سمت جنوب – جایی که طبیعتا حوثی‌ها و انصارالله مستقر هستند – بلکه از سمت غرب و شمال غرب عربستان – یعنی از مسیر کویت و عراق – صورت گرفته است. هنوز هیچ مستندی برای این ادعا ارائه نشده است، اما مقامات آمریکایی وعده داده اند که در روز‌های آینده اسناد بیشتری در این خصوص منتشر خواهند کرد.
اما از هم اکنون میتوان به خوبی دریافت که نوک پیکان این اتهامات گروه‌های حامی ایران در عراق و به ویژه شبه نظامیان حشد الشعبی را هدف گرفته است. برای پی بردن به این موضوع باید کمی به عقب برگشت.
در تاریخ ۴ سپتامبر ۲۰۱۹ (۱۴ شهریور) گروه حشدالشعبی در بخش نامه‌ای اعلام کرد که واحد «نیروی هوایی» تشکیل می‌دهد. بر اساس این بخشنامه که آن را ابومهدی المهندس، معاون این گروه صادر کرده، تشکیل نیروی هوایی در راستای دستورالعمل‌های پنج سال پیش، «وظایف محوله» و «شرایط مربوط به منافع ملی» صورت گرفته است.
این بخش نامه بعد از آن صادر شد که دو بار حمله هوایی علیه پایگاه‌های حشد الشعبی در عراق صورت گرفت که هر دو حمله منتسب به اسرائیل است. حمله هوایی علیه انبار راکت حشد الشعبی در آمرلی، واقع در استان صلاح‌الدین، که ۲۸ تیر روی داد نخستین حمله از این نوع بود.
پس از حمله آمرلی، به ترتیب انبار تسلیحاتی حشد الشعبی در پادگان «ابو منتظر محمداوی» (کمپ پیشین اشرف) در روز ۸ مرداد، انبار راکت‌های پادگان «الصقر» در جنوب بغداد در شامگاه ۲۱ مرداد، و سرانجام پادگان نیروی هوایی «البلد» در استان صلاح‌الدین در ۶۵ کیلومتری شمال بغداد، شامگاه سه‌شنبه ۲۹ مرداد منفجر شدند.
گروه حشد الشعبی مستقر در جنوب عراق از متحدان اصلی نیرو قدس سپاه پاسداران است و در نتیجه یکی از اهدافی است که اسرائسل برای مهار نفوذ نظامی و سیاسی ایران در منطقه در نظر دارد. بنیامین نتانیاهو که تا پیش از این حملات از هرگونه مسئولیت پذیری در قابل هدف گیری نیرو‌های متحد ایران اجتناب میکرد، بعد از این حملات هوایی در توییتر نوشت که ایران در هیچ کجا امنیت نخواهد داشت.
به شکلی جالب توجه موضوع قدرت پهپادی ایران نیز اکنون مدتی است که مورد توجه رسانه‌های غربی و اغلب آمریکایی قرار گرفته است. نشریات معتبری که به مسائل نظامی میپردازند طی ماه‌های گذشته همواره در خصوص ترقی و پیشرفت تکنولوژیک ایران در ساخت پهپاد‌های نظامی و جاسوسی، این مساله را به عنوان یکی از فاکتور‌های تعیین کننده در تغییر موازنه قوای منطقه‌ای به نفع ایران بیان کرده اند.
نشریه هیل که ارگانی نزدیک به کاخ سفید نیز تلقی میشود در همین خصوص ابراز کرده بود که ایالات متحده باید فکری به حال این مساله کرده و جلوی پیشرفت پهپادی ایران را بگیرد. این دو مساله را باید گذاشت در کنار سخنان سرلشگر قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس در مراسم چهلمین روز شهادت سردار شعبان نصیری که طی آن در بخشی از این سخنان بیان کرد: مهندس ابومهدی فرمانده حشدالشعبی توانست کلید درب انبار‌های تسلیحات جمهوری اسلامی را در خدمت خودش بگیرد، زیرا جمهوری اسلامی ایران مانند دیگران نبود که پول ملت عراق را بگیرد و در موقع اضطرار به آن‌ها سلاح ندهد، در همین نیروی هوایی سپاه تنها اسکادران جنگنده‌های سوخو به محض درخواست عراق در خدمت این کشور قرار گرفت و هزاران تن سلاح از طرف جمهوری اسلامی در خدمت آن‌ها داده شد.
قاسم سلیمانی بیان کرد که وزارت دفاع ایران به صورت سه شیفت برای عراق سلاح تولید و به آنجا ارسال کرده و همچنین خاطر نشان کرد که امروز ساختار‌های حشدالشعبی قدرتمندتر از هر ساختار ارتشی در منطقه است. اکنون میتوان به خوبی دریافت که چرا بعد از انجام حملات به تاسیسات نفتی عربستان سعودی، انگشت اتهام به سمت ایران چرخیده است. قطعا هم ترامپ و هم دیگر مقامات آمریکایی به خوبی میدانند که تهدیدات آن‌ها علیه تلافی جویی علیه ایران به ویژه در شرایط فعلی نه شدنی است و نه منطقی. هرگونه درگیری مستقیم با ایران جنگی خانمان سوز را در پی خواهد داشت که منطقه و فراتر از منطقه را در کام خود میکشد.
به صرافت میتوان دریافت که این تهدیدات میتواند به شکلی جدی گروه حشد الشعبی عراق را هدف گرفته باشد. گروهی که از سوی ناسیونالیسم‌های عراقی نیز تحت فشار سیاسی قرار دارد و توان نظامی رو به افزایش آن، دغدغه بزرگی برای آمریکا و متحدان مهم منطقه‌ای این کشور یعنی عربستان سعودی و اسرائیل است.
