قضاوت بحث برانگیز داور سنگاپوری دیدار عراق و بحرین باعث شد تا این بازی با ابهامات فراوانی در صحنه‌های مختلف به پایان برسد.
به گزارش تابناک ورزشی، با توجه به قضاوت بازی دو تیم عراق و بحرین و همینطور حساسیت صحنه‌هایی که در این دیدار اتفاق افتاد و تاثیر آن در سرنوشت تیم ملی در مرحله مقدماتی جام جهانی، علی خسروی داور بازنشسته صحنه‌های مختلف آن را مورد بررسی دقیق‌تر قرار داد.
چرا برای گروه ایران از سریلانکا و سنگاپور داور می‌گذارند؟!
در ابتدا می‌خواهم این سوال را مطرح کنم که چرا کمیته داوری کنفدراسیون فوتبال آسیا برای داوری بازی‌های حساسی مانند ایران و بحرین و یا ایران و عراق از داوری سریلانکایی و سنگاپوری و نپالی و ... استفاده می‌کند؟ این همه داور خوب از کشور‌هایی مانند ژاپن و کره و چین در فوتبال آسیا حضور دارند که می‌توانند با کمترین حساسیت بازی‌های مورد نظر را قضاوت کنند، اما گویا اصراری پشت این جریان است که حتما داورانی از جنوب شرقی آسیا آن هم از کشور‌هایی که نام بردم انتخاب شوند.
محمد تقی هرگز داور موفقی نبود
این مشکل البته در بازی‌های باشگاهی در لیگ قهرمانان آسیا کمتر اتفاق افتاده، اما در جریان بازی‌های اخیر تیم ملی و تیم‌های همگروهی این موضوع را دیدیم. اصلا در آن خطه از آسیا مگر چند داور معروف دیده ایم؟ آن‌ها فقط شمس الماعدین را به عنوان مطرح‌ترین چهره در داوری دارند که آن هم بیشتر به خاطر پدرش (که در داوری آسیا شناخته شده بود و مورد تایید فاروق بوزو قرار داشت) توانست شانس بیشتری نصیب خود کند. به هرحال فکر می‌کنم که همه دیدند داور سنگاپوری دیدار عراق و بحرین یعنی محمد تقی چنگی به دل نمی‌زد و در نهایت نیز نتوانست بازی را به خوبی قضاوت کند.
داور پنالتی قطعی بحرین را ندید گرفت
نیمه اول بازی عراق و بحرین، یک صحنه وجود داشت که می‌توانست نتیجه دیدار را دستخوش تغییر کند. حول و حوش دقیقه ۱۵ بود که سعد ناطق، مدافع شماره چهار عراقی‌ها وقتی دید که توپ از وی رد می‌شود و در موقعیت خوبی به بازیکن بحرینی می‌رسد اصطلاحا به بدنش حجم داد و به سبک بسکتبالیست‌ها و در حالی که دست خود را از راستی بدن جدا کرده بود اقدام به خطای هند کرد، اما داور هرگز ندید که وی در محوطه جریمه خطا کرد و به همین دلیل دستور به ادامه بازی داد. این پنالتی می‌توانست برتری احتمالی بحرینی‌ها را در پانزده دقیقه ابتدای بازی به همراه داشته باشد.
دو صحنه دیگر وجود داشت که نمی‌توانست پنالتی باشد
دو صحنه قابل بحث دیگر در ادامه نیمه اول این دیدار اتفاق افتاد که در نهایت هیچکدام از آن‌ها نمی‌توانست پنالتی باشد. یک صحنه دیگر در محوطه جریمه عراقی‌ها اتفاق افتاد، اما به دلیل اینکه دست مدافع عراقی در راستای بدن وی بود خطای هند اتفاق نیفتاد. در یک صحنه دیگر و این بار در محوطه جریمه بحرینی ها، مهاجم عراقی به دنبال برخورد ساده‌ای که با مدافع بحرین داشت قصد داشت یک پنالتی بگیرد که این اتفاق نیفتاد. اگر دو سال پیش بود به صحنه شبیه سازی مهاجم عراقی کارت زرد داده می‌شد، اما در قوانین جدید آمده است که اگر برخوردی وجود داشته باشد داور می‌تواند به مهاجم شبیه ساز کارت زردی نشان ندهد.
نیمه دوم بازی بحرین و عراق داور کیک بوکسینگ می‌خواست
در نیمه دوم این دیدار، اما اتفاقات به گونه‌ای دیگر افتاد و در حالی که صحنه تاثیرگذاری در هیچکدام از دو محوطه جریمه نداشتیم باید قضاوت داور سنگاپوری را در میانه میدان می‌دیدیم. در یک جمله می‌توان گفت: نیمه دوم این بازی نیاز به یک داور کیک بوکسینگ داشت تا داور فوتبال. بازیکنان دو تیم به دفعات ضرباتی به یکدیگر وارد می‌کردند، آن‌ها بار‌ها به یکدیگر سیلی زدند و حتی دیده شد که چند بار هم با آرنج بازیکن حریف را زدند.
از شجاعی دفاع نمی‌کنم، اما ...
من نمی‌خواهم از مسعود شجاعی دفاع کنم، اما اگر او به خاطر آن خطا از بازی اخراج شد چند بازیکن عراقی باید شب گذشته از فوتبال محروم می‌شدند. اگر آن بازی یک اخراج داشت این دیدار قطعا تعداد زیادی اخراجی می‌توانست داشته باشد. ضربات آرنج و البته همانطور که گفتم سیلی، چند بار بین بازیکنان دو تیم رد و بدل شد.
داور برخورد‌ها را می‌دید و اعلام خطا نمی‌کرد
یک بار کاملا مشخص بود که دقیقا پیش چشمان کمک داور بازی، مهاجم عراقی به صورت بازیکن بحرینی ضربه زد، اما عملا جریمه‌ای به دنبال نداشت. یک ضربه آرنج دیگر پیش چشمان داور به سر دروازه بان عراقی برخورد کرد و در کمال ناباوری داور بازی هرگز اعلام خطا نکرد و همین بی اهمیتی وی باعث شد تا خطا‌های بیشتری در نیمه دوم بازی اتفاق بیفتد.
در دادن اخطار دربازی ایران دست و دلبازی شد
هر داوری به موجب قوانین بازی و قانون شماره ۱۲ می‌تواند به دلیل خطای فراوان صورت گرفته به هر بازیکنی کارت زرد و یا قرمز نشان دهد، اما این موضوع در جریان دو دیدار گروه تیم ملی اتفاق نیفتاد. در جریان دیدار ایران و عراق آن همه اخطار داده شد، اما در دیدار دوم دریغ از دست و دلبازی در دادن اخطار.
در اردن قطعا داور اردنی نمی‌توانست قضاوت کند
فدراسیون فوتبال ایران در حالی که داور اردنی برای بازی برابر عراق اعلام شده بود به کنفدراسیون فوتبال آسیا نامه زد و عنوان کرد که این داور باید تغییر کند و در نهایت این اتفاق هم افتاد. اما تغییر داور اردنی به دلیل اعتراض فدراسیون فوتبال نبود چرا که وقتی قرار باشد بازی با ایران در اردن برگزار شود و این کشور هم حتما دوست عراقی هاست که قبول کرده بازی مورد نظر را میزبانی کند پس باید داور اهل این کشور از جریان قضاوت بازی عراقی‌ها خارج شود. به نوعی می‌توان گفت: وقتی دیدار در اردن برگزار می‌شود دیگر لزومی نبود که داور اردنی برای دیدار مورد نظر به قضاوت بپردازد هرچند اعتقاد شخصی من این است که داوران عرب زبان، به مراتب بسیار بهتر از داوران شرق آسیا برای ما قضاوت می‌کنند.
