یک فیلم کوتاه که جزو مجموعه ویدیوهایی تبلیغاتی است که به عنوان میانبرنامه در شبکههای مختلف تلویزیون با هدف فرهنگ سازی پخش میشود، به شدت در شبکههای اجتماعی مورد توجه قرار گرفته و فقط در توییتر بازدید بیش از پنج میلیونی داشته است؛ اتفاقی که نشان میدهد فیلمهای کوتاه ایران از چه ظرفیت بزرگی برخوردارند و تلویزیون ایران خود را از چه امکان فوق العادهای محروم کرده است.
به گزارش «تابناک»؛ در روزهای اخیر یک ویدیو از سوی اکانتهای خارجی دست به دست میشود؛ ویدیویی دو دقیقه و بیست ثانیهای که در واقع یک فیلم کوتاه ایرانی با نام «قرار پنجشنبه» به کارگردانی محمدرضا خرمندان و از تولیدات متوسط سوره حوزه هنری است. این ویدیو بارها به عنوان ویدیوهای میان برنامه در راستای فرهنگسازی از شبکههای مختلف تلویزیون ایران پخش شده اما اکنون در شبکههای اجتماعی توجه عمومی را جلب کرده، به گونه ای که تنها در یکی از بارگذاریها در توییتر بیش از پنج میلیون و سیصد هزار بازدید داشته است.
پیرمرد و پیرزنی که پشت چراغ قرمز متوقف شدهاند، با خودروی کناری مواجه میشوند که در صندلی جلوی آن، زن و شوهر در حال مشاجره هستند و در صندلی عقب، فرزندشان با نگرانی در حال تماشاست. پیرمرد دسته گلی که ظاهراً برای پیرزن گرفته را به خودرو کناری میرساند و به مرد میگوید دستهگل را به زنش بدهد. در ادامه چراغ سبز میشود و خودروها حرکت میکنند و درمییابیم پیرمرد دستگل را برای بردن سر قبر همسرش گرفته بوده است.
هرچند این ویدیو از ساختار فنی متوسطی برخوردار است، حاوی پیام انسانی است که برای تماشاگران ناآشنا به زبان فارسی نیز جذاب بوده و آنها این گونه از آن استقبال کردهاند. کاربران ترک، عرب و انگلیسی در توییتر با اشتراک گذاری این کلیپ، به تحسین پیام آن پرداختند و بعضاً با اطلاعات غلط به صورت مبالغهآمیز به تمجید این ویدیو پرداخته بودند. این اتفاق سوای نمایش قدرت سینما، حاوی یک پیام کلیدی دیگر است و آن قدرت فیلمهای کوتاه ایرانی است.
فیلمسازان فعال در عرصه فیلم کوتاه، تنها در جشنوارهها فرصت نمایش آثارشان را دارند و در تلویزیون ایران چنین فرصتی که به فیلم «قرار پنجشنبه» و چند فیلم مشابه داده شده، نصیبشان نمیشود. این در حالی است که هر حال طیف وسیعی از فیلمهای کوتاه باکیفیت از سوی فیلمسازان کشورمان تولید میشود که از بخشی از آنها در جشنواره فیلم کوتاه تهران رونمایی میشود. بنابراین، اگر این ظرفیت مورد توجه قرار بگیرد، نه تنها به عنوان یکی از بخشهای جذاب تلویزیون قابل پرداخت است، بلکه فرصتی برای دیده شدن آثار جوانانی است که عمدتاً با سرمایه شخصی تولیدات ارزشمندی داشتهاند و امیدشان به دیده شدن این آثار است.
وقتی ویدیویی با این ساختار تا این سطح توجه عمومی غیرفارسی زبانان را به خود جلب میکند، اندک توجهی به دیگر آثار تاثیرات شگرفی در پیش خواهد داشت و تحسینهای به مراتب گستردهتری را در پی خواهد آورد. از این منظر انتظار میرود در عرصه تولید فیلمهای کوتاه شاهد بازنگری در سیاستهای رسانه ملی باشیم و این فیلمها در میان برنامههای شبکههای مختلف توزیع و بارها پخش شوند تا فرصت مشابهی برای دیده شدنشان فراهم شود.