به گزارش «تابناک»؛ دکتر هما داودی گرمارودی، حقوقدان، عضو هیات علمی دانشگاه و هیات مدیره کانون وکلای دادگستری البرز معتقد است، ارزشهای جامعه شناختی بسیاری در کرونا رخ نموده است. این روزهای خانه نشینی و تنهایی زیاد به کرونا فکر کرده ایم. از لحاظ طبیعی آفت و بلاست و نه تنها «حیات انسان» را تهدید میکند و سبب مرگ میشود بلکه ممکن است «حیات اجتماعی» را هم به خطر اندازد. اما اگر خوب نگاه کنیم واجد ارزشهایی هم بوده است. چیزهایی به ما آموخت که شاید قبلا در کوران دویدنها فراموش کرده بودیم و درسهایی به ما داد که خدا کند فراموش نکنیم.
وی در ادامه درباره برخی درسهای فراموش نشدنی کرونا خاطرنشان میکند: اینکه هیچ ارزشی بالاتر از حیات و سلامتی نیست؛ هم سلامت فردی و هم سلامت اجتماعی. اینکه کار، شغل و دویدنها و جنگیدنها، «هدف» نیست. نظام کار و فعالیت به گونهای طراحی نشده که کار «وسیله» تأمین معاش و ثروت وسیله گذران حیات معقول باشد. بلکه زمانی متوجه میشویم که عمری دویده ایم. همیشه از کودکان میپرسیم دوست داری چه کاره شوی؟ میخواهم دکتر شوم؟! و به این سان یاد گرفته ایم که هدف همین است نه بالاتر.
وی درباره تاثیر این رخداد بسیار مهم بر برخی از آداب و رسوم ناصحیح اظهار میدارد: در آداب و رسوم هم چنین است. تا قبل از آمدن کرونا، تصور لغو برخی رسوم را هم به ذهن راه نمیدادیم. امروز همه آنها در این هیچستان لغو شده است. آدابی که در تحلیل کلان سرمایههای هنگفتی صرف آن میشد. کرونا به ما یاد داد که چقدر آسان میشود از همه این قیود رها شد و آزاد بود. اینها که برشمرده ام تنها در زندگی فردی ما رخ ننموده است، بلکه در نظام اجتماعی و مدیریتی کشور نیز آثار مهمی داشته است.
به اعتقاد مشاور معاون حقوقی در امر اصلاح و توسعه نظام حقوقی از منظر حقوق کیفری معاون حقوقی رییس جمهور کرونا به سیاست گذاران کیفری ما گفت: نیازی به این همه کیفر گرایی نبوده است. وقتی در نوروز میتوان به ۸۳ هزار زندانی مرخصی داد و اجازه داد آنها در جامعه آزاد و رها باشند، میخواست بگوید آنها خیلی هم خطرناک نیستند. پس میشود حجم کمتری از رفتارها را جرم انگاری کرد و می توان گفت «تورم عناوین کیفری» نظام عدالت کیفری را به دویدنهای خسته کننده دچار و نظام عدالت اجتماعی را خسته میکند. میخواست بگوید راه درمان دیگری برای این ۸۳ هزار زندانی بیابیم.
وی در ادامه بیان میدارد که کرونا موجب شد تا دستگاه عدلیه تقریبا تعطیل شود و بسیاری از دعاوی بعهده تعویق افتد. مردم از طرح دعاوی جدید پرهیز داده شوند. ضابطان کمتر جلب و احضار کنند. وکلا کمتر کار قبول کنند. کرونا به مردم و مدیران ما گفت: سرمایههای خود را برای طراحی «نظام» سلامت واقعی، نظام اجتماعی سلامت و بالنده، نظام اقتصادی پویا و الگوی صحیح زندگی فردی به کار گیریم تا ویروسهای بلاخیز آنها را تهدید نکند.
این وکیل دادگستری در پایان خاطرنشان میکند همیشه سیل و زلزله و طوفان را از جمله «بلایای طبیعی» و «حوادث قهری» خوانده ایم و در مقابل آن یا سر به خاک رضا و تسلیم سپرده ایم و یا شِکوه از خشم و جفای طبیعت کرده ایم. در حالی که خداوند راه مهار آنها را فراهم کرده و فرموده است: و سَخّر لَکُم ما فِی السّماوات و ما فِی الاَرض جَمیعا مِنه اِنّ فی ذلِک لآیات لِقوم یَتَفکّرون؛ اگر علم هنوز به شناخت کافی نرسیده است و یا اگر ما بر مَسیل خانه میسازیم و اگر خانه هامان تاب آوری زلزله را ندارد، آیا اینها بلایای «طبیعی» است یا ناشی از کوتاهی انسان؟
کرونا به ما آموخت نباید سرمایه سوزی کرد. ای کاش کرونا برود و این بلا هرچه زودتر از سر مردم بگذرد، ولی آموزههای خوبش را نبرد. اگر دستهایمان را از کهنگیها خوب بشوییم و «آنتی ویروس» دانایی را در ذهن مان نصب کنیم، «ویروس» کرونا به یقین نابود خواهد شد.