چهار باشگاه لیگ برتری فوتبال ایران، که توسط بخش خصوصی اداره میشوند، در اقدامی مشترک با امضای نامهای خطاب به وزیر ورزش، خواستار دستور وی برای جلوگیری از شروع مجدد رقابتهای لیگ برتر نوزدهم شده اند!
به گزارش «تابناک ورزشی»؛ امضا و مهر دو باشگاه تبریزی تراکتور و ماشین سازی -که هر دو بر خلاف قوانین AFC و فیفا در مالکیت یک فرد قرار دارند! - و دو تیم نساجی قائمشهر و شهرخودرو مشهد که از حضور مالکانشان در فوتبال حرفهای بیش از دو سال نمیگذرد، زیر این برگه تقاضا دیده میشود.
این نامه صرفا به یک تقاضا بسنده نکرده و زبان تهدید را هم به کار گرفته است؛ تهدیدی تکراری به ترک مسابقات لیگ که هیچگاه در فوتبال ایران جامه عمل نپوشید و همواره به عنوان اهرم فشار مورد استفاده قرار گرفته است؛ هرچند به دلیل تعدد استفاده، دیگر کارایی حداقلی گذشته را نیز ندارد.
در این نامه دو صفحهای که به امضای مدیران باشگاههای تراکتور و ماشینسازی از تبریز، نساجی از قائمشهر و شهرخودرو از مشهد رسیده است، این باشگاهها از وزارت ورزش درخواست کردند تا با توجه به شرایط فعلی شیوع بیماری کرونا، نسبت به انجام مسابقات لیگ برتر تجدیدنظر کرده و در غیر این صورت، از حضور در رقابتها تا زمان مهیا شدن تمام شرایط، انصراف دهند.
دلیل نامه چهار باشگاه بخش خصوصی فوتبال ایران علیه نیت تصمیم گیران فوتبال از زبان خودشان، نگرانی از شیوع ویروس کرونا و نقض سلامتی بازیکنان و عوامل تیمها ذکر شده است، اما اغلب اهالی فوتبال میدانند که دلیل اصلی این تمایل، به اوضاع جیب مالکان تیمهای خصوصی برمی گردد.
ادامه لیگ برای این چهار تیم، دستاورد خاصی به همراه نخواهد داشت. تراکتور با صدر جدول ۱۰ امتیاز فاصله گرفته است و جبران این اختلاف با پرسپولیس برای کسب عنوان قهرمانی بسیار سخت شده است. تراکتور اکنون رتبه سوم را دارد که رویای حضور زنوزی در لیگ قهرمانان را برآورده میکند. احتمالا جنگ بعدی او در صورت موافقت با لغو لیگ، بر سر معرفی به عنوان نماینده ایران به کنفدراسیون آسیا با باشگاه استقلال خواهد بود!
ماشین سازی و نساجی در میانه جدول با امتیاز موردنیاز برای کسب سهمیه آسیایی فاصله بسیاری دارند و ادامه بازیها تنها احتمال سقوط آنها به منطقه خطر را افزایش میدهد. شهرخودرو مشهد، تنها تیمی است که در رتبه پنجم لیگ هنوز شانس حضور بین سه سهمیه آسیایی ایران در پایان فصل را دارد، اما بیشتر امتیازات این تیم متعلق به زمان حضور یحیی گل محمدی است و این تیم افول کرده که در آسیا نیز نمایشی بسیار ناامیدکننده داشت، با ادامه روند نزولی احتمالا برای خود شانس زیادی در کورس با رقبای پرستاره همچون سپاهان و استقلال نمیبیند.
برگزاری ادامه بازیهای فصل جاری برای این چهار تیم، به معنای میلیاردها تومان هزینه سفر و اسکان و اردو همراه با پرداخت دستمزد بازیکنان و کادرفنی است؛ پس طبیعی است که آنها با برگزاری باقیمانده لیگ برتر مخالف باشند.
خاتمه مسابقات در وضع فعلی میتواند سودهای متعددی برای این دسته از باشگاهها داشته باشد. غیر از صرفه جویی در هزینههای آتی که بیش از یک سوم مخارج سال را شامل میشود، میتوان با تکیه بر دستورالعملهای فیفا بخشی از مطالبات تا این مقطع از فصل را هم تحت عنوان حالت فورس ماژور پرداخت نکرد. یعنی در حالی که پرداختی اکثر تیمهای داخلی به بازیکنان و مربیان شان هنوز به مرز ۵۰ درصد از کل قرارداد نرسیده، میتوان پرونده فصل جاری را همینجا بست.
در اوج بلاتکلیفی مدیران، شاید حتی بتوان قرارداد ستارههای تیم را خودکار یک فصل تمدید کرد چرا که فصل فعلی نیمه کار و ناتمام قلمداد خواهد شد.
این تهدیدهای علنی علیه تشکیلات ورزش ایران در حالی رخ داده است که تیم شهرخودرو مشهد باید در تابستان امسال در ادامه مسابقات لیگ قهرمانان آسیا به میدان برود! هنوز مشخص نیست مالک این باشگاه خصوصی که در ابتدای فصل با تب تندی همچون اسلاف خود در بخش خصوصی، به جذب ستارههای سابق استقلال و پرسپولیس و گرفتن ژستهای مدیریتی مقابل دوربینها مشغول بود، از بازیهای باشگاهی قاره هم انصراف میدهد یا خیر؟
آیا چنین جراتی نزد یاغیان جدید فوتبال ایران وجود دارد؛ یاغیانی که هنوز سالهای حضورشان در راس یک باشگاه لیگ برتری به انگشتان یک دست هم نمیرسد؟! کاش یک بار این تهدیدها عملی میشد تا با سقوط یک تیم به دسته پایینتر دیگر شاهد به زبان راندن چنین تهدیدی در فوتبال ایران نبودیم.
مالکانی که قوانین فوتبال را نمیدانند، مشاور حرفهای هم ندارند
بعید است مدیران و مالکان این چهار تیم و شاید حتی کل باشگاههای حاضر در لیگ برتر ایران، یک بار کامل اساسنامه فیفا را مطالعه کرده باشند، چون اگر این کار را انجام میدادند، قطعا برای تحمیل سلیقه و اراده خود، دست به دامان دولت و وزیر کابینه نمیشدند که اسمش تا حالا چند بار در فیفا به گوش شخص اینفانتینو رسیده است!
مالکانی که اغلب در رسانهها از دخالت دولت در فوتبال مینالند و ضرورت واگذاری امور به بخش خصوصی و اهالی فوتبال را گوشزد میکنند، حالا برای رسیدن به اهداف مقطعی خود، علنی خواستار ورود دولت و وتوی تصمیم مسئولان فدراسیون فوتبال توسط وزیر ورزش شده اند!
در راس آنها محمدرضا زنوزی ایستاده که با وجود صرف بودجه نجومی و سرسام آور، فضای فوتبال ایران را به دفعات مسموم کرده و مرور حواشی اطراف او از حوصله اغلب فوتبال دوستان خارج است. یک بار اتهام تبانی به گلر خودی و بار دیگر همین اتهام به وکلای باشگاهش! دفعه بعد حمله علیه داوری و تیمهای رقیب و هرازگاهی دامن زدن به دعواهای قومیتی و منطقه ای... بیزنس من جنجالی که پیش از شناختن فوتبال و بدون مشاوران حرفه ای، میلیونها دلار و یوروی بدون بازگشت در فوتبال خرج کرده و نتیجهای نگرفته است.
سقوط به دسته پایین تر و لغو پروانه حرفه ای؛ وای اگر فدراسیون مستقل بود
اگر فدراسیون فوتبال یک رییس مقتدر و مستقل در راس خود میدید، همین حالا هم با استناد به دخالت دادن سیاست در فوتبال این چهار باشگاه را خلع امتیاز کرده و از لیگ کنار میگذاشت، اما فدراسیون ایران سالهاست که توان برخورد با یک خلاف واضح در فوتبال حرفهای یعنی تملک دو تیم لیگ توسط یک شخص حقیقی را ندارد.
حکما همین جماعت در انتخابات چندماه آتی فدراسیون نیز از مهندسی شدن آرای مجمع توسط دستهای پشت پرده دولتی معترض خواهند بود و البته به حضور تیمهای دولتی با استفاده از بودجه عمومی خواهند تاخت.
موضوع برجسته این نامه، تهدید این باشگاهها به کشاندن کار به نهادهای بالا دستی مثل ایافسی و فیفا و مکاتبه برای ورود آنهاست! متاسفانه این بخش از نامه، اوج کج فهمی مالکان خصوصی چند تیم باشگاهی فوتبال ایران از قوانین اولیه اداره فوتبال و ساختار مدیریتی این رشته ورزشی را نشان میدهد. آنها برای پیشبرد خواسته خود، به دولت متوسل شده اند و با همین اقدام، کار را به نهادی بیرون از فوتبال کشانده اند که این خود خلاف و نقض صریح اساسنامه فیفاست و درصورت گزارش فدراسیون فوتبال، حتی میتواند منجر به صدور احکام سنگین از جمله لغو پروانه حرفهای این باشگاهها و سلب امتیازشان شود. گناهی نابخشودنی در تشکیلات فیفا که نشان داده با اصرار برای دخالتهای سیاسی شوخی ندارد.
با چشم بسته میتوان حدس زد که مالکان این چهار باشگاه در پس ارسال نامه درخواست لغو لیگ به وزیر کابینه، هیچ ایده مشترکی برای تعیین تکلیف تیمهای سقوط کننده، قهرمان و چهار تیم نخست جدول در فصل جاری ندارند. طبیعی است که آنها دلشان نخواهد طبق رویه اروپاییها، تیم صدرنشین فعلی به عنوان قهرمان این دوره از مسابقات معرفی شود، اما به طور مثال مالک تیم تراکتور، طرفدار معرفی تیمش با استناد به رده فعلی به کنفدراسیون آسیاست؛ همینقدر تلخ و مضحک! این اوج انصاف چهرههایی است که قرار بوده پایههای حرفهای سازی و بار اصلی واگذاری فوتبال دولتی ایران به بخش خصوصی، روی شانههای آنها و امثالشان باشد.
نویسنده: مجید کوهستانی