«... آموزش مجازی نباید موجب شود که دانش آموز در معرض آسیب‌های فضای مجازی و خطرات اخلاقی و اعتقادی قرار گیرد.»
به گزارش «تابناک»؛ جمله فوق شاید بهترین توصیف از شرایطی است که گریبان انبوه بسیاری از ایرانیان را گرفته است؛ جمعیت بزرگ دانش آموزان و خانواده ایشان و حتی اولیای مدارس که از ابتدای آخرین ماه سال گذشته تا کنون در معرض آسیب‌هایی قرار گرفته اند که برایش هیچ گونه آمادگی نداشتند.
صحبت درباره حال و روز آموزش و پرورش در کشورمان بعد از شناسایی و شیوع ویروس کرونا در ایران است که حالا موجبات نگرانی و تذکر رهبر انقلاب را هم به دنبال داشته تا جایی که در ارتباط تصویری روز گذشته با مسئولان آموزش و پرورش، در این خصوص تذکر و زنهار دادند.
در اینکه کرونا و بیماری ناشی از آن چاره‌ای جز فاصله گذاری و جایگزین کردن حضور دانش آموزان در مدارس با استفاده از فضای مجازی برای آموزش باقی نگذاشته تردیدی نیست، اما نکته مهم این است که آموزش مجازی نه به واسطه یک اپلیکیشن خاص، که با در اختیار گذاشتن وسیله‌ای ممنوعه در مدارس در حال پیگیری است؛ گوشی تلفن همراه، آن هم از نوع هوشمند.
البته ذکر «مجازی» بودن آموزش کافی است تا بدانیم پای ممنوعه بزرگتری با کرونا به زندگی دانش آموزان باز شده است. دنیای وسیع اینترنت که در همه سال‌های گذشته هیچ طرح و برنامه‌ای برای ارتباط دانش آموزان با آن در دستور کار قرار نگرفته بود و حالا به بهانه شاد و آموزش مجازی، بی هیچ مرزی به روی ایشان گشوده شده است.
وضعیتی که به رغم گذشت شش ماه و اندی از شیوع کرونا، هنوز هم هیچ تدبیری برایش اندیشیده نشده، تا جایی که می‌بینیم یکی از دستورکار‌های آتی مسئولان آموزش و پرورش، مذاکره با مسئولان وزارت ارتباطات برای رایگان کردن اینترنت مصرفی در استفاده از اپلیکیشن شاد است! مذاکره‌ای که رئیس جمهور هم به آن ورود کرده و ظاهرا با دستور وی قرار است به نتیجه برسد.
نکته اساسی‌تر این که ظاهرا برای مسئولان وزارت آموزش و پرورش هیچ اهمیتی ندارد که آیا آموزش مجازی برای همه دانش آموزان ایرانی فراهم است یا خیر که اگر اهمیت داشت، ده‌ها طرح و تدبیر مختلف برای توزیع گوشی‌های هوشمند در مناطق کم برخوردار و تهیه و توزیع آموزش‌های استاندارد و... به اجرا درآمده بود، نه اینکه هنوز وضعیت هزینه اینترنت یک اپلیکیشن بی فرجام مانده باشد.
بحران بزرگتر زمانی خودنمایی می‌کند که بدانیم شبکه آموزش دانش آموزی برای برگزاری کلاسهای درس حتی به اندازه برخی نرم افزار‌های وطنی هم قابلیت ندارد و در نتیجه، والدین دانش آموزان و اولیای مدارس مجبورند از انواع پیام رسان‌ها و بستر‌های آموزشی دیگر بهره بگیرند و حتی برای این کار، هزینه بپردازند؛ واقعیتی که با مراجعه به مدیران مدارس و اولیای دانش آموزان خودنمایی می‌کند و نشانه آشکاری برای اثبات نقص‌های شاد است! نقص‌های نرم افزاری که دانش آموزان برخوردار را به گوشی هوشمند مجهز کرده و دنیای اینترنت را با همه تهدیدهایش به رویشان گشوده و معلوم نیست فرجام به کارگیری آن در آموزش چیست؟!
«... آموزش مجازی نباید موجب شود که دانش آموز در معرض آسیب‌های فضای مجازی و خطرات اخلاقی و اعتقادی قرار گیرد.»
تابناک توروخدا از طرف خانواده هایی که دانش آموز دارند پیگیر باش لااقل مقداری اینترنت رایگان ماهانه بهشون یارانه داده بشه. من تو این هفته که هنوز کلاساشون به طور جدی شروع نشده کلی برای بچه‌ها م اینترنت مصرف کردم.لامصب خیلی زود تموم میشه. تورو خدا انقدر حرص و جوش مون ندین 
دریغ و درد از یک ذره تدبر و تعقل،واقعا دست جریان بنزین را از پشت بسته اند.مگر می شود کودک نوپایی را که از رعایت موازین بهداشتی اطلاعی ندارد ،به قتلگاه فرستاد؟اخر این جه منطقی ست که چنین تصمیمات غلطی روزمره زندگی برخی مسیولین و مدیران بی اطلاع از همه چیز شده؟این مسیولین را از کجا می اورید؟ 
