سرانجام پدری که سه دختر خود را کشته بود

به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه ایران، پاییز سال ۹۰ مردی میانسال سه دختر نوجوانش را در اطراف یکی از روستا‌های تختگاه کرمانشاه با شلیک گلوله به قتل رساند. این در حالی بود که یکی از دختران هنگام وقوع حادثه در حال فیلمبرداری از صحنه تفریحی بود که پدر برای اجرای نقشه شوم خود برای دخترانش تدارک دیده بود. کلیپ ۳۸ ثانیه‌ای که یکی از دختر‌ها به نام ماهتاب با گوشی تلفن همراهش گرفته بود؛ در این کلیپ دیده می‌شد که پدر کنار یک نیسان آبی نشسته است و اسلحه‌ای در دست دارد.

پدر از دختر کوچکترش می‌خواهد سنگی را در فاصله‌ای دور بگذارد تا به آن شلیک کند. دختر دیگرش هم همان حوالی مشغول گشت زدن است و دختر بزرگتر دارد از صحنه بازی خواهرانش فیلم می‌گیرد. دخترک به درخواست پدر، سنگی پیدا می‌کند و کمی دورتر آن را روی زمین می‌گذارد، اما یکدفعه شلیک‌های مرگبار پدر به جای اینکه سمت سنگ روانه شود نصیب مهسا می‌شود. پدر از جا بلند شد و دنبال لادن پشت نیسان آبی رفت و او را هم از پا در آورد و بعد هم گلوله‌های مرگ نثار ماهتاب شد.

متهم بعد از اقدام جنون‌آمیز خود پا به فرار گذاشت، اما مدتی بعد دستگیر شد و به قتل فرزندان خود اعتراف کرد. او قبل از قتل نیز به اتهام قاچاق به حبس محکوم شده بود، اما چند روز مانده به عروسی دخترش، ماهتاب؛ از زندان مرخصی گرفت تا در جشن دخترش شرکت کند.

برادر متهم در این باره گفت: «روحیه برادرم به هم ریخته بود و فکر می‌کرد وقتی بعد از مرخصی به زندان بازگردد، آینده بچه‌هایش در نبود او خراب می‌شود. همسر برادرم هم او را ترک کرده بود و این موضوع ناراحتی او را تشدید می‌کرد. او در اعترافاتش گفته بود که زندگی را برای خودم تمام شده می‌دیدم و نمی‌خواستم بچه هایم در نبود من تباه شوند برای همین آن‌ها را به بهانه گردش به بیابان‌های اطراف روستای تختگاه برده و با شلیک گلوله هر سه آن‌ها را کشت.»

متهم بعد از اینکه در دادگاه کیفری کرمانشاه محاکمه شد، به اتهام قتل سه فرزندش به تحمل ۱۵ سال حبس محکوم شده بود. با توجه به اینکه مقداری از حبس او مشمول عفو شده بود، فقط دو ماه مانده بود که از زندان آزاد شود. برادر متهم در ادامه گفت: «برادرم بیماری حاد اعصاب گرفته بود و دارو مصرف می‌کرد. حال روحی و جسمی مساعدی نداشت و در حالی که فقط دو ماه به پایان حبسش مانده بود خبر دادند که در زندان بر اثر سکته قلبی در گذشته است.»