به گزارش «تابناک»، بروز این نوع بیماری باعث میشود که پرندهها شروع به خوردن خود و یا همنوعان خود نماید. دلایل کانیبالیسم در طیور متعدد است، ولی در حالت کلی این رخداد در اثر نبود یا کمبود برخی مواد در پرندهها اتفاق میافتد که در این حالت پرندهها بدن خود یا حتی پرندههای دیگر را نوک میزند.
باید به این نکته توجه داشته باشید که بیماری کانیبالیسم میتواند با سرعت بالایی میان انواع طیور به خصوص مرغها و پرندهایی که در دوره تخم گذاری هستند شیوه پیدا کرده و رشد کند. این بیماری در محیطهایی مانند مرغداری و یا سالن پرورش طیور میتواند خسارتهای بسیار بزرگی را به همراه داشته باشد.
کانیبالیسم که تحت عنوان یک دیگر خواری نیز شناخته میشود به دلیل پایین آوردن سطح ایمنی پرنده میتواند زمینه را برای بروز بیماریهای دیگر نیز ایجاد کند. در این حالت باید پرورش دهنده بیماری را به سرعت تشخیص داده و تمهیدات لازم برای درمان را در نظر بگیرد چرا که در غیر این صورت سلامتی کل گله به خطر میافتد.
بر اساس بررسیهای انجام شده بر روی دلایل بیماری کانیبالیسم طیور، نتیجههای به دست امده بیان میکند که این بیماری از طریق هیچ ویروسی منتقل نمیشود بلکه تنها یک حالت رفتاری است که در پرنده خود را نشان میدهد. عواملی که میتوانند باعث بروز این بیماری میشوند عبارت اند از:
بالا بودن شدت نور: اگر به صورت طولانی مدت شدت نور محیط بالا باشد میتواند باعث تغییر رفتار پرنده به حالت وحشیگری شود.
بهره گیری از رژیم غذایی ثابت: اگر دانها و غذاهایی که برای تغذیه پرنده در نظر میگیرید ثابت باشد برخی کمبودهایی در بدن پرنده ایجاد میکند.
بالا بودن دمای محیط: اگر مکانی که پرندهها را در آن نگهداری میکنید از دمای بالایی برخوردار باشد میتواند زمینه ساز ایجاد بیماری یکدیگر خواری شود.
بالا بودن تعداد اعضای گله در یک محیط محدود: با توجه به بررسیهای انجام شده تراکم زیاد پرندهها در یک نقطه و در مکانهای محدود باعث میشود که آنها بعد از مدتی شروع به نوک زدن یکدیگر کنند، این مورد را میتوان به عنوان یکی از اصلیترین دلایل کانیبالیسم طیور در نظر گرفت.
استرس و ترس: هنگامی که مرغها و سایر پرندهها تحت تاثیر فاکتوری احساس ترس کنند یه حالت تهاجمی و وحشیگری در آنها پدیدار میشود.
عدم بهره گیری از سیستم تهویه مناسب: حضور هوای تمیز و اکسیژن در محیط را میتوان به عنوان یکی از مهمترین موارد برای پیشگیری از ایجاد بیماری کانیبالیسم دانست.
عدم بهره گیری از دانخوری و آبخوری به تعداد کافی: گر در مکانی که پرندهها را نگهداری میکنید تجهیزات کافی برای تغذیه و تامین آب قرار ندهید پرندهها به ناچار به دوره دانخوریها و آبخوریها تجمع خواهند کرد.
عدم تامین غذای کافی: اگر پرندهها به صورت طولانی مدت به غذا دسترسی نداشته باشند در فرایند رشد آنها مشکل ایجاد شده و ضعیف میشوند.
پرورش گونهها و نژادهای متعدد در یک مکان: جالب است بدانید که اگر گونههای مختلفی از پرندهها را در یک محیط نگهداری کنید به دلیل کنجکاوی پرندهها برخی اقداماتی میکنند که میتواند زمینه لازم برای پرخاش و کانیبالیسم را ایجاد کند. البته باید به این نکته هم توجه داشت که این بیماری شکلهای مختلفی دارد که گاهاً پرنده خود را زخمی میکند و گاهاً به پرندههای اطراف خود حمله ور میشود.
در این بخش بررسی میشود که بیماری کانیبالیسم چه رفتارها و عملکردهایی را در پرنده نشان میدهد:
دیده شده که گاهاً پرندهها با هم درگیر میشوند و در این حالت پرندهها بیشتر به قسمت سر، تاج و زائدههای گوشتی همدیگر حمله میکنند. باید توجه داشته باشید که در این حالت ایجاد شدن یک زخم و جار شدن خون میتواند دیگر پرندهها را به درگیری تحریک کند و این امر خود یکی از دلایل کانیبالیسم طیور میباشد.
پر خوردن یکی دیگر از مواردیست که بیانگر بیماری کانیبالیسم میباشد. انگلهای خارجی همواره بین پرندهها و محیط زندگی آنها حضور دارند و به همین علت پرندهها گاهاً برخی نقاط از بدن خود را خارش میدهند به طوری که پرهای آن قسمت میریزد. همین امر میتواند همانند یک جرقه زمینه لازم را برای شیوع بیماری کانیبالیسم فراهم کند.
همانطور که بیان شد بیماری کانیبالیسم در شکلهای متعددی ظاهر میشود، که از این بین نوک زدن و زخمی کردن انگشتها و ناخنها بیشتر در جوجهها دیده میشود. بر اساس بررسیهای انجام شده این حالت از بیماری زمانی ظهور میکند که دانخوری بلندتر از حد پرنده باشد و جوجهها برای تغذیه نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.
دلایل کانیبالیسم در طیور متعدد است، ولی متاسفانه هیچ دارو یا درمانی برای آنوجود ندارد از این رو تنها با از بین بردن برخی شرایط و فاکتورها میتوان حضور و تاثیر این بیماری در پرنده را از میان برد. البته باید این مهم را نیز مد نظر قرار داد که با اعمال برخی شیوههای مدیریتی مناسب میتوان از بروز این بیماری جلوگیری کرد.
میتوانید به پرنده علوفه و انواع سبزیجات خرد شده بدهید تا دائماً به خوردن آنها مشغول باشند و زمانی برای پرخاشگری پیدا نکنند.
نور سالن یا مکان پرورشی باید به رنگ قرمز باشد. این امر در آرام نگه داشتن پرندهها بسیار تاثیر گذار بوده و مهمتر از همه تشخیص خون یا زخم را برای دیگر پرندهها مشکل میکند.
یکی دیگر از مهمترین اقداماتی که باید در نظر گرفته شود نوک چینی به خصوص برای پرندههای تخم گذار است. البته این کار باید توسط افراد ماهر و با تجربه به صورت صحیح انجام شود تا سلامتی پرنده به خطر نیفتد.
سعی کنید پرندههای زخمی و ضعیف را قبل از بروز هرگونه مشکلی شناسایی کرده و از گله جدا کنید.
توصیه میشود اندکی نمک به جیره غذایی پرنده اضافه نمایید. توجه کنید که پرندهها همانند انسانها آب را به صورت گوارا دوست دارند از این رو نباید در آب یا آبخوری آنها نمک بریزید.
برای سرعت بخشیدن به رشد و تامین کمبودها توصیه میشود که مواد معدنی، پروتئین و انواع ویتامینها به جیره غذایی انی پرنده افزوده شود.
برای از بین بردن انگلهای پوستی و جلوگیری از پر ریزی پرنده میتوانید از سم پاشهای مخصوص، اسپری و یا انواع آنتی بیوتیکها بهره گیری کنید.
با توجه به سالن و تعداد اعضای گله باید دانخوری و آبخوری در نظر گرفته شود.
بیماری کانیبالیسم را در حالت کلی میتوان یک حالت رفتاری که در پرنده ظاهر میشود در نظر گرفت و پیرو همین امر پرنده شروع به نوک زدن و زخمی کردن خود یا پرندههای اطراف خود میشود.
اگر این فاجعه شدت بگیرد میتواند تلفات بالایی را برای پرورش دهنده به همراه داشته باشد. بر اساس بررسیهای انجام شده هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، ولی اگر پرورش دهنده استانداردها و بایدهای لازم در محیط نگهداری پرنده را در نظر بگیرد، امکان بروز بیماری کانیبالیسم را به حداقل یا تقریباً به صفر میرساند.
البته در موقعیتهایی که این بیماری رخ داده برای بالا نرفتن میزان تلفات توصیه میشود تمامی مواردی که میتواند در فعال سازی این بیماری دخیل باشد را از میان ببرید تا قادر به کنترل شرایط باشید.
منبع: chicken-device.ir