به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران به نقل از «بست لایف» نوشت: اگرچه نادیده گرفتن علائمی مانند عصبی بودن و تحریک پذیری در واکنش به یک روز بد کاری یا مشاجره با یک دوست آسان است، اما نوسانات و تغییرات خلق و خو می‌توانند نشانه‌ای از بیماری‌های جدی از جمله دیابت، پارکینسون، بیماری قلبی و البته کووید-۱۹ باشند. در حقیقت، مطالعه‌ای که در ژوییه ۲۰۲۰ در نشریه Brain, Behavior, and Immunity منتشر شد، نشان داد افراد مبتلا به کرونا ممکن است با افزایش خطر علائم روانی و عصبی مانند روان‌پریشی، افسردگی و تغییرات در خلق و خو مواجه باشند.
احساس ناامیدی: بیماری قلبی
احساس مرگ و نابودی قریب الوقوع می‌تواند نشانه‌ای از بیماری قلبی یا یک حمله قلبی باشد. این علامت در نتیجه کمبود اکسیژن در مغز رخ می‌دهد و به طور خاص، زنان باید مراقب باشند، زیرا مطالعه‌ای که توسط پژوهشگران دانشگاه دوک انجام شد، نشان داد که زنان زمانی که به بیماری قلبی مبتلا هستند یا در معرض خطر حمله قلبی قرار دارند، احتمال بیشتری دارد احساس مرگ و نابودی قریب الوقوع را تجربه می‌کنند.
افسردگی: بیماری پارکینسون
آسیب دوپامینی که موجب نوسانات خلقی در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون می‌شود می‌تواند موجب افسردگی نیز شود. افزون بر این، بنیاد پارکیسنون آمریکا به این نکته اشاره داشته است که افسردگی می‌تواند در هر مرحله از بیماری پارکینسون حتی پیش از تشخیص آن رخ دهد. افرادی بسیاری این علامت را سال‌ها پیش از بروز مشکلات حرکتی مرتبط با بیماری تجربه می‌کنند.
نوسانات خلقی: بیماری پارکینسون
نوسانات خلقی یکی دیگر از نشانه‌های شایع بیماری پارکینسون است. بنا بر راهنمای نوسانات خلقی ارائه شده توسط بنیاد پارکینسون آمریکا، این به دلیل ارتباط بیماری با کمبود دوپامین، انتقال دهنده عصبی مسئول احساس خوب در انسان، است. زمانی که سلول‌های تولید کننده دوپامین در مغز می‌میرند، این شرایط بر حرکت و خلق و خوی بیمار تاثیر می‌گذارد. در مورد بیماری پارکینسون، نوسانات خلقی علامتی از بیماری و نه واکنش بیمار به تشخیص ابتلا به این بیماری هستند.
اضطراب: یائسگی
زمانی که زنان میانسال دچار اضطراب می‌شوند، این ممکن است نشانه‌ای از یائسگی باشد، حتی اگر همچنان چرخه‌های منظم قاعدگی را تجربه می‌کنند. زنان اغلب پیش از بروز تغییرات در چرخه‌های قاعدگی خود، تغییرات در خلق و خوی خود را تجربه خواهند کرد. این اضطراب به واسطه تغییراتی که طی دوران پیش یائسگی و یائسگی در سطوح هورمونی، به ویژه استروژن و پروژسترون رخ می‌دهند، شکل می‌گیرد.
گم گشتگی: بیماری ریه
بیماران مبتلا به بیماری مزمن ریه در معرض خطر بیشتری برای تجربه سردرگمی و گم گشتگی قرار دارند. به عنوان مثال، زمانی که بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه به سینه پهلو یا عفونت‌ها مبتلا می‌شوند، سطوح اکسیژن در خون آن‌ها بسیار کاهش می‌یابد. این دلیلی شناخته شده برای تجربه سردرگمی است.
بی علاقگی: بیماری آلزایمر
بی علاقگی یا از دست دادن انگیزه یکی از شایع‌ترین تغییرات در رفتار در بیماری آلزایمر است، اما کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. این تغییر خلقی دست در دست تغییرات شناختی دارد که بیماران مبتلا به آلزایمر تجربه می‌کنند و به دلیل مسائل عصبی مشابه شکل می‌گیرد.
بی‌قراری: بیماری هانتینگتون
بنابر پژوهشی که در سال ۲۰۱۲ در نشریه Psychiatry Research منتشر شد، بی قراری یکی از علائم شایع بیماری هانتینگتون است. این بیماری موجب تخریب و مرگ سلول‌ها در بخش‌های خاصی از مغز می‌شود. به طور خاص، آسیب به بخش هسته دم‌دار مغز می‌تواند بر توانایی کنترل احساسات در فرد تاثیر بگذارد، از این رو، بی قراری و طغیان‌های احساسی در بیماران مبتلا به بیماری هانتینگتون شایع هستند.
بی‌قراری: دیابت
بی قراری یکی از علائم ابتلا به بیماری دیابت نیز محسوب می‌شود. این به دلیل تغییرات در سطوح قند خون که از بیماری دیابت سرچشمه می‌گیرد، رخ می‌دهد. توجه به نشانه‌های نامحسوسی مانند بی قراری می‌تواند به تشخیص و درمان دیابت برای پیشگیری از عوارض جدی این بیماری کمک کند.
شادی یا غم بیش از حد: اختلال دوقطبی
اختلال دوقطبی با نوسانات خلقی شدید مشخص می‌شود. بیماران مبتلا به این شرایط دارای بی تعادلی در چندین انتقال دهنده عصبی هستند که تجربه نوسانات خلقی را به همراه دارد.
تندخویی: کم کاری تیروئید
اگر به تازگی متوجه شده اید که نسبت به گذشته تندخوتر و بی حوصله‌تر شده اید، این می‌تواند نشانه‌ای از کم کاری غده تیروئید باشد. به گفته بنیاد تیروئید بریتانیا، تغییرات سریع در سطوح هورمون تیروئید می‌تواند موجب تحریک پذیری و کم صبری شود.
تغییرات هورمونی تنها دلیلی نیست که افراد مبتلا به کم کاری تیروئید می‌توانند تندخویی را تجربه کنند. از دیگر علائم کم کاری تیروئید می‌توان به افزایش وزن ناخواسته، مشکلات خواب، نازک شدن مو و تعریق بیش از حد اشاره کرد. تمام این علائم احتمالا حتی شادترین افراد را به افرادی کج‌خلق، مضطرب و حتی افسرده تبدیل می‌کنند.
عصبی بودن: پرکاری تیروئید
هورمون‌های تیروئید مانند تری‌یدوتیرونین (T ۳) و تیروکسین (T ۴) سیستم عصبی را تحریک می‌کنند. از این رو، زمانی که به پرکاری تیروئید مبتلا هستید، سیستم عصبی بیش از حد زیر فشار قرار می‌گیرد. بر همین اساس است که بسیاری از افراد مبتلا به پرکاری تیروئید عصبی بودن، دلهره و اضطراب را تجربه می‌کنند و گاهی اوقات با مشکلات تمرکز و تپش قلب نیز مواجه می‌شوند. این گونه به نظر می‌رسد سیستم جنگ یا گریز در این افراد همواره فعال است.
اگرچه اضطراب، استرس و مصرف بیش از حد کافئین می‌توانند به علائم مشابهی منجر شوند که با تیروئید مرتبط نیستند، بهتر است بررسی‌های دقیق در این زمینه صورت بگیرد. آزمایش‌های خون برای بیماری تیروئید بسیار حساس و دقیق هستند و می‌توانند برای تشخیص پرکاری تیروئید استفاده شوند.
سرخوشی: مولتیپل اسکلروزیس
به گفته انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس آمریکا، تغییرات خلقی از علائم مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری ام‌اس هستند. اگرچه غم، ترس، اضطراب و افسردگی شایع‌ترین علائم احساسی بیماری هستند، سرخوشی نیز می‌تواند رخ دهد.
این ابراز شادی و خوشی شگفت انگیز در نتیجه اختلال شناختی ناشی از بیماری رخ می‌دهد. بیمارانی که سرخوشی را تجربه می‌کنند، به طور غیر واقعی خوشحال هستند و بی توجه به مشکلات به نظر می‌رسند.
تغییرات خلقی: مشکلات گوارشی
اختلالات گوارشی که بر توانایی بدن در جذب مواد مغذی ضروری تاثیرگذار هستند - شرایطی مانند بیماری سلیاک و بیماری التهابی روده - می‌توانند موجب تغییرات خلقی و حتی افسردگی شوند. این به دلیل آن است که مغز و روده بزرگ ارتباط بسیار نزدیکی با یکدیگر دارند. زمانی که اختلالات گوارشی موجب تحریک دستگاه گوارش می‌شوند، این شرایط موجب ارسال سیگنال‌هایی به سیستم عصبی مرکزی شده که به تغییرات خلقی منجر می‌شود.
