چرا بیمه هزینه‌های درمان برخی بیماری‌ها را پوشش نمی‌دهد؟ این سوالی است که بار‌ها و بار‌ها در کشورمان پرسیده شده و مسئولان پاسخ‌های متفاوتی به آن داده اند؛ اما حالا ماجرای «رمدسیویر» نشان می‌دهد که پاسخ جدی به آن، وجود اشکالاتی بنیادین در ساختار بیمه درمانی در کشورمان است.
به گزارش «تابناک»؛ به فاصله حدود هشت ماه از شیوع ویروس کرونا در کشورمان و در شرایطی که تقریبا نظام درمان کووید ۱۹ شکل و فرم مشخصی یافته و به مدد آن، «نرخ مرگ» این بیماری در جهان به شدت کاهش یافته و به ۳/۶ درصد رسیده است، اوضاع در کشورمان تا حدودی متفاوت پیش می‌رود تا جایی که سردرگمی در پروسه درمان این بیماری در کشورمان به وضوح دیده میشود.
احتمالا ماجرای تامیفلو، دارویی که برای درمان آنفلوانزا ساخته شده و یکی دو ماه بعد از شیوع کووید ۱۹ در کشورمان، به اشتباه در تجویز آن پی بردند و آن را از پروتکل‌های درمانی خارج کردند، به یاد می‌آورید که به شکل گیری بازار سیاه برای خرید و فروش این دارو منجر شد. یا حتی ماجرای داروی آویگان (با نام علمی فاوی پیراویر) که دولت ژاپن رایگان به برخی کشورها از جمله ایران هدیه کرد و به رغم قرار نگرفتن در پروتکل‌های درمانی تا قیمت چند ده میلیون تومان در بازار سیاه خرید و فروش میشد.
دارو‌هایی که برخی تاکید داشتند اثر معجزه آسایی در درمان بیماران کرونایی دارد و بعضی متذکر می‌شدند که این گونه نیست و هنوز موثر بودنشان در درمان در هیچ پژوهشی به اثبات نرسیده و در هیچ مقاله علمی در هیچ کشوری منتشر نشده است؛ دو روایت مخالف و ضد و نقیض که موجب شد سوداگری با این داروها در بازار سیاه در دستور کار عده‌ای قرار گیرد و بعضی برای نجات بیمارانشان از مرگ، به قیمت‌هایی نجومی برای خرید این داروها تن دهند.
البته فهرست دارو‌هایی که در این ماه‌ها در سراسر کره خاکی برای درمان کووید ۱۹ به کار گرفته شده و حتی مجادله آفرینی کرده، بیش از این موارد است و تقریبا اغلب داروهای ساخته شده برای درمان بیماری‌های ویروسی و التهاب‌های وسیع را شامل میشود؛ از داروهای ساخته شده برای درمان آنفلوانزا گرفته تا دارو‌هایی که برای ابولا، مالاریا، ایدز و... تجویز می‌شوند و روی بیماران کرونا هم آزمایش شده و بعضا توفیق‌هایی نیز داشته اند.
از جمله این داروها، رمدسیویر است که توسط شرکتی آمریکایی و در سال ۲۰۱۵ میلادی برای درمان ابولا ساخته شده و در ماه‌های گذشته در آزمایش‌های ابتدایی این شرکت در ژانویه ۲۰۲۰، فعالیت ضد‌کرونای خوبی در سلول‌های آزمایشگاهی نشان داد و در نتیجه به سرعت به مرحله کارآزمایی بالینی در بخش‌های بیمارستانی برای درمان کووید ۱۹ رسید و با سرعتی زیاد راهش را به دیگر کشورها از جمله ایران باز کرد.
رمدسیویر نخستین دارویی بود که کمیسیون اتحادیه اروپا (حوالی تیر و مرداد امسال) استفاده از آن را برای کمک به درمان بیماران مبتلا به کووید۱۹ و تحت شرایط خاص مجاز اعلام و تاکید کرد که «پزشکان این دارو را امکانی برای درمان قطعی بیماران مبتلا به کووید۱۹ تلقی نمی‌کنند، بلکه معتقدند استفاده از آن می‌تواند احتمال بهبود و زنده ماندن بیمار را افزایش و دوره مداوا را چند روز کاهش دهد.»
همین اظهار نظر کافی بود تا برخی در کشورمان، رمدسیویر را درمان کرونا، به ویژه برای بیماران حاد در نظر بگیرند و ضوابط و قواعد به کارگیری یک دارو برای درمان یک بیماری را زیر پا بگذارند؛ ضوابطی از جمله کارآزمایی بالینی که خود چند مرحله دارد و کاری زمان بر است، اما این دارو ثابت کرد که بی انجام این مراحل هم، میشود دارویی به پروتکل‌های درمانی راه پیدا کند و به کار گرفته شود!
چگونه؟ ابتدا
به این خبر مراجعه کنید که کمتر از یک هفته پیش منتشر شده و حکایت از قرار گرفتن «رمدسیویر» تحت پوشش بیمه در کشورمان دارد و بعد
این خبر را مرور کنید که همزمان با تایید این دارو در اروپا منتشر شده و تاکید دارد: «شرط پوشش بیمه‌ای رمدسیویر، تایید آن توسط معاونت درمان وزارت بهداشت و ابلاغ پروتکل تجویز رمدسیویر است» تا دستتان بیاید که از دید مسئولان کشورمان، رمدسیویر دارویی موثر در درمان کووید ۱۹ شناخته شده است.
این در حالی است که ساعاتی پیش، سازمان بهداشت جهانی اطلاعیه‌ای منتشر کرد که بر اساس آن، تحقیقاتی که در بیش از سی کشور جهان به انجام رسیده، اثبات کرده که «مصرف داروی رمدسیویر در مرگ و میر بیماران بستری مبتلا به کرونا بی تاثیر است یا اثرگذاری ناچیزی دارد»؛ درست مانند اثرگذاری چند داروی دیگر از جمله «هیدروکسی کلروکین»، «لوپیناویر»، «ریتوناویر» و «اینترفرون»!
البته شرکت آمریکایی تولید کننده رمدسیویر در واکنش به گزارش سازمان بهداشت جهانی، همچنان بر موثر بودن آن برای درمان مبتلایان به کووید۱۹ تاکید کرده که می‌تواند واکنشی طبیعی به نظر برسد، بر خلاف سکوت مسئولان کشورمان در این خصوص که اصلا طبیعی نیست، چون یا به پشتوانه تصمیم دیگر کشورها این دارو را تایید کرده اند و یا به دنبال کارآزمایی آن و موفقیتش در ارزیابی‌ها بوده که رمدسیویر را به پروتکل‌های درمانی افزوده اند.
افزون بر این ابهامات، چرایی قرار نگرفتن این دارو تحت پوشش بیمه درمانی در کشورمان در ماه‌های گذشته و واکنش دیرهنگام بیمه‌ها به این دست امورِ هزینه بر، ابهام دیگری است که جا دارد بررسی شود، به ویژه اکنون که با بیماری نوظهوری مواجیهم که هزینه‌های هنگفتی به اقتصاد جامعه و خانوار‌ها وارد کرده و هر لحظه تاخیر در ورود بیمه به هزینه‌های آن، می‌تواند آثار و تبعات جبران ناپذیری در پی داشته باشد.
چرا بیمه هزینه‌های درمان برخی بیماری‌ها را پوشش نمی‌دهد؟ این سوالی است که بار‌ها و بار‌ها در کشورمان پرسیده شده و مسئولان پاسخ‌های متفاوتی به آن داده اند؛ اما حالا ماجرای «رمدسیویر» نشان می‌دهد که پاسخ جدی به آن، وجود اشکالاتی بنیادین در ساختار بیمه درمانی در کشورمان است.
بیـــــمه در ایران یک معنی بیشــــتر ندارد: "پــولشــــــــــویی" 
این داروهای مفید و گران قیمت 
