به رغم آنکه آمار‌ها حکایت از جامدن شدید سرانه مصرف شیر در کشورمان از میانگین جهانی دارد، حرکت در مسیر کاهش این سرانه با سرعتی سرسام آور ادامه دارد.
به گزارش «تابناک»؛ از جمله مولفه‌های مهم در مقوله سلامت در جهان، میزان مصرف شیر و لبنیات است، تا جایی که می‌بینیم شیر به عنوان یک غذای کامل از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شده و تنها غذایی است که این سازمان دو روز از سال را برای ترویج مصرف آن در نظر گرفته است؛ روز جهانی شیر و روز جهانی شیر مدرسه. تاکیدی موکد بر مصرف غذایی که میانگین سرانه مصرف آن در جهان ۱۵۰ لیتر (و بنا بر برخی گزارش ها، ۱۶۵ لیتر) است، اما سرانه آن در کشورمان حدود ۸۸ لیتر است.
این در حالی است که سرانه مصرف شیر در کشورمان در سالهای گذشته، حدود ۹۵ لیتر بوده است که حکایت از نزولی چشمگیر دارد. رویدادی که حکم به صدا درآمدن زنگ هشداری جدی را دارد که آثار و تبعات آن در آینده بروز و نمود خواهد یافت و گریبان جامعه را خواهد گرفت. انبوه بیماری‌هایی که چشم انتظار جامعه ایرانی است و به باور کارشناسان، دامنه آن به قدری وسیع خواهد شد که می‌تواند بر جمعیت و اقتصاد کشورمان هم تاثیر بگذارد.
اما برای فرار از این دورنمای تیره و تار چه باید کرد؟ پاسخ این سوال ساده است؛ تلاش برای افزایش تولید و افزایش رغبت مردم به مصرف این غذای کامل که ممکن نخواهد بود، مگر با کاهش نرخ آن یا دست کم ثابت نگه داشتن قیمت این فرآورده دامی. مسیری که درست در عکس آن در حال حرکت هستیم تا جایی که اخیرا خبر می‌رسد نرخ شیر باز هم در کشورمان افزایش یافته و کنکاش در اخبار نشان می‌دهد، این رویداد برای بار چهارم است که در سال جاری به وقوع می‌پیوندد!
نخستین بار سوم مرداد ماه امسال بود که انجمن صنایع لبنی طی نامه‌ای به اعضای خود اعلام کرد که قیمت لبنیات با مجوز کارگروه تنظیم بازار رسما افزایش یافته است؛ افزایش قیمتی که در برخی از محصولات بسیار چشمگیر بود؛ به طور مثال در نرخ مصوب شیر پرچرب یک لیتری (۳ درصد چربی) که از ۲۸۰۰ تومان به ۳۷۰۰ تومان افزایش یافت.
افزایش بعدی البته این گونه مدون و قانونی رخ نداد و حتی با برچسب «غیرقانونی» بودن، تلاش‌هایی برای بازگشت قیمت‌ها به قبل صورت گرفت که راه به جایی نبرد تا در نهایت آبان ماه امسال یک بار دیگر شاهد افزایش قیمت شیر و محصولات لبنی باشیم؛ افزایشی که در پی آن پرونده ۹ شرکت لبنی با عناوین گرانفروشی، عدم تمکین از ضوابط ابلاغی و بی‌اعتنایی به اقدامات ارشادی در سازمان تعزیرات حکومتی گشوده شود.
در آن برهه مسائل مختلفی برای این افزایش قیمت اعلام می‌شد که از جمله آنها، افزایش هزینه‌های تولید، افزایش تورم در کشور و همچنین بیشتر شدن جذابیت‌های صادراتی به دلیل افزایش قیمت دلار بود. مسائلی که حتی پرداخت جریمه را برای تولید کنندگان امری مقرون به صرفه می‌کردند، تا جایی که در نهایت دیدیم، قیمتهای جدید پابرجا ماند و تغییر نکرد. قیمت‌هایی که هرچند با نرخ مصوب فاصله زیادی دارند، بی کوچکترین مقاومتی از طرف مسئولان و مردم، مورد پذیرش قرار گرفته اند.
اتفاقی اگر بگوییم راه را برای افزایش‌های بعدی هموار کرد، سخنی به اغراق نگفته ایم. این را می‌شود از خبری دریافت که در روز‌های اخیر منتشر شده و حکایت از افزایش دوباره (به تعبیر، سه باره!) قیمت بعضی از انواع شیر و مشخصا یکی از برند‌های معروف در بازار دارد، که احتمالا به زودی در قیمتهای دیگر تولیدکنندگان هم بروز و نمود خواهد یافت. قیمتی که بیش از دفعات قبلی جهش کرده و بی شک کاهش حضور این غذا در بسیاری از خانه‌ها را موجب خواهد شد.
اتفاقی که باید نه زنگ هشدار، که آژیر خطر سلامت را به صدا درآورد و تکاپویی وسیع در میان مسئولان برای جلوگیری از این رویداد در پی داشته باشد، به ویژه در زمانی که کرونا با قدرت پیش می‌رود و جان می‌گیرد و اوضاع اقتصادی و تغذیه بسیاری از مردم به نسبت قبل رو به وخامت گذاشته است؛ وخامتی که در اوضاع روحی مردم هم نمود یافته و ایشان را برای ابتلا به بیماری مستعدتر از قبل کرده است.
به رغم آنکه آمار‌ها حکایت از جامدن شدید سرانه مصرف شیر در کشورمان از میانگین جهانی دارد، حرکت در مسیر کاهش این سرانه با سرعتی سرسام آور ادامه دارد.
فکر می‌کنید برای کسی از به اصطلاح مسولین اهمیت داره؟ 
علی برکت الله 
