شهره موسوی که به تازگی به عنوان نایب رئیس زنان فدراسیون فوتبال انتخاب شده، وعده داده است که پاداش ۲۲ میلیون تومانی تیم ملی فوتسال زنان قبل از پایان سال ۹۹ پرداخت شود.
به گزارش تابناک ورزشی، این پاداش مربوط به دومین قهرمانی تیم فوتسال زنان ایران در جام ملت‌های آسیا است که اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ به دست آمد و مسئولان قبلی فدراسیون حدود سه سال در پرداخت آن تعلل کردند.
شرایط اقتصادی ایران در این سه سال تغییر زیادی داشت و بار‌ها ملی‌پوشان اعلام کرده‌اند که با وجود تورم، ۲۲ میلیون تومان دیگر ارزش سه سال قبل را ندارد. در این شرایط شاید فدراسیون فوتبال بتواند با افزایش این مبلغ کم‌کاری مسئولان قبلی را جبران کرده و به بازیکنان انگیزه بدهند.
در این راستا نسترن مقیمی در واکنش به وعده نایب رئیس زنان فدراسیون فوتبال مبنی بر پرداخت پاداش قهرمانی تیم ملی فوتسال در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۸ گفت: تلاش بر این است که تا قبل از سال جدید پرداخت شود، اما قرارنیست که با توجه به تورم این سال‌ها مبلغی به آن اضافه شود.
ملی‌پوش فوتسال در پاسخ به این سوال که آیا درست است بعد از سه سال تعلل همان مبلغ ۲۲ میلیون تومان را پرداخت کنند؟ بیان کرد: قطعا درست نیست. اگر من کاره‌ای بودم مبلغ اضافه‌تری می‌دادم یا اینکه کاری می‌کردم که جبران این سه سال باشد. هر چند ممکن است مدیریت جدید بگوید به ما ربطی ندارد، برای مدیریت قبلی بوده و همان پاداش مصوب را پرداخت می‌کنیم، اما اگر من بودم به شکلی این وقفه سه ساله را جبران می‌کردم.
او افزود: از مدیریت جدید نمی‌توانیم گله‌مند باشیم و ناراحتی ما از کادر قبلی فدراسیون بود. البته همین که مسئولان فعلی در کمتر از یک ماه پاداش قهرمانی ما را پرداخت کنند، خیلی خوب است، اما منصفانه این است که سه برابر شود.
مقیمی در مورد پرداخت ۲۵ میلیارد تومان بابت بدهی ویلموتس به شستا بیان کرد: آنقدر گفته‌اند فوتبال مردان یک تافته جدا بافته است که خودمان را با آن مقایسه نمی‌کنیم. ضرر قرارداد ویلموتس دامن همه را گرفته و نه تنها فوتسال زنان بلکه فوتسال مردان، فوتبال ساحلی و دیگر رشته‌های زیرمجموعه فدراسیون فوتبال تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. وقتی آن خبر را شنیدم بیشتر شوکه شدم و خنده تلخی داشتم. البته برایمان درخت کاشت و مبلغ ۲۵ میلیارد تومان قطعا هزینه درختکاری او بود.
هدف اصلی وزارت ورزش از مهندسی آرا دقیقا همین بود تا راز قرارداد ویلموتس همچان سربسته بماند. اما تا کی؟ 