محققان دریافتند که کاهش یک درصدی استرس با کاهش تقریبا ۷درصدی دفعات مصرف غذاهای پرچرب در زنان مرتبط است.
به نقل از مدیکال اکسپرس، میوی چانگ، محقق اصلی دانشگاه ایالتی اوهایو گفت: مادران جوان با اضافهوزن بعد از شرکت در یک بررسی، مصرف وعدههای غذایی فست فود و میان وعدههای پرچرب را کاهش دادند، اما علت آن توصیه محققان مبتنی بر عدم مصرف نبود بلکه ارزیابی سبک زندگی و کمک به کاهش استرس آنان بود. نتایج بررسی نشان داد که کاهش استرس در مادران جوان با کاهش مصرف فست فود و بهبود عاداتغذایی همراه است.
این برنامه ۱۶ هفتهای با هدف جلوگیری از افزایش وزن با ترویج مدیریت استرس، تغذیه سالم و فعالیت بدنی همراه بود و با استفاده از روشهای ساده در مدیریت زمان و اولویتبندی میتوان به این اهداف دست یافت که بسیاری از آنها در مجموعهای از فیلمهای مادران شرکتکننده این بررسی نشان داده شده بود.
محققان بیان کردند: از اظهارات زنان در این فیلمها استفاده کردیم و برای افزایش آگاهی درباره عوامل استرسزا، تعاملات آنان با خانوادههایشان را نشان دادیم. بعد از تماشای فیلمها، بسیاری از شرکتکنندگان افزودند: این اولین باری است که متوجه استرس زیاد و زندگی پراسترس خود شدهاند.
بسیاری از این زنان، احساس بیحوصلگی، درد سر و گردن و مشکل خواب را داشتند، اما نمیدانستند که این نشانهها مرتبط با استرس است و تجزیهوتحلیل دادههای این بررسی نشان داد که استرس درک شده زنان بعد از شرکت در این مداخله بهعنوان عامل اصلی موثر در کاهش مصرف غذاهای پرچرب و فستفود است. چانگ گفت: البته اینطور نیست که این زنان تمایل به تغذیه سالم ندارند.
۳۳۸ شرکتکننده، شامل مادران دارای اضافهوزن یا چاق بین سنین ۱۸ تا ۳۹ سال از برنامه تغذیه تکمیلی ویژه زنان، نوزادان و کودکان (WIC) که به مادران کمدرآمد و کودکان تا پنج سال خدمت میکند، انتخاب شدند.
چانگ گفت: این زنان به احتمال زیاد با چالشهای متعددی مانند مشکلات مالی، زندگی در محلههای نامناسب، خانوادههای پرجمعیت با کودکان کم سنوسال مواجه هستند که موجب استرس بیشتر در آنان میشود. همچنین این افراد معمولا درصدی از وزن بارداری خود را پس از زایمان حفظ میکنند و در صورت بارداری مجدد با خطر چاقی مادامالعمر و مشکلات احتمالی برای خود و نوزادان روبرو هستند.
در طول آزمایش، ۲۱۲ شرکتکننده گروه مداخله بهطور تصادفی ۱۰ فیلم تماشا کردند که زنان توصیفات بدون شرح در مورد تغذیه سالم و تهیه غذا، کنترل استرس و تحرک بدنی خود ارائه کردند.
چانگ و همکاران وی پیش از این گزارش کردند که زنان در بخش مداخله این بررسی نسبت به زنان در گروه مقایسهای که به آنان دستورالعملهای چاپی تغییر سبک زندگی ارائه شده بود، مصرف چربی خود را کاهش دادند.
تجزیهوتحلیلهای جدیدتر نشان داد که موارد مداخله به تنهایی تاثیر مستقیمی در تغییر رژیم ندارد. هنگامی که محققان نقش احتمالی استرس را بهعنوان واسطه ارزیابی کردند، تاثیر غیر مستقیم مداخله یا کاهش استرس ادراکشده توسط شرکتکنندگان با مصرف کمتر غذاهای پرچرب از جمله فست فود همراه بود. کاهش یک درصدی مقیاس اندازهگیری استرس با کاهش تقریبا ۷ درصدی دفعات مصرف غذاهای پرچرب در زنان ارتباط داشت.
چانگ در ادامه افزود: این مداخله متمرکز بر نشاندادن نمونههایی برای زنان بود تا بدون اینکه به آنان بگویند چه مواردی را تغییر دهند، به سبک زندگی سالم و عاری از استرس دست یابند و همه موارد باید عملی و قابل استفاده در زندگی روزمره باشد. زمانی که در این تحقیق، نوبت به مدیریت استرس رسید، محققان بر موضوع توصیه به زنان تمرکز کردند تا بجای اینکه بخواهند مشکلاتی که باعث ایجاد استرس میشود را حل کنند، فکر خود را تغییر دهند و در صورت بروز اشتباه خود را سرزنش نکنند.
چانگ گفت: آگاهی آنان درباره عوامل استرسزا در زندگی را افزایش دادیم و متاسفانه بسیاری از این مشکلات قابل کنترل نیست، بنابراین روشهایی برای کنترل احساسات منفی خود به آنان آموزش میدهیم تا به یاد داشته باشند این موارد موقتی است و باید به آینده امیدوار باشند.
نتایج این تحقیق در شماره اخیر مجله Nutrients منتشر شده است.