دلبسته قرآن بود. هرگاه از کار فارغ می‌شد، می‌رفت به سوی قرآن. پیش از نماز به تلاوت قرآن می‌پرداخت.
در جبهه نیز وقتی فرصتی پیدا می‌کرد پر می‌کشید به سمت قرآن.
شهید غلامعباس شاپوری در شب‌های جبهه می‌نشست و مطالب و موضوعات گوناگون قرآن از جمله احکام و آیات اخلاقی آن را جداگانه می‌نوشت و سپس آن‌ها را در جزوات جداگانه کنارهم قرار می‌داد.
او می‌کوشید اوقات فراغت خود را در سنگر‌ها به اینگونه سپری کند.
یکی از آموزه‌های قرآنی که او به آن پایبند بود کمک به مستمندان و ایتام و بی پناهان بود. در هوا‌ی سرد و پرسوز زمستان و روهازی بارانی به آن‌ها سرکشی می‌کرد و می‌کوشید که کمبود‌ها و نیاز‌های آن‌ها را رفع نماید.
راوی: نورالله پناهی
