تصاویر مفهومی ناسا از ایستگاه فضایی «دروازه ماه»

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، این آژانس فضایی گفته که ایستگاه فضایی دروازه‌ی ماه محلی برای اسکان فضانوردانی است که به ماه می‌روند. ظرفیت این ایستگاه فضایی چهار نفر است و شرکای ناسا از جمله کانادا، اروپا و ژاپن در آن کار خواهند کرد.

بخش‌های بزرگ این ایستگاه فضایی توسط شرکای تجاری ساخته می‌شوند و دارای یک اتصال برای فضاپیمای استارشیپ اسپیس‌ایکس است که فضانوردان را از این ایستگاه به ماه می‌برد و بازمی‌گرداند.

ناسا همچنین تایید کرد که این پلتفرم می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها برای سفر فراتر از مدار زمین را با اندازه‌گیری میزان تشعشات حل کند. قرار است که مجموعه ابزار تشخیص‌دهنده‌ی تشعشعات در اولین ماژول از این ایستگاه بین‌المللی چندمنظوره به فضا ارسال شود. این ایستگاه در مدار ماه قرار می‌گیرد و هر هفت روز یک بار آن را دور خواهد زد.

ایستگاه فضایی دروازه ماه بخش اصلی ماموریت آرتمیس خواهد بود که در آن ناسا قرار است اولین زن و یک مرد دیگر را در سال ۲۰۲۴ به ماه بفرستد. اگرچه ممکن است این ماموریت به تاخیر بیفتد.

بخش عظیمی از ماموریت آرتمیس از جمله دروازه‌ی ماه توسط موشک سامانه پرتاب فضایی ناسا انجام خواهد گرفت.

ساخت این موشک تقریبا به پایان رسیده و اولین پرواز آزمایشی‌اش را که در آن فضاپیمای اوریون را بدون خدمه به مدار ماه می‌برد در اواخر سال جاری یا اوایل سال آینده انجام خواهد داد.

با این حال ناسا اعلام کرده است که در ماه فوریه ساخت ایستگاه فضایی دروازه‌ی ماه را با کمک موشک فالکون اسپیس‌ایکس آغاز خواهند کرد. شرکت ایلان ماسک عناصر اصلی دروازه‌ی ماه را به مدار خواهد فرستاد.

اسپیس‌ایکس همچنین برنده‌ی قرارداد ارسال فضانورد به ماه شد. این قرارداد که ارزش ۲.۹ میلیارد دلاری دارد شامل نمونه‌ی اولیه فضاپیمای استارشیپ می‌شود که در تاسیسات اسپیس‌ایکس در جنوب تگزاس در حال آزمایش است. اسپیس‌ایکس در این قرارداد بلواوریجین جف بروز را نیز شکست داد.

استارشیپ که به دروازه‌ی ماه متصل است فضانوردان را به سطح ماه خواهد رساند. سپس فضانوردان یک هفته روی ماه خواهند ماند و پس از آن به مدار ماه و سپس به زمین بازمی‌گردند.

این ایستگاه فضایی در ابتدا ظرفیت چهار نفر را دارد اما با گذر زمان با اتصال ماژول‌های جدید تجهیزات آن گسترش می‌یابد و ظرفیت آن اضافه می‌شود. ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز از زمان تاسیس تاکنون رشد داشته و اکنون ظرفیت هفت نفر را داراست.

پس از سفر خدمه‌ی کرو-۲ اکنون ایستگاه بین‌المللی فضایی ۱۱ نفر را در خود جای داده است.

هنگامی که ماژول‌های جدید به ایستگاه دروازه‌ی ماه ارسال شود این ایستگاه تبدیل به یک مرکز تحقیقات علمی در مدار خواهد شد.

این ایستگاه فضایی چهار ماژول اصلی خواهد داشت. ماژول اول به عنوان مرکز ارتباطات عمل خواهد کرد و توسط شرکت "Maxar Technologies" ساخته می‌شود.

ماژول دوم توسط اسپیس‌ایکس در سال ۲۰۲۴ ارسال می‌شود که محل اقامت و لجستیک است و توسط شرکت "Northrop Grumman" ساخته می‌شود. این ماژول درگاه‌های اتصال، باتری و آنتن‌های ارتباطی خواهد داشت و همچنین یک کابین با فشار مناسب برای فرماندهی، کنترل و مدیریت داده‌ها خواهد داشت.

ماژول سوم توسط آژانس فضایی اروپا ساخته می‌شود و نام آن سیستم تامین سوخت، زیرساخت و ارتباطات(ESPRIT) است که قرار است در سال ۲۰۲۴ ارسال شود. این ماژول توسط شرکت‌های ایرباس(Airbus) و "Thales Alenia Space" ساخته می‌شود.

بخش‌های دیگر آن نیز تحت ساخت سایر شرکت‌های اروپایی است و قرار است در سال ۲۰۲۷ ارسال شود.

ماژول آخر ماژول اقامت بین‌المللی است که توسط آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ژاپن ساخته می‌شود تا فضای بیشتری برای اقامت فراهم شود و در سال ۲۰۲۶ ارسال خواهد شد.

ماژول‌های دیگری که در آینده ارسال خواهند شد شامل یک ماژول هوابند(دستگاه تنطیم فشار) یک ماژول لجستیک و یک بازوی رباتیک برای تعمیرات و اتصال سفینه‌ها خواهند بود.

ناسا در ابتدا قصد داشت با روسیه بر روی این پروژه کار کند اما روسیه تصمیم به کار با چین گرفت.

روسیه و چین برای ساخت یک ایستگاه فضایی و یا پایگاهی بر روی ماه کار خواهند کرد. روسیه همچنین اعلام کرد که از سال ۲۰۲۵ ایستگاه بین‌المللی فضا را ترک می‌کند زیرا تجهیزات آن قدیمی هستند و امنیت کافی را ندارند.