چرا بانک ها به سمت بنگاه داری رفتند؟

به گزارش تابناک اقتصادی؛ غلامحسن تقی نتاج از مدیران نظام بانکی کشور در خصوص دلایل بنگاه داری بانک ها، با اشاره به اینکه ناترازی بانک ها در پی ده ها سال راهبرد، تاکتیک و عملیات گذشته بانک ها ایجاد شده، اظهار داشت: طبیعتا یک بخش از این بنگاه داری در چارچوب مورد تایید بانک مرکزی است که این روند ضرورت بانکداری و منطبق با معیارهای جهانی است.

وی افزود: به عنوان نمونه بنگاه هایی هستند که وقتی نمی توانند تسهیلات خود را بازپرداخت کنند، بانک مورد نظر چاره ای جز تملک آن بنگاه را برای وصول مطالبات خود ندارد. البته طبیعی است که بعد از مدتی، اگر آن بنگاه قابل احیا بود، باید در جهت حمایت از آن اقدام کند و اگر هم قابلیت احیا نداشت، باید به سمت انحلال آن برود زیرا چاره ی دیگری نیست و بانک مکلف به وصول مطالبات خود است.

بنابراین بنگاه داری به عنوان بخشی از نظام بانکی در چارچوب ضوابط و استانداردهای بانک مرکزی مجاز است. وی یادآور شد: قبلا ۴۰ درصد سرمایه بانک ها برای بنگاه داری، مجاز بود ولی با فشارهای مختلف به نظام بانکی، این رقم به ۲۰ درصد کاهش یافته است.

نتاج افزود: ولی نکته مهم این است که نباید توقع داشت که در یک دوره کوتاه مدت این کاهش بنگاه داری اتفاق بیفتد. مثلا در اواخر سال گذشته و اوایل سال جاری که بازار سرمایه با مشکل مواجه شد، دوباره در مراجع مقررات گذاری اضطراری، مجوز ادامه بنگاه داری بانک ها اخذ شد تا بانک ها در بازار سرمایه حضور داشته باشند. نتیجه اینکه نفی کامل بنگاه داری، صحیح نیست.

این مدیر با سابقه بانکداری در پایان در گفتگو با ایبِنا تاکید کرد: بنگاه داری در حد استانداردها و تحت نظارت بانک مرکزی باید وجود داشته باشد. بنابراین اگر بیش از حد مجاز بانک مرکزی باشد، باید با محوریت بانک مرکزی با آن بانک برخورد قانونی شود. صراحتا عرض می کنم حذف کامل بانک ها از بنگاه داری و بازار سرمایه، یک اشتباه بزرگ و در اقتصاد فعلی ایران نادرست است؛ همانگونه که ورود بیش از حد بانک ها به بنگاه داری نیز اشتباه است. یعنی نباید نگاه صفر و یک داشت و باید در حد مجاز و مورد نظر بانک مرکزی اجازه داد تا بانک ها در بازار سرمایه حضور داشته باشند. به هر حال اقتصاد ایران از دیرباز، یک اقتصاد بانک محور بوده و هست و نمی شود بانک ها را به یکباره از این مسیر حذف کرد.