به گزارش «تابناک»، اخیراً موارد قارچ سیاه در هند افزایش یافته است. پیشگیری از قارچ سیاه کرونا باید بر هدف کنترل قند خون در بیماران مبتلا به کووید 19 و نظارت بر استفاده از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک در درمان موارد شدید متمرکز شود.
از مصرف سرپایی کورتیکواستروئیدهای سیستمیک و سایر داروهای تنظیم کننده سیستم ایمنی برای بیماران خفیف یا متوسط مبتلا به کرونا باید اجتناب شود. مراکز درمانی باید برنامه های پیشگیری و کنترل عفونتخود را برای جلوگیری از شیوع بیماری های مرتبط تقویت کنند.
قارچ سیاه یا موکورمایکوزیس یک عفونت قارچی جدی اما نادر است که توسط گروهی از قارچ ها به نام موکورمایست ایجاد می شود. این قارچ ها در سرتاسر محیط زندگی می کنند. قارچ سیاه عمدتا افرادی را که دارای مشکلات سلامتی هستند یا از داروهایی استفاده می کنند که توانایی بدن را در مبارزه با میکروب ها و بیماری ها کاهش می دهد، تحت تأثیر قرار می دهند. اغلب پس از استنشاق هاگ های قارچی از هوا ، سینوس ها یا ریه ها را تحت تأثیر قرار می دهد. همچنین ممکن است پس از بریدگی ، سوختگی یا سایر انواع آسیب های پوستی روی پوست ایجاد شود.
علائم قارچ سیاه بستگی به این دارد که قارچ در کجای بدن در حال رشد باشد. در صورت داشتن علائمی که فکر می کنید مربوط به قارچ سیاه است با پزشک تماس بگیرید.
علائم قارچ سیاه (سینوس و مغز) عبارت است از:
علائم قارچ سیاه ریوی عبارتند از:
قارچ سیاه پوستی می تواند شبیه تاول یا زخم باشد و ناحیه آلوده ممکن است سیاه شود. علائم دیگر شامل درد ، گرمی ، قرمزی بیش از حد یا تورم در اطراف زخم است.
علائم قارچ سیاه گوارشی عبارتند از:
قارچ سیاه نادر است اما در افرادی که مشکلات سلامتی دارند یا از داروهایی استفاده می کنند که توانایی بدن در مبارزه با میکروب ها و بیماری ها را کاهش می دهد، شایع تر است. گروه خاصی از افراد بیشتر مستعد ابتلا به قارچ سیاه هستند، شامل افرادی که دارای شرایط زیر هستند:
چگونه فردی دچار قارچ سیاه می شود؟
افراد از طریق تماس با هاگ های قارچی در محیط دچار قارچ سیاه می شوند. به عنوان مثال ، فرم های عفونی ریه یا سینوسی می تواند پس از استنشاق هاگ ها از هوا رخ دهد. عفونت پوستی می تواند پس از ورود قارچ به پوست از طریق خراش ، سوختگی یا سایر انواع آسیب های پوستی ایجاد شود.
خیر. قارچ سیاه نمی تواند بین انسان یا بین انسان و حیوانات شیوع یابد.
اجتناب از تنفس هاگ های قارچی دشوار است زیرا قارچ هایی که باعث ایجاد قارچ سیاه می شوند در محیط شایع هستند. هیچ واکسنی برای جلوگیری از قارچ سیاه وجود ندارد. برای افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف شده است ، ممکن است راه هایی برای کاهش احتمال ابتلا به قارچ سیاه وجود داشته باشد.
از خود در محافظت کنید. توجه به این نکته ضروری است که اگرچه این اقدامات توصیه می شود ، اما ثابت نشده است که از قارچ سیاه جلوگیری می کند.
اگر در معرض خطر ابتلا به قارچ سیاه هستید (به عنوان مثال ، در صورت پیوند عضو یا پیوند سلول های بنیادی) ، پزشک ممکن است دارویی برای جلوگیری از قارچ سیاه و سایر عفونت های قارچی تجویز کند. پزشکان و دانشمندان هنوز در حال بررسی این هستند که کدام بیماران پیوندی بیشتر در معرض خطر هستند و چگونه می توان از عفونت های قارچی به بهترین نحو پیشگیری کرد.
درمان قارچ سیاه دشوار است. گاهی اوقات ممکن است به درمان ضد قارچی داخل وریدی و جراحی نیاز داشته باشد ، بنابراین رویکرد چند تخصصی مورد نیاز است.
آمفوتریسین بی داروی منتخب است و باید زود شروع شود. داروهای ضد قارچی دیگر مانند پوساکونازول یا ایسا کونازول نیز برای درمان مناسب هستند.
پیش آگهی کلی به عوامل مختلفی بستگی دارد ، از جمله سرعت تشخیص و درمان، محل عفونت و شرایط زمینه ای بیمار و میزان سرکوب سیستم ایمنی. میزان مرگ و میر کلی تقریباً 50 درصد است ، اگرچه تشخیص و درمان زودهنگام منجر به نتایج بهتر می شود.
در ادامه به اینفویی که جام جم از بیماری قارچ سیاه منتشر کرده است اشاره می شود: