به گزارش تابناک، فارس نوشت: از جمه دیگر بازیگران، می توان به رضا بابک اشاره کرد که هنوز بازی او در «آرایشگاه زیبا» را فراموش نکرده ایم و «خونه مادربزرگه» هنوز یادآور حضور درخشان او در این اثر به عنوان صداپیشه آقای حنایی است. البته او بی شمار فیلم، سریال و تئاتر و تله تئاتر کار کرده است.
این بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون درباره جوایز جشنواره ها گفت: به نظر من این جوایز خیلی سرنوشت‌ساز نیستند. به ویژه این اواخر که بسیاری از این جایزه‌ها به صورت منطقی و حرفه‌ای هم اهدا نشده‌اند. معتقدم اگر بتوان هیات داوری متفاوت‌تری چید به طور یقین انتخاب های صحیح‌تری هم صورت می‌گیرد.
بازیگر «بنفشه آفریقایی» ادامه داد: بخش بازیگری را باید داورانی ارزیابی کنند که این حرفه را بشناسند. یکی از فیلمبرداران به من می‌گفت دوربین‌های جدید دریده‌اند یعنی یک پلک ریز که در سینما می‌زنید آنقدر برجسته می‌شود که باید حواس‌تان باشد بسیار ظریف و زیرپوستی هر حرکتی را انجام دهید. گاهی بازی های خیلی واقعی روی صحنه با صدایی که باید به ردیف آخر تماشاخانه تئاتر برسانیم جلوی دوربین شکل دیگری پیدا می‌کنند. البته این مسائل را همه بازیگران کار کشته می‌دانند.
بازیگر «به رنگ ارغوان» افزود: همین‌طور که به نسل جوان نزدیک‌تر می‌شویم بازیگران نسبت به بازی در مدیوم سینما تسلط بیشتری می‌یابند. دلیلش هم این است که یا مستقیم وارد سینما شده‌اند و یا اساتیدشان به غیر از پرورش استعدادشان آنها را با مدیوم سینما آشنا کرده‌اند. خودشان هم انسان های خلاقی هستند و آن «آن» را در بازی‌شان توانسته‌اند بروز دهند. زیرا فقط زیبایی یک خانم یا آقای بازیگر مهم نیست بلکه باید یک «آنی» وجود داشته باشد که تماشاگر آن را بپذیرد و با او همذات‌پنداری کند.
بابک تاکید کرد: بسیاری از بازیگران هم‌نسل من تجربیات زیادی دارند اما گاهی شخصیت‌هایی را از ما می خواهند که بارها ایفا کرده‌ایم. یادم می‌آید یکی از دوستان هم‌نسل من می‌گفت من بازی نمی‌کنم، چون هر وقت دکتر می‌خواهند می‌آیند دنبال من. یا آن‌سال‌ها یادم است این بلا سر من هم می‌آمد تا پدر،معلم یا شخصیت مثبت می‌خواستند سراغ من آمدند، در حالیکه من تله تئاترهایی بازی کردم که نقش منفی داشتم.
وی گفت: سعید آقاخانی را معمولا در نقش‌های طنز می‌شناختیم اما زمانی که در فیلم «خداحافظی طولانی» سیمرغ برد، شخصیت دیگری که در ایشان بود نمایان شد. بنابراین هنرپیشه با وجود قابلیت‌های مختلف باید زمینه بروز این توانایی ها را پیدا کند و این نیاز به نگاه ژرف‌اندیش و متفاوتِ کارگردان دارد.
