کیوسک بین الملل تابناک: رونمایی از اسلحه پیشرفته جدید ارتش آمریکا، تمدید وضعیت اضطراری ملی آمریکا در قبال ایران، گفت‌وگوی محرمانه آمریکا-روسیه درباره سوریه، آماده شدن ارتش هند برای تقابل با چین و استقرار ناو جدید فرانسه در شرق مدیترانه، از مهم‌ترین خبر‌ها و رویداد‌های بین المللی در ۲۴ ساعت گذشته بوده اند.
رونمایی از اسلحه پیشرفته جدید ارتش آمریکا
تیم رزمی تیپ ۲۷ پیاده نظام ارتش آمریکا، تفنگ جدید ۷.۶۲ میلی‌متری خود را که توسط شرکت آلمانی Heckler & Koch ساخته شده، تست کرد؛ حدود سی نظامی آمریکایی در نیویورک و ماساچوست در برنامه دو روزهای برای تست این سلاح و نحوه عملیاتی کردن آن شرکت کرده تا به ارتقای مهارت‌های جنگی خود بپردازند. شرکت کنندگان در این برنامه آموزش دیدند که چگونه به دمونتاژ و مونتاژ مجدد سلاح، شلیک و تاثیر باد و ارزیابی شلیک‌های دور بُرد بپردازند. پس از آن، نظامیان آمریکایی به تمرین مهارت خود با سلاح جدید پرداخته و اقدام به تیراندازی کردند.
«دیوید بیسلی» کارشناس آموزش در ارتش آمریکا در کنفرانس خبری گفت که این سلاح با هدف پر کردن شکاف میان تفنگ معمولی و تفنگ تک تیرانداز ساخته شده است. این تفنگ که با دوربین اپتیک Sig Sauer مجهز شده، می‌تواند برد موثری تا ۳۰۰ متر داشته باشد.
بیسلی در ادامه توضیحات خود گفت که ارتش آمریکا به سلاحی نیاز داشت که بُرد موثر آن بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ متر باشد تا تکیه به تک تیراندازان برای فاصله‌های طولانی را کاهش دهد.
«جاناتان هریس» از مقام‌های نظامی ارتش آمریکا نیز گفت، یکی از مزایای استفاده از سلاح جدید این بوده که نظامیان دیگر، نیازی به حمل تجهیزات بیشتر عملیات شناسایی ندارند، چون دوربین این تفنگ قابلیت شش برابر زوم کردن و دید در شب دارند.
تمدید وضعیت اضطراری ملی آمریکا در قبال ایران
«جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا «وضعیت اضطراری ملی» در قبال ایران را برای یک سال دیگر تمدید کرد.
در بیانیه بایدن که توسط کاخ سفید منتشر شده، آمده است: در ۱۴ نوامبر ۱۹۷۹ (۲۳ آبان ۱۳۵۸) رئیس جمهور وقت، وضعیت اضطراری ملی را درباره ایران اعلام کرد تا با تهدید فوق‌العاده و غیرمعمولی که برای امنیت ملی، سیاست خارجی و اقتصاد آمریکا به دلیل شرایط در ایران ایجاد شده بود، تعامل شود.
در بیانیه کاخ سفید آمده است: «روابط ما با ایران هنوز عادی سازی نشده و روند اجرای توافق‌ها با ایران به تاریخ ۱۹ ژانویه ۱۹۸۱ (۲۸ دی ماه ۱۳۵۹) همچنان ادامه دارد. به همین دلیل، وضعیت اضطراری ملی اعلام شده در تاریخ ۱۴ نوامبر ۱۹۷۹ و اقدامات تطبیق یافته در آن تاریخ برای تعامل با شرایط اضطراری، باید پس از تاریخ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱ (۲۳ آبان ۱۴۰۰) ادامه یابد؛ بنابراین، بر اساس قانون وضعیت اضطراری ملی، من برای یک سال دیگر وضعیت اضطراری ملی در خصوص ایران را تمدید می کنم.»
این اقدام دولت آمریکا علیه ایران در حالی صورت می‌گیرد که مذاکرات ایران و گروه ۱+۴ درباره احیای برجام قرار است هشتم آذر ماه در وین برگزار شود.
دولت آمریکا در دوران ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۷ یکجانبه از توافق هسته‌ای با ایران به صورت یکجانبه خارج شد و پس از آن سیاست فشار حداکثری را با هدف به زانو در آوردن ایران در پیش گرفت. دولت ترامپ در حالی در ۲۰ بهمن ماه ۱۳۹۹ به پایان رسید که نتوانست به هدف خود در به زانو درآوردن ایران برسد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی در دوران نخست‌وزیری خود بارها علیه برنامه هسته‌ای ایران و فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی لفاظی و بارها تلاش کرد تا کشورهای غربی و به ویژه ایالات متحده را برای منزوی کردن ایران و حتی حمله به ایران تحریک کند.
تا کنون شش دور مذاکره در شهر وین میان آمریکا و سایر طرف‌های برجام غیر از ایران برای تسهیل بازگشت آمریکا به برجام انجام شده است. طرف‌ها می‌گویند پیشرفت‌های ملموسی در این مذاکرات حاصل شده، اما پاره‌ای اختلافات همچنان باقی است.
«علی باقری» معاون سیاسی وزارت خارجه ایران، دوازدهم آبان ماه در توئیتی با اشاره به گفت‌وگوی تلفنی‌اش با «انریکه مورا» معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و هماهنگ کننده کمیسیون مشترک برجام نوشت: در تماس تلفنی با آقای انریکه مورا، آغاز مذاکرات با هدف لغو تحریم‌های غیرقانونی و غیرانسانی در روز هشتم آذر ماه (۲۹ نوامبر) در وین مورد موافقت قرار گرفت.
یکی از زمینه‌های اختلاف در این مذاکرات، اصرار آمریکا بر حفظ برخی از تحریم‌هایی است که دولت «دونالد ترامپ» بعد از خروج از برجام علیه ایران اعمال کرده است؛ مضاف بر این، دولت بایدن اعلام کرده هیچ گونه ضمانتی نمی‌تواند درباره عدم خروج دوباره دولت‌های بعدی آمریکا از برجام بدهد.
به علاوه، مقام‌های دولت آمریکا پیش از این تصریح کرده‌اند که قصد دارند از ورود به برجام به عنوان «سکویی» جهت پرداختن به سایر اختلافات از جمله مسائل موشکی و منطقه‌ای استفاده کنند.
جمهوری اسلامی ایران تأکید کرده با توجه به اینکه آمریکا طرفی بوده که توافق را نقض کرده، این واشنگتن است که باید با رفع تحریم‌ها به توافق بازگردد و لازم است اجرای تعهدات آمریکا مورد راستی‌آزمایی قرار گیرد. تهران البته تأکید کرده اصرار یا عجله‌ای برای بازگشت آمریکا به توافق ندارد.
گفت‌وگوی محرمانه آمریکا-روسیه درباره سوریه
در آستانه تاریخ تمدید قطعنامه بین‌المللی ویژه ارسال کمک‌های بشردوستانه به سوریه در ابتدای سال آتی میلادی و پیچیدگی وضعیت نظامی در شمال شرق سوریه، برت مک‌گورک، عضو شورای امنیت ملی آمریکا و هماهنگ کننده کاخ سفید در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، سرگئی ورشینین، معاون وزیر خارجه روسیه و الکساندر لاورنتیف، فرستاده رئیس جمهوری روسیه به سوریه هفته آینده در ژنو یک جلسه گفت‌وگوی رسمی درباره سوریه برگزار خواهند کرد تا زمینه‌ای برای اجتناب دو طرف از درگیری دیپلماتیک ایجاد کنند.
به گزارش روزنامه فرامنطقه‌ای الشرق الاوسط، واشنگتن در تلاش است با ریاست بر نشست گسترده برخی کشورهای بزرگ و کشورهای منطقه که دوم ماه آتی میلادی در حاشیه ائتلاف بین‌المللی مقابله با داعش در بروکسل برگزار می‌شود و در واقع تکرار نشست ژوئن گذشته رم است، به هماهنگی با هم‌پیمانان خود برسد. همچنین مسکو تصمیم دارد اواسط ماه آتی میلادی کنفرانسی با حضور کشورهای ضامن در نشست‌های آستانه و با حضور وزرای خارجه روسیه، ایران و ترکیه و با هدف هماهنگ‌سازی موضعگیری سه کشوری که در سوریه حضور نظامی دارند، برگزار کند.
از زمان روی کار آمدن دولت جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا، تیم او هرگونه گفت‌وگوی سیاسی با روسیه را به موافقت مسکو با تمدید قطعنامه ارسال کمک‌های بشردوستانه از مرزها که اعتبار آن ژوئیه گذشته به پایان رسید، منوط کرد. پس از آنکه بایدن اواسط ژوئن گذشته در ژنو با ولادیمیر پوتین، همتای روسی خود به توافق رسید، مک‌گورک، ورشینین و لاورنتیف ابتدای ژوئیه محرمانه در ژنو با هم دیدار کرده و در مورد پیش‌نویس قطعنامه بین‌المللی جدید که در شورای امنیت از بالا به هم‌پیمانان واشنگتن و مسکو ارائه شد، به توافق رسیدند.
واشنگتن با انصراف از درخواست برای بازگشایی سه گذرگاه مرزی جهت ارسال کمک‌ها و بسنده کردن به گذرگاه باب الهوی در حدفاصل ادلب-ترکیه و نیز موافقت با استفاده از زبان جدیدی در متن قطعنامه شامل اصطلاحاتی چون تامین مالی پروژه "بهبود زودهنگام" و "پایداری" و حمایت از کمک‌ها در مرزها، امتیازهای متعددی به مسکو داد. برخی کشورها از جمله کشورهای هم‌پیمان با آمریکا همانند فرانسه، این عبارت‌ها را به منزله نفوذ روسیه با دور زدن شروط اروپا دانستند که شامل سه نه بزرگ بودند: نه به مشارکت در تامین مالی پروژه‌های بازسازی، نه به لغو تحریم‌های غربی از دمشق و نه به عادی‌سازی روابط با دمشق پیش از تحقق پیشرفتی اساسی در روند صلح و نیز اجرای قطعنامه شماره ۲۲۵۴.
روسیه در مقابل این امتیازدهی‌های آمریکا، شفاهی تعهد داد با پایان یافتن قطعنامه در ابتدای سال، با تمدید شش ماه دیگر آن موافقت کرده، پرونده روند صلح و فعالیت کمیته قانون اساسی را به جریان انداخته، آتش‌بس و ثبات نقاط برخورد میان سه منطقه نفوذ را حفظ کرده و به توافقنامه دو ارتش آمریکا و روسیه برای اجتناب از برخورد در شرق فرات پایبند باشد.
مک‌گروک، ورشینین و لاورنتیف اواسط سپتامبر گذشته، جلسه دوم این گفت‌وگو را برگزار کردند، در آن جلسه روسیه همتای آمریکایی خود را به دلیل در نظر نگرفتن معافیت‌هایی از تحریم‌های قانون سزار، کاهش ندادن فشارها بر دمشق، شتاب نورزیدن در موافقت با بانک جهانی برای تامین بودجه تعمیر خط انتقال گاز کشورهای عربی در خاک سوریه که گاز را از مصر و اردن به لبنان منتقل می‌کند، انتقاد از کندی کمک‌رسانی‌ها از طریق مرزها و نیز تنظیم لیست جدیدی از تحریم‌ها در اواخر ژوئیه گذشته سرزنش کرد. در مقابل آمریکا بار دیگر درخواست خود برای کمک‌رسانی از مرزها، حفظ آتش‌بس، پیشبرد روند صلح و فعالیت کمیته قانون اساسی را مطرح کرد.
ارزیابی برخی دیپلمات‌ها این است که مک‌گورک بر این باور بوده، آمریکا در ده سال هر کاری که می‌توانسته انجام داده تا روسیه را به ارائه امتیازاتی سوق دهد؛ اما روس‌ها نمی‌خواهند اقدامی در راستای اعمال فشار بر دمشق انجام دهند بنابراین تا زمانی که روس‌ها اقدامی نکنند، آمریکایی‌ها هرگز ابتکار عمل جدیدی را در پیش نخواهد گرفت. نکته غافلگیرکننده فراخوان برای برگزاری سومین دور این گفت‌وگو در اواسط ماه جاری بود.
ارزیابی فعلی روسیه این است که در مورد بندهای جدید قطعنامه بین‌المللی ویژه کمک‌رسانی‌ها هیچ پیشرفتی نمی‌شود، چون تنها دو کاروان از مرزهای مناطق تحت کنترل دولت و مخالفان در حلب و ادلب عبور کردند و برخی کشورهای اروپایی به ویژه فرانسه مانع از تامین مالی پروژه‌های بهبود زودهنگام ویژه مدارس و یا بیمارستان‌ها شدند، با این حال آلمان تا حدودی کمک مالی داد و تا این لحظه نیز استراتژی اقدامی برای برنامه‌های سازمان ملل در دمشق تصویب نشده است. مسکو بر این باور است که گزارش ابتدای سال آتی میلادی آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل درباره این مسائل در شورای امنیت، خالی از هرگونه داده و اطلاعاتی خواهد بود و این شرط اصلی تضمین تمدید قطعنامه را ساقط می‌کند.
اما آمریکا اینگونه ارزیابی کرد که با برگزاری دور ششم نشست کمیته قانون اساسی در تاریخ ۱۸ تا ۲۲ اکتبر گذشته، گام کوچکی برداشته شد؛ اما با وجود تلاش برای تدوین اصول قانونی و تاکید بر لزوم آغاز پرونده‌های دیگر در قطعنامه ویژه آتش‌بس، بازداشتی‌ها و بازگشت پناهجویان و آوارگان از سوی فرستاده سازمان ملل، پیشرفت مدنظر حاصل نشد، علاوه براین طرف آمریکایی تضمین‌هایی برای حمایت از پروژه گاز کشورهای عربی را به مصر، اردن و لبنان ارائه و تاکید کرد که این پروژه به دلیل خواست مسکو، از قانون سزار مستثنی شد.
همچنین آمریکا نسبت به اقدامات کشورهای عربی برای عادی‌سازی روابط خود با دمشق موضعی بی‌طرف در پیش گرفت و اعلام می‌کند: به هیچ طرفی آن را تحمیل نمی‌کند و تحریم‌های سزار را قانونی می‌داند.
کانال ارتباطی مک‌گورک-ورشینین که سیاسی است اکنون بیشتر انسانی شده و بر قطعنامه ارسال کمک‌ها از طریق مرزها و خطوط متمرکز است. درست که والری گراسیموف، رئیس ستاد کل ارتش روسیه و مارک میلی، همتای آمریکایی او چند هفته قبل برای حفظ توافقنامه منع درگیری در سوریه با یکدیگر دیدار داشتند؛ اما در روزهای اخیر استقرار نیروهای روس در شرق فرات در نزدیکی نیروهای آمریکایی چه برای استقرار جنگنده‌هایی در قامشلی و رقه و چه توسعه استقرار خودروهای زرهی و مراکز روسی، با هدف جلوگیری از نفوذ جدید ترکیه برای ضربه زدن به نیروهای سوریه دموکراتیک، هم‌پیمان آمریکا افزایش یافتند. مک‌گورک بر این باور است که این استقرار نیروهای روس فشار بر نیروهای آمریکایی برای ترک خاک سوریه را پس از تجربه‌ای که در افغانستان داشتند، افزایش می‌دهد.
افزایش نیروها در سوریه نیازمند افزایش رایزنی‌های روزانه آمریکا-روسیه و در عین حال به فعال‌سازی تلاش‌های سیاسی نیازمند است؛ به این شکل که واشنگتن نیروهای سوریه دموکراتیک و شاخه سیاسی آن در شورای دموکرات سوریه را به گفت‌وگو با دمشق و در عین حال، مسکو دولت سوریه را به تلطیف سیاست خود با کردها تشویق می‌کند. با توجه به اینکه الهام احمد، مسئول کرد در واشنگتن و مسکو بود و لاورنتیف در دمشق حضور داشت، چند روز دیگر گفت‌وگوی روسیه-آمریکا براساس نشانه‌هایی از سوی برخی فرماندهان کرد از جمله به رسمیت شناختن بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه، فرصتی را برای بررسی احتمال پیشبرد گفت‌وگوی سیاسی میان قامشلی و دمشق و آمادگی برای تحویل منابع نفتی و استراتژیک به دمشق ایجاد می‌کند.
با توجه به اختلاف‌نظر در تفسیر نتایج اجرای قطعنامه بین‌المللی ویژه کمک‌ها و کمبود داده‌ها در گزارش گوترش، بیشتر گمان‌ها بر این است که مسکو به کمک‌هایی که مناطق تحت کنترل دولت سوریه از آنها استفاده می‌کنند، ضربه‌ای نخواهد زد، بلکه احتمال می‌رود دیدار مک‌گورک و ورشینین فرصتی را برای مذاکره‌ای جهت دستیابی به قرارداد جدیدی ضامن ارائه تضمین‌هایی از طرف آمریکا برای اجرای بندهای مربوط به بهبود زودهنگام و کمک‌رسانی از خطوط ظرف شش ماه آینده در مقابل موافقت روسیه با تمدید دوباره قطعنامه فراهم کند؛ این همان امتیازی است که ژوئیه گذشته ورشینین به مک‌گورک داده بود.
آماده شدن ارتش هند برای تقابل با چین
یک مقام آگاه هندی روز سه شنبه گفت که نیروهای مسلح این کشور در حال تقویت مواضع خود در مرز با چین همزمان با فرا رسیدن زمستان هستند.
به نوشته وبگاه آمریکایی «دیفنس نیوز» یک مقام ارشد هند گفت که ارتش هند برای مقابله با حضور نیروهای ارتش چین در شرق لاداخ همزمان با فرا رسیدن زمستان آماده می‌شود. مرز هند و چین حدود ۲۵۲۰ مایل طول دارد و عمدتاً شامل مناطق کوهستانی است.
این مقام هندی افزود، نیروهای هندی به خوبی برای مسافت طولانی خط مرزی در شرق لاداخ مجهز هستند؛ هرچند هزینه‌های آن بسیار است.
ژنرال «مانوج موکوند ناراوان» فرمانده ارتش هند در ماه اکتبر گفت: «توسعه نظامی توسط چین در منطقه لاداخ شرقی و توسعه زیرساخت‌های جدید برای حفظ استقرار در مقیاس بزرگ، موضوعی نگران‌کننده است.»
وی افزود: «اگر ارتش چین به استقرار خود ادامه دهد، ارتش هند حضور منطقه‌ای خود را حفظ خواهد کرد.»
ارتش هند در حال حاضر ۵۰۰۰۰ نیرو و همچنین یگان‌های توپخانه، تانک، سامانه‌های پدافند هوایی آکاش، سامانه‌های موشکی زمین به هوای واکنش سریع، سامانه‌های پدافند هوایی و پیاده نظام را در منطقه مستقر کرده است.
یکی دیگر از مقام‌های ارتش هند به وبگاه دیفنس نیوز گفت که طرحی برای تامین تجهیزات نگهداری و پشتیبانی تسلیحات برای نیروهای هندی در امتداد مرز در دست اجراست، اما آب و هوای بسیار سرد منطقه ارتش را نگران کرده است. این مقام هندی افزود: «ارتش از اکتبر تا مارس برای هر نظامی حدود ۱۵۰۰۰ دلار هزینه خواهد کرد.»
مقام‌های ارتش هند گفته‌اند که ارتش با استفاده از پهپاد‌های نظارتی و تاکتیکی، سامانه‌های رصد شناسایی دوربرد، رادار و ماهواره‌های جدید نظامی تحرکات چین را کاملا زیر نظر دارد.
تنش بین نظامیان هند و چین در پنجم مه سال قبل در پی درگیری شدید در مناطق دریاچه پانگونگ شروع شد و هر دو طرف با هجوم ده‌ها هزار نظامی و سلاح‌های سنگین به تدریج استقرار خود را افزایش دادند. در نتیجه مجموعه‌ای از مذاکرات نظامی و دیپلماتیک دو طرف در ماه آگوست روند دور شدن از تنش را تکمیل کردند. هر طرف در حال حاضر حدود ۵۰ تا ۶۰ هزار نظامی در طول خط کنترل مرزی دارند.
هند و چین که در سال ۱۹۶۲ در یک جنگ مرزی تمام عیار جنگیدند، مدتهاست یکدیگر را متهم می‌کنند و سعی دارند در امتداد مرز غیر رسمی خود که به خط کنترل واقعی معروف است، قلمرویی را تصرف کنند.
«لانگ شائوهوآ» سخنگوی ارتش چین به تازگی درباره مذاکرات چین و هند درباره اختلافات مرزی گفت، پکن تلاش زیادی برای کاهش تنش مرزی انجام داد و خلوص نیت خود را در قبال حفظ روابط ارتش دو کشور نشان داد.
این مقام ارتش چین افزود: «با این حال، هند همچنان بر خواسته‌های غیر واقع‌بینانه و نامعقول خود اصرار دارد که موجب شده مذاکرات دشوارتر شود.»
استقرار ناو جدید فرانسه در شرق مدیترانه
فرانسه با اعزام ناو جدید "اوورنی" خود به شرق مدیترانه، قدرت نظامی‌اش را به نمایش گذاشت؛ اقدامی که به گفته کاپیتان این ناو با هدف نشان دادن اهمیتی است که پاریس برای تضمین امنیت و ثبات در این منطقه قائل است.
به گزارش آسوشیتدپرس، کاپیتان "پل مرویو دووینیو" گفت: ناو اوورنی با ۱۵۰ خدمه تا ژانویه ۲۰۲۲ در شرق مدیترانه مستقر می‌ماند تا اطلاعات را جمع‌آوری کند و نشان دهد که ما چقدر برای قوانین بین‌المللی و به ویژه آزادی دریانوردی اهمیت و احترام قائل هستیم.
کاپیتان دووینیو به خبرنگاران در بندر "لارناکا" قبرس گفت: این استقرار بر این مساله که فرانسه چقدر برای این بخش از دریای مدیترانه و همچنین تمایل این کشور به کمک به ثبات این منطقه استراتژیک اهمیت قائل است، تاکید می‌کند.
ناو اوورنی سه سال پیش تولید شد. این ناو مجهز به تجهیزات سونار پیشرفته است و در جنگ ضد زیردریایی تخصص دارد.
کاپیتان دووینیو گفت: این دوازدهمین باری است که ناو اوورنی به قبرس سفر کرده و این کشور برای حمایت از عملیات دریایی فرانسه در این منطقه بسیار مهم و کلیدی است. بدون حمایت، امکان انجام عملیات دریایی کارآمد و پایدار وجود ندارد و قبرس نقطه مرکزی این حمایت است.
ناو هواپیمابر "شارل دو گل" فرانسه نیز بارها به قبرس سفر کرده است.
روابط میان قبرس و فرانسه در سال‌های اخیر عمیق‌تر و قوی‌تر شده است. قبرس همچنین به جنگنده‌های فرانسوی اجازه می‌دهد تا از پایگاه هوایی نظامی‌اش در جنوب غربی این کشور و به کشتی‌های فرانسوی نیز اجازه می‌دهد تا از بندر جنوبی‌اش که اکنون در حال ارتقا و پیشرفت است، استفاده کنند.
فرانسه همچنین تمایل دارد تا حضورش احساس شود تا پیام‌هایی را به ترکیه مبنی بر عدم مداخله در حفاری‌های دریایی سال آینده کمپانی انرژی فرانسوی "توتال" و شریک ایتالیایی‌اش یعنی کمپانی "انی" در آب‌های سواحل جنوبی قبرس ارسال کند.
ترکیه، جمهوری قبرس را به عنوان یک کشور به رسمیت نمی‌شناسد و با آب‌هایی که دولت قبرس ادعای حقوق اقتصادی انحصاری بر آنها داشته باشد، مخالفت می‌کند. آنکارا تاکید دارد که بخش اعظم این آب‌ها یا جزو فلات قاره‌ای‌اش هستند و یا متعلق به قبرس ترک‌نشین.
"آنا کوکیدس پروکوپیو"، تحلیل‌گر سیاسی می‌گوید: حضور دریایی فرانسه، پیامی واضح و شفاف به ترکیه است.
وی افزود: امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه باید این قدرت را در این منطقه نشان دهد، چون این بخشی از سیاست کلی‌اش در مورد ایجاد یا تبدیل دوباره فرانسه به عنوان یک قدرت بزرگ است که نه تنها در منطقه خاورمیانه بلکه در آفریقا نیز سلطه دارد. یکی باید دست به کار شود و خلأ موجود در شرق خاورمیانه را پر کند. اکنون فرانسه می خواهد مطمئن شود که این کشور ترکیه نباشد.
ببینم دیگر ترکیه جرات کارهای قبل دارد 
خوب با سابقه کار بالا خیلی ها همچین حقوقی میگیرند شما بفرمایید کارمندان با سابقه رو به جرم بالا بودن حقوق اخراج کنید و جاش جوان ها رو استخدام کنید یه خورده در حرفی که میزنید تعقل کنید 