هرچند در المپیک ۲۰۱۶ سهراب مرادی و کیانوش رستمی دو طلایی وزنهبرداری ایران در ریو بودند، اما در المپیک ۲۰۲۰ که به خاطر کرونا در سال ۲۰۲۱ و با ۵ سال فاصله نسبت به المپیک قبلی در توکیو به انجام رسید، نام دو قهرمان قبلی المپیک فقط در مسیر سهمیه المپیک بارها و بارها تکرار شد و درنهایت هیچ کدام از آنها نتوانستند به ژاپن بروند و علی هاشمی و علی داودی دو نماینده وزنه برداری ایران در المپیک ۲۰۲۰ شدند که وزنه بردار دسته فوق سنگین ایران موفق شد بعد از لاشا تالاخادزه گرجستانی نقره المپیک را به خود اختصاص دهد.
تا پیش از المپیک، سهراب مرادی در قالب مجموعه تیم ملی و برنامههای اردویی قرار داشت. چیزی که در نحوه اعزامها و برنامههای المپیکی کاملا مشخص بود، فدراسیون و کادرفنی هم دوست داشتند که سهراب مرادی یکی از دو سهمیه ایران در المپیک باشد، اما درنهایت اتفاقاتی که رخ داد و آسیب دیدگیهای متوالی مرادی و چند باری که به دلیل درد و یا ترس از آسیب دیدگی دوباره وزنه را در مقاطع حساس و سرنوشت ساز انداخت، به عدم حضور او در المپیک منجر شد.
در این زمینه حاشیههای زیادی به وجود آمد و به نوشته تسنیم اینطور که پیداست سهراب مرادی هم تحت تاثیر حاشیهها و صحبتهایی که درخصوص تقسیم دو سهمیه ایران در المپیک مطرح شد، رویهای که در این سالها کیانوش رستمی در پیش گرفته و البته چندین مدال را هم به واسطه آن از دست داده را در پیش گرفته است.
در توانمندی فوق العاده کیانوش رستمی هیچ تردیدی نیست، همانطور که سهراب مرادی هم بارها اثبات کرده یکی از بهترینهای تاریخ وزنه برداری ایران است، کیانوش هم قطعا در جمع بهترینها جایگاه رفیعی دارد، اما به واسطه خروج از برنامههای اردویی و تکروی، در این سالها که همچنان نیز در اوج بوده، مدالهای ارزشمندی را از دست داده است.
هر دو وزنهبردار از سوی محمدحسین برخواه به اردوی مسابقات جهانی ۲۰۲۱ تاشکند دعوت شدند، اما هیچ کدام در مجموعه ورزشی آزادی حاضر نشدند تا شانس حضور در این رقابتها را از دست بدهند.
این در حالی است که هر دو تمرینات منظم و سنگینی را پشت سر میگذارند و رکوردهای کیانوش رستمی در لیگ و فیلمهای منتشر شده از تمرینات سهراب مرادی نشان از انگیزه بالای آنها برای ادامه کار و قرار گرفتن دوباره روی سکوی قهرمانی دارد.
چیزی که دو قهرمان بزرگ ورزش ایران در المپیک ریو میدانند و شاید باز هم نیاز به یادآوری باشد، اینکه اگر با فدراسیون وزنهبرداری و کادرفنی تیم ملی میانه خوبی هم نداشته باشند، درنهایت دوره قهرمانی آنها سپری خواهد شد و مدالهای ارزشمندی که میتوانستند در این دوره به کارنامه درخشان خود اضافه کنند را از دست دادهاند.
دوره هر فدراسیون و هر گروه فنی سپری خواهد شد، همانطور که دوره قهرمانی ورزشکاران نیز به اتمام خواهد رسید، در میانه این اختلافات حق با هر کسی هم که باشد و هر کسی که درست بگوید، اهمیتی در حقیقت مطلب نخواهد داشت، در اینکه کیانوش رستمی میتوانست مدالهای بیشتری در کارنامه داشته باشد و به دلیل قرار نگرفتن در قالب تیم ملی، آنها را از دست داده و چیزی که این روزها در مورد سهراب مرادی احساس میشود، این است که راه غلط کیانوش که به نتیجه نیز منتهی نشده را در پیش گرفته است.
کیانوش و سهراب نه تنها دو سرمایه وزنهبرداری، بلکه دو قهرمان بزرگ ورزش ایران هستند که قطعا باز هم میتوانند برای خود و کشورمان مدال بگیرند، به شرطی که تغییر رویه داده و در قالب اردویی قرار بگیرند.
قطعا برخورد سرمربی تیم ملی با این دو وزنهبردار، شبیه به جوانانی که به تازگی به اردو دعوت شدهاند نخواهد بود و جایگاه آنها و افتخارات شان نیز در تمرینات و اردوها حفظ خواهد شد.
این روزها که ارتباط این دو قهرمان به طور کامل با فدراسیون و تیم ملی قطع شده است، سهراب مرادی حتی در لیگ هم وزنه نزد، اما کیانوش روی تخته رفت.
در آستانه بازیهای آسیایی هانگژو که قطعا برای ورزش ایران از اهمیت زیادی برخوردار است، امیدواریم که مسائل موجود بین دو قهرمان و فدراسیون حل و فصل شده و وزنهبرداری با تمام قدرتش در بازیهای آسیایی شرکت کند.