در تمام دنیا فدراسیون‌ها به عنوان متولی فوتبال به دنبال افزایش موفقیت‌های تیمهای ملی هستند، اما در ایران برعکس تمام جهان، فدراسیون فوتبال صرفاً به دنبال چگونگی برگزاری مسابقات فوتبال باشگاهی است، در صورتی که فدراسیون در حوزه برگزاری مسابقات کارهای نیست.
مشکلات فراوانی در حوزه فوتبال ایران وجود دارد، چون فدراسیون فوتبال به معنای واقعی حرفه‌ای عمل نمی‌کند. در تمام دنیا باشگاه‌ها خودشان مسئولیت همه امور رقابت‌های داخلی را برعهده دارند، اما در کشور ما به دلیل نبود نظارت کافی، فدراسیون فوتبال برای همه تعیین تکلیف می‌کند، در حالی که فدراسیون فوتبال باید به دنبال ارتقای سطح کیفی فوتبال ملی باشد و با کسب کرسی‌های بین‌المللی قدرت و دیپلماسی خود را افزایش دهد، اما متاسفانه هیچ خبری از این اتفاقات نیست.
ماجرای اخیر تبلیغات محیطی نشان می‌دهد باشگاه‌های داخلی فاقد اتحاد و همبستگی هستند و حتی بر سر منافع خود با هم متحد نمی‌شوند. مگر امروز در فوتبال دنیا فدراسیون‌ها مسئولیت تبلیغات محیطی تیمهای باشگاهی نظیر رئال مادرید، بارسلونا و بایرن مونیخ را انجام می‌دهند که امروز فدراسیون فوتبال به دنبال اجرای تبلیغات محیطی توسط سازمان لیگ است؟ متاسفانه وقتی مدیران باشگاهی با هم اتحاد ندارند فدراسیون به این سبک زورگویی می‌کند و مدعی می‌شود سازمان لیگ باید این کار را انجام دهد در حالی که سازمان لیگ در این میان فقط باید سهم خود را دریافت کند و در هیچ کاری دخالت نکند.
اگر اتحادیه باشگاه‌های قوی و منسجمی داشتیم، هرگز چنین اتفاقاتی رخ نمی‌داد، اما وقتی همه چیز قربانی اختلافات مدیران باشگاه‌ها می‌شود طبیعی است که سازمان لیگ باشگاه‌ها را تهدید کند. هیچ کجای دنیا چنین روالی وجود ندارد که برگزارکننده مسابقات ادعا کند روش‌های درآمدزایی در اختیار او باشد، چون این حق قانونی باشگاه‌های فوتبال است که از این محل درآمد داشته باشند.
چگونه است که هزینه اجاره استادیوم، هزینه جاری مسابقات و دستمزد مربیان و بازیکنان را باید باشگاه بپردازد و در مقابل درآمد تبلیغات محیطی در اختیار سازمان لیگ باشد؟ اگر باشگاه‌ها با هم اتحاد داشتند و یک هفته مسابقات را تعطیل می‌کردند، آن وقت مشخص می‌شد فدراسیون می‌تواند اینگونه زورگویی کند یا خیر؟
بر اساس کدام کارنامه مدیریتی و سابقه‌ای، شخصی در اندازه درودگر به خودش اجازه می‌دهد یک باشگاه بزرگ را تهدید کند. دوستان اگر قدری عقلانیت به خرج می‌دادند الان وضعیت فوتبال ما این نبود، مسئولان سازمان لیگ دقیقا چه لطفی در حق باشگاه‌های فوتبال کرده‌اند که حالا کار به تهدید آن‌ها رسیده است؟
عزیزی خادم روز‌های اول با شعار تغییر در سطح مدیریت فوتبال وارد کار شد. روز‌های اول همه چیز خوب پیش رفت، اما رفته رفته معضلات بیشتر از موفقیت‌ها شد، شاید او کارهای خوب نیز انجام داده باشد، اما در سیستم مدیریتی امروز فوتبال متاسفانه چالش‌ها خیلی زیاد شده است. دوستان در فدراسیون فوتبال به جای دخالت در امور باشگاه‌ها بهتر است به فکر پشتیبانی تیمهای ملی باشند تا موانع موجود بر سر راه تیمهای ملی برطرف شود.
باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس آبروی فوتبال ایران هستند. همانطور که تیم ملی ایران در قاره آسیا یک امتیاز بزرگ برای فوتبال این قاره است، شما مطمئن باشید هرگز فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا فوتبال ایران را با محرومیتی مواجه نخواهد کرد، چون اعتبار فوتبال ایران به قدری زیاد است که آن‌ها جرأت حذف فوتبال ملی و باشگاهی را به خودشان نمی‌دهند، اما بالاخره باید ما نیز حرکتی انجام دهیم.
فدراسیون فوتبال دست از دخالت در امور درآمدزایی باشگاه‌ها بردارد تا تمرکز بیشتری بر حوزه فوتبال ملی داشته باشد و خطرات احتمالی از روی سر نمایندگان باشگاهی و فوتبال ملی برداشته شود.
مدیران تیم لنگی گفته اند که ما با فدراسیون کنار می آییم